Βάσει των εξελίξεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εδώ και μέρες, οι ομοσπονδίες της UEFA όσο και της FIFA , φρόντισαν να μπλοκάρουν τις συμμετοχές των ρωσικών ομάδων στις διοργανώσεις τους . Το ίδιο παράδειγμα ακολούθησαν και οι υπόλοιπες ομοσπονδίες πέραν του ποδοσφαίρου και "εξαφάνισαν" τις ομάδες της Ρωσίας από κάθε διοργάνωση. Κατά πόσο όμως αυτό επηρεάζει τους άλλους αθλητές και τι επιπτώσεις θα έχει;
Είναι κατανοητό πως ανά την υφήλιο , αναζητούνται λύσεις ώστε η Ρωσία να τιμωρηθεί και να σταματήσει τον πόλεμο που ξεκίνησε στην Ουκρανία. Ωστόσο δεν είναι κατανοητό γιατί ο αθλητισμός αντί να ενώσει, διχάζει ακόμη περισσότερο σε τέτοιες στιγμές. Σίγουρα η πρόθεση είναι να δείξουν στον Πούτιν πως αυτές οι εγκληματικές ενέργειες δεν είναι δεκτές από κανέναν, αλλά από την άλλη φέρνουν σε δύσκολη θέση τόσο τις ομάδες, όσο και τους αθλητές που παίζουν σε αυτές.
Δεδομένου ότι το παγκόσμιο μπλοκάρισμα θα μειώσει κατά πολύ τα κέρδη των ομάδων της Ρωσίας, είναι επακόλουθη και η μείωση των μισθών ακόμη και η μη καταβολή τους. Και αυτό θα συμβεί σε ανθρώπους που δεν φέρουν ευθύνη για τις πράξεις του Πούτιν. Εάν κάποιος αθλητής βρίσκεται στην Ρωσία για να παίζει ποδόσφαιρο, βόλεϊ, μπάσκετ και οποιοδήποτε άλλο άθλημα , δεν είναι επειδή υποστηρίζει τα όσα συμβαίνουν , είναι επειδή δουλεύει για να επιβιώσει.
Άλλωστε κανείς σοβαρός αθλητής και άνθρωπος δεν συμφωνεί με τα όσα πράττει η Ρωσία. Τα παραδείγματα παικτών που αποχώρησαν οικειοθελώς από ομάδες της Ρωσίας είναι ουκ ολίγα και σίγουρα πολλά περισσότερα είναι εκείνα που οι αθλητές δεν σιώπησαν και είπαν δυνατά την αντίθετη τους άποψη. Και όχι μόνο εκεί, αλλά και ανά τον κόσμο γενικότερα. Από την πρώτη στιγμή ξεκίνησαν ένα κίνημα συμπαράστασης προς την χώρα που είδε τους εισβολείς να σαρώνουν τα πάντα (Ουκρανία), και ένα κύμα αντίδρασης κατά της Ρωσίας.
Επομένως οι αθλητές ενώθηκαν, μίλησαν, βγήκαν μπροστά και έδειξαν πως δεν θα αφήσουν περιθώρια να σκεφτεί κάποιος πως μένουν αμέτοχοι σε όλο αυτό. Οι ομοσπονδίες όμως δείχνουν να θέλουν να διχάσουν τον κόσμο. Αν σκεφτεί κάποιος πως θα νιώσει ένας παίκτης που δεν φταίει σε κάτι, να μην μπορεί να πληρωθεί ή μια ομάδα εκ της Ρωσίας να μην μπορεί να σταθεί οικονομικά ελέω Πούτιν, θα δει πως είναι άδικο. Διότι έτσι δεν τιμωρείται μόνο ο Πούτιν και η Ρωσία , αλλά και άνθρωποι του αθλητισμού, που όπως αναφέρθηκε παραπάνω δεν έχουν καμία απολύτως ανάμειξη στις αποτρόπαιες πράξεις.
Ο αθλητισμός θα πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει, όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. Από την μια πλευρά οι αθλητές έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ομαδοποίησης και αντιδρούν κατά του πολέμου και από την άλλη οι λίγκες πετούν εκτός τις ομάδες θέτοντας σε ανησυχία ολόκληρες οικογένειες, από τον φροντιστή έως τον πιο υψηλά αμειβόμενο μιας ομάδας.
Δηλαδή οι κυρώσεις έχουν ως σκοπό την οικονομική ζημιά ώστε οι ρώσικες ομάδες να στραφούν ενάντια του Πούτιν και του πολέμου (πράγμα που είναι σαφώς δεκτό και σεβαστό εφόσον έτσι θεωρούν πως θα συνδράμουν), ωστόσο όμως δεν παύει αυτό να φέρνει και οικονομική δυσκολία στους απλούς ανθρώπους.