Η απαίσια και απροσδόκητη πανδημία που ταλανίζει τον πλανήτη μας τα τελευταία χρόνια, έγινε αιτία για μια μυριόστομη κραυγή ερωτικής απογοήτευσης και δυστυχίας από άντρες και γυναίκες, ειδικά για εκείνους και εκείνες που είχαν συνηθίσει στην “ασφάλεια” του ευκαιριακού σεξ, του one night stand, του wham, bam, thank you ma' am και άλλων θλιβερών εκφράσεων που υποδεικνύουν σεξουαλική συνεύρεση με μεγάλο απόντα το συναίσθημα, αντί για σταθερές ερωτικές σχέσεις.
Χειραφέτηση, εφαρμογές ραντεβού και ερωτικές σχέσεις
Θα αναρωτιέστε για ποια ασφάλεια μιλάμε αφού, εκ των πραγμάτων, ευκαιριακό σεξ σημάνει συνεύρεση με άγνωστα άτομα που δεν ξέρουμε τι καπνό φουμάρουν και πόσες... ασθένειες (ψυχικές/ σωματικές) κουβαλούν. Η ασφάλεια πάει στο συναισθηματικό κομμάτι των συνευρισκομένων, στην άρνηση τους να επενδύσουν συναισθηματικά, φοβούμενοι ότι θα πληγωθούν αν ανοίξουν την καρδιά τους. Οι ριζικές αλλαγές στους ρόλους μεταξύ των δυο φύλων τις τελευταίες δεκαετίες και η επέλαση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των εφαρμογών για ραντεβού, δημιουργήσαν ένα πολιτιστικό φαινόμενο ευκαιριακών συνευρέσεων.
Ο ρόλος της γυναίκας εξελίχθηκε τρομακτικά τον περασμένο αιώνα και αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της εν λόγω χρονικής περιόδου. Οι γυναίκες αποκτήσαν ψήφο και λόγο στα κοινά όπως έπρεπε να έχουν από πάντα, αποκτήσαν αντισυλληπτικές μεθόδους που εξαφανίζουν το ενδεχόμενο ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, αποκτήσαν τις κοινωνικές θέσεις και την καταξίωση που τους αξίζει σύμφωνα με τα επιτεύγματα τους. Συνέπεια των παραπάνω ήταν οι γυναίκες να γίνουν εξίσου “ασύδοτες” με τους άντρες στο σεξουαλικό κομμάτι. Χειραφετήθηκαν και βγήκαν μπροστά, άρχισαν να μπαίνουν δυνατά στο ερωτικό κυνήγι, έγιναν ανεξάρτητες, προσανατολίστηκαν στην καριέρα τους και μπορούν να επιδιώκουν σύντομες ερωτικές σχέσεις με σκοπό την άμεση ικανοποίηση, χωρίς δεσμεύσεις.
Οι εφαρμογές γνωριμιών από την άλλη, έκαναν τους πάντες να πιστεύουν ότι οι επιλογές τους είναι ατελείωτες. Διευρύνοντας τον αριθμό των ατόμων τα οποία (υποτίθεται) μπορούν να προσεγγίσουν ερωτικά, άντρες και γυναίκες είναι πλέον λιγότερο πιθανό να δεσμευτούν καθώς είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχει κάτι (κάποιος/κάποια) καλύτερο στον ορίζοντα. Η λανθασμένη αυτή πεποίθηση οδήγησε σε στασιμότητα και πολλές συναισθηματικές οδύνες άτομα και από τα δυο φυλά. Πολύ συχνά, το ένα άτομο άρχιζε να αναπτύσσει συναισθήματα για το άλλο, να νιώθει τις γνώριμες πεταλούδες στο στομάχι, τα προεόρτια του ερωτά και, στην συνεχεία, πληγωνόταν όταν συνειδητοποιούσε ότι το άλλο άτομο, το είδε μόνο σαν σκεύος πρόσκαιρης ηδονής όποτε, επειδή δεν του “έκατσε”, απέσυρε το ενδιαφέρον του πιο γρήγορα από όταν το προσέφερε.
COVID και ενδοσκόπηση
Ο COVID-19 δημιούργησε ένα φοβικό κλίμα στους πάντες και η κοινωνική αποστασιοποίηση έκοψε την φορά της πλημμυρίδας των ευκαιριακών σχέσεων. Οι πάντες μαζευτήκαν στα σπίτια τους και άρχισαν να επανεκτιμούν και να εκτιμούν επιτελούς τις υπάρχουσες σχέσεις τους και ίσως, να αναλογίζονται την πραγματική άξια των ευκαιριακών συνευρέσεων. Άρχισαν να εμφανίζονται μαζικά σε εγκεφάλους ανδρών και γυναικών ερωτήματα όπως “ρε μπας και αυτός/ αυτή δεν με θέλει πραγματικά και πάει μαζί μου επειδή βαριέται? ”, “μήπως ο σκοπός του/ της δεν είναι ο ερωτάς η η ανεύρεση ενός ταιριού αλλά θέλει απλά ένα υποκατάστατο για να διασκεδάσει την μιζέρια του/ της? ”.
Με αυτά και με εκείνα τα ερωτήματα, οι άνθρωποι άρχισαν να επανεξετάζουν το θέμα της δέσμευσης και να το βλέπουν πλέον υπό θετικό πρίσμα. Πρόσφατες μελέτες κατέρριψαν τον μύθο της αντρικής επιπολαιότητας στον έρωτα, την παρεξήγηση που υπάρχει ότι οι άντρες αποφεύγουμε την δέσμευση σαν τον διάολο και θέλουμε να αλλάζουμε ερωτικές συντρόφους σαν τα πουκάμισα. Πριν από τον COVID-19 ένα 60% περίπου των ατόμων που δεν είχαν ερωτική σχέση ενδιαφέρονταν για μόνιμη, αποκλειστική σχέση. Στις μέρες μας το ποσοστό πλησιάζει ολοταχώς το 80% και, μαντέψτε, οι περισσότεροι σε αυτό το ποσοστό είναι άντρες. Μάλιστα φίλοι και φίλες, οι μελέτες δείχνουν ότι εμείς ερωτευόμαστε γρηγορότερα, συχνότερα και θέλουμε να συνδεθούμε στενότερα με την παρτενέρ μας.
Αγάπη είναι αυτό που χρειαζόμαστε
Μήπως η αλλαγή αυτή της νοοτροπίας του κόσμου είναι μια μετατραυματική αντίδραση στις ψυχολογικές συνέπειες της πανδημίας; Είτε ισχύει αυτό, είτε πρόκειται για φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, για την ανάγκη των ανθρώπων για αφοσιωμένες σχέσεις, ευχόμαστε να ξεκολλήσουμε όλοι μας από τις οθόνες των κινητών και να διεκδικήσουμε έναν μεγάλο έρωτα γιατί όλοι και όλες το αξίζουμε. Πείτε μας την γνώμη σας για τις σχέσεις και το ευκαιριακό σεξ στα σχόλια της δημοσίευσης.
Αφήστε μια απάντηση