Δυσκολεύομαι να περιγράψω τo μέγεθος της ανυπομονησίας που με τυραννούσε πριν την κυκλοφορία του Total War: Warhammer III. Αφιέρωσα πολλές ώρες στα δύο προηγηθέντα αριστουργήματα, τα οποία τοποθέτησαν για πρώτη φορά τον κόσμο του μεσαιωνικού wargame Warhammer στα πλαίσια της καλύτερης σειράς βιντεοπαιχνιδιών στρατηγικής όλων των εποχών, των Total War.
Στα πρόθυρα του Αρμαγεδδώνα
Οι φήμες φούντωναν για το μεγαλύτερο σε περιεχόμενο game της σειράς, για ένα mode που θα ενοποιούσε όλες τις ηπείρους του κόσμου του Warhammer και όλες τις φατρίες σε μια κατακλυσμιαία σύγκρουση, για τούτο, για εκείνο. Επιτέλους, προ ολίγων ημερών, το Total War: Warhammer III κατέφθασε, παρακαλώντας να καταβροχθισθεί από τα πεινασμένα μου μάτια, πεινασμένα για φανταστικούς κόσμους και κοσμογονικές συγκρούσεις. Η πρώτη μου δουλειά, και για την οποία θα μιλήσω στο παρόν άρθρο, ήταν να δοκιμάσω το tutorial για να φρεσκάρω την μνήμη μου αναφορικά με τους μηχανισμούς του gameplay και να πληροφορηθώ από το ίδιο το παιχνίδι, για ότι καινούργιο έχει προστεθεί.
Η μιάμιση ώρα που δαπάνησα, όπως αναμενόταν, προστέθηκε στις ποιο ευτυχισμένες εμπειρίες του τελευταίου χρόνου. Το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε στο νέο Total War: Warhammer, αλλά ήταν κάτι αναπόφευκτο, είναι το πόσο... βαρύ έπεσε στο PC hardware που το δοκίμασα. Το σύστημα επταετίας, ζορίστηκε σαν μουλάρι στον ανήφορο, μέχρι να αποδώσει αρκετά frames ώστε να είναι ομαλή η κίνηση των στρατιών μου επί χάρτου αλλά και στο πεδίο της μάχης. Βάζοντας νερό στο κρασί μου, κατέβασα λίγο την ανάλυση και την ποιότητα και όλα "μέλι γάλα".
Από τα πρώτα λεπτά αισθάνθηκα σαν στο σπίτι μου, με τον πρωταγωνιστή να κόβει βόλτες μαζί με τον στρατό του, σύσσωμοι προς αναζήτηση εχθρών για πετσόκομμα. Τα πρώτα θύματα με οδήγησαν σε ένα ευνοϊκό πεδίο μάχης στο οποίο έδωσα ένα γερό μάθημα στους αντιπάλους, αξιοποιώντας την μορφολογία του εδάφους υπέρ μου. Η δεύτερη σφαγή εκτελέστηκε στα περίχωρα και στους δρόμους ενός καταυλισμού όπου κατέστρεψα τον ανταγωνισμό, εφαρμόζοντας όλα τα μαθήματα των Total War που διδάχθηκα μέχρι τούδε.
Την τρίτη σύγκρουση την διεκπεραίωσα αυτόματα όπως μου πρότεινε το A.I. και ανακάλυψα την πρώτη σημαντική βελτίωσή του. Η μάχη εξελίχθηκε ακριβώς όπως την προέβλεψε το σύστημα, ήταν δηλαδή μια συντριπτική νίκη του στρατού μου, με ελάχιστες απώλειες. Αισθανόμενος τις εφιαλτικές αναμνήσεις παλαιότερων τίτλων της σειράς να εξαφανίζονται (στις οποίες η πρόβλεψη ήταν ότι, κατά 90%, θα κερδίσω και η μάχη τελικά εξελισσόταν σε Βατερλό) ευχαρίστησα νοερά τους προγραμματιστές για το εξαιρετικό A.I. που "σμίλεψαν".
Total War: Warhammer III - Το τρία το καλό
Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του Total War: Warhammer III που μελέτησα προς το παρόν είναι τα δοκιμασμένα που προσέδωσαν στην σειρά την τεράστια ποιότητα και την δίκαια αποκτημένη εμπορική επιτυχία της. Εύκολος χειρισμός των στρατευμάτων, ποταμός από στατιστικά και εικονίδια για να διαχειριστεί ο παίκτης την αναπτυσσόμενη αυτοκρατορία του, άφθονες επιλογές αναβάθμισης των ηρώων, πολύνεκρες μάχες και άρτια physics, στιβαρό σενάριο. Αυτά προς το παρόν και έπεται συνέχεια στην ολοκληρωμένη παρουσίαση μου στο "αδερφό" portal, PCSteps.