Πρόσφατα ξεκίνησα το βιβλίο που αγόρασα, "Έννοιες του χώρου. Η ιστορία των θεωριών του χώρου στη Φυσική" ( Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) του Max Jammer. Προλογίζει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, τη βιογραφία του οποίου από τον Walter Isaacson διάβασα πρόσφατα.
Δεν πρέπει να λείπουν τα επιστημονικά βιβλία, για να είμαι περισσότερο ακριβής τα βιβλία των θετικών επιστημών και της ιστορίας της επιστήμης ειδικότερα από την "αναγνωστική λίστα μου". Μόλις τελειώνω κάποιο λογοτεχνικό, ή έστω κοινωνικών επιστημών βιβλίο, θέλω να επανέρχομαι σε στέρεο έδαφος, στο έδαφος της επιστήμης. Βεβαιότητες δεν υπάρχουν φυσικά, αλλά και μόνο αυτό μου αρκεί: οτιδήποτε απομακρύνει τη μεταφυσική σκουριά, μου είναι ευπρόσδεκτο.
Επιστρέφοντας στο βιβλίο, ο Jammer κάνει μια ιστορική αναδρομή στην θεμελιώδη έννοια του χώρου στην φυσική, ξεκινώντας την αναδρομή του από τις αρχαιοελληνικές δοξασίες, στις ιουδαίο-χριστιανικές ως την σύγχρονη εποχή. Μέχρι στιγμής σημειώνω πράγματα που μου είναι γνωστά, αν και στη συνέχεια εμφανίζονται κάτι μαθηματικοί τύποι που για τους ειδήμονες θα είναι παιχνιδάκι, αλλά για μένα θα είναι μια επιπλέον προσπάθεια να μπω στο νόημα...τουλάχιστον!
Πηγή: Books and Words
Αφήστε μια απάντηση