Οι Stranglers είναι ένα ροκ μουσικό συγκρότημα, που δημιουργήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1974 στο Guildford του Surrey, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αρχικά ονομάζονταν The Guildford Stranglers και εξορμούσαν από ένα κατάστημα που πούλαγε μεν αλκοόλ, δεν επέτρεπε όμως στους πελάτες να το καταναλώσουν εντός των εγκαταστάσεων του. Είναι φανερό ότι είχαν άσχημη εμπειρία από μέθυσους! Επιστρέφοντας στους Stranglers, το νεοσυσταθέν συγκρότημα είχε επίσης την έδρα του στο κοντινό χωριό Chiddingfold για λίγο καιρό.
Το ξεκίνημα μιας μεγάλης μουσικής περιπέτειας
Η αρχική σύνθεση της μπάντας ήταν ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Hugh Cornwell (από το Kentish Town του Λονδίνου), ο keyboardist/κιθαρίστας Hans Wärmling (Σουηδός, αντικαταστάθηκε μέσα σε δύο χρόνια από τον γεννημένο στο Μπράιτον, Dave Greenfield, που χειριζόταν τα πλήκτρα), ο γεννημένος στο Λονδίνο μπασίστας Jean-Jacques Burnel και ο ντράμερ Jet. Black (πραγματικό όνομα Brian Duffy), γέννημα θρέμμα του Ilford, Essex. Ξεκίνησαν ως ένα σκληροτράχηλο παμπ ροκ γκρουπ αλλά τελικά άρχισαν να ακολουθούν διαφορετικά μουσικά μονοπάτια.
Οι Stranglers, αρχίζοντας από το 1976, συνδέθηκαν με την πανκ ροκ, εν μέρει λόγω της συμμετοχής τους στην πρώτη βρετανική περιοδεία των Ramones σαν υποστηρικτική μπάντα. Συνδέθηκαν επίσης με τη New Wave μουσική καθώς και με το Gothic Rock, αλλά η ιδιότυπη προσέγγισή τους δεν ταίριαζε ποτέ απόλυτα σε ένα μουσικό είδος. Τον Αύγουστο του 1990, ο Hugh Cornwell εγκατέλειψε το συγκρότημα για να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Στην αυτοβιογραφία του, ο Cornwell δήλωσε ότι ένιωθε ότι το συγκρότημα ήταν μια δημιουργική δύναμη που αναλώθηκε σταδιακά και ανέφερε διάφορα παραδείγματα της ολοένα και πιο τεταμένης σχέσης του με τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, ιδιαίτερα τον μπασίστα Jean-Jacques Burnel.
Τα υπόλοιπα μέλη στρατολόγησαν δύο αντικαταστάτες του Cornwell, συμπεριλαμβανομένου του John Ellis, ο οποίος είχε συμμετάσχει ως μέλος των The Vibrators σαν opening act για το συγκρότημα τη δεκαετία του 1970, και του τραγουδιστή Paul Roberts. Το ενδιαφέρον για τους The Stranglers επανήλθε όταν, το 2001, η τραγουδίστρια Tori Amos διασκεύασε το τραγούδι τους "Strange Little Girl" και ονόμασε το άλμπουμ της στο οποίο περιλαμβάνεται, Strange Little Girls, αποτιωντας φόρο τιμής. Το πολυαγαπημένο κομμάτι "Golden Brown", επίσης χρησιμοποιήθηκε στην εξαιρετική ταινία Snatch του σκηνοθέτη Guy Ritchie και εκτενώς στην αυστραλιανή ταινία He Died With A Felafel In His Hand. Η επιτυχία τους "No More Heroes" καλύφθηκε από τις Violent Femmes και χρησιμοποιήθηκε για την ταινία Mystery Men. Το "Peaches", τέλος, εμφανίζεται επίσης σε περίοπτη θέση σε μια άλλη βρετανική ταινία, το Sexy Beast του σκηνοθέτη Jonathan Glazer.
Επιστροφή στην κορυφή για τους Στραγγαλιστές (The Stranglers)
Οι Stranglers επανήλθαν δυναμικά στην δημοσιότητα το 2004 (μαζί με το πρώτο κομμάτι τους που “σκαρφάλωσε” στο top 40 μετά από 14 ολόκληρα χρόνια με τον τίτλο "Big Thing Coming") με τον πετυχημένο δίσκο τους “Norfolk Coast”” και μια συνοδευτική περιοδεία οπού εξαντλήθηκαν όλα τα εισιτήρια. Το επόμενο τους άλμπουμ, Suite XVI, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2006 (ο τίτλος είναι ένα λογοπαίγνιο στο "Sweet 16" και επίσης μια αναφορά στο γεγονός ότι είναι το 16ο στουντιακο άλμπουμ του συγκροτήματος). Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του Suite XVI, ο Paul Roberts άφησε το συγκρότημα για να συνεχίσει την solo καριέρα του.
Ο κιθαρίστας Baz Warne, ο οποίος αντικατέστησε τον John Ellis το 2000, έγινε έτσι ο βασικός τραγουδιστής. Για εμάς, η καλύτερη εποχή των αγαπημένων The Stranglers ήταν όταν ερμήνευαν τα “Skin Deep”, “Golden Brown” και “Always the Sun”, με το τελευταίο να το θεωρούμε ένα από τα καλύτερα New Wave κομμάτια όλων των εποχών. Οι καλύτεροι δίσκοι τους, κατά την άποψη μας, ήταν εκείνοι που κυκλοφορήσαν από το 1981 έως το 1986, οπού κυριαρχούσε στην παγκόσμια μουσική σκηνή το New Wave. Μοιραστείτε μαζί μας την γνώμη σας για το κλασικό συγκρότημα των The Stranglers γράφοντας στα σχόλια.
Χρόνια ενεργοί
1974 – 2022
Μέλη
Baz Warne (2000 – present)
Dave Greenfield (1975 – 2020)
Hans Wärmling (1974 – 1974)
Hugh Cornwell (1974 – 1990)
Jean‐Jacques Burnel (1974 – present)
Jet Black
John Ellis
Paul Roberts (1990 – 2006)
Δισκογραφία
Rattus Norvegicus (1977)
No More Heroes (1977)
Black and White (1978)
Live (X Cert) (live, 1979)
The Raven (1979)
The Gospel According to the Meninblack (1981)
La Folie (1981)
Feline (1983)
Aural Sculpture (1984)
Dreamtime (1986)
All Live and All of the Night (live, 1988)
10 (1990)
Stranglers in the Night (1992)
About Time (1995)
Written in Red (1997)
Coup de Grace (1998)
Norfolk Coast (2004)
Suite XVI (2006)
Giants (2012)
Dark Matters (2021)
Αφήστε μια απάντηση