Η Game Arts είναι μια ιαπωνική εταιρεία ανάπτυξης που κουβαλάει στην πλάτη της με περηφάνια ένα ένδοξο και “βαρύ” φορτίο σαν γιγαντιαίο καβούκι χελώνας. Αρκεί η αναφορά ελάχιστων από τις ψηφιακές δημιουργίες της (Lunar, Alicia Dragoon, Silpheed, Grandia) για να κατακλύσει το μυαλό του παθιασμένου user με υπέροχες αναμνήσεις. Στο παρόν άρθρο θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο Grandia, το καλύτερο για πολλούς κομμάτι της φημισμένης σειράς που αριθμεί επτά τίτλους. Το Grandia II έχει μια σημαντική πρωτιά στο χαρτοφυλάκιο της Game Arts ως το μοναδικό video game της που κυκλοφόρησε στο αξέχαστο και αδικοχαμένο Dreamcast της Sega.
Η κυκλοφορία του το 2000 ακολουθήθηκε από ports στο PS2 και στα PC δύο χρόνια αργότερα, τα οποία απέτυχαν να αναπαράγουν στην εντέλεια την εμπειρία του Dreamcast λόγω τεχνικών προβλημάτων. Η ανάπλαση του Grandia II στις Anniversary και Remastered Editions του το κατέστησε προσιτό στην νέα γενιά gamers και προσέφερε ταυτόχρονα στους παλιούς οπαδούς του την καλύτερη δυνατή μορφή του.
Το... μισθοφοριλίκι βλάπτει την ψυχική υγεία
Την κατάδυση στο βαθύ και πανέμορφο “πέλαγος” του Grandia II προϋποθέτει η αποδοχή του ότι θα είστε έρμαια της ροής της αφήγησης και του σφιχτού μονοπατιού που συνέθεσε για εσάς ο game designer. Ξεχάστε τους ανοιχτούς κόσμους και τις ελευθερίες άλλων RPGs, εδώ είστε στα εδάφη ενός σκληρού JRPG που αρέσκεται σε αυστηρές και προκαθορισμένες πορείες. Τα παραπάνω γίνονται αντιληπτά από το πρώτο δευτερόλεπτο του Grandia II μόλις συνειδητοποιείτε ότι ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας Ryudo δεν επιδέχεται καμία παραμετροποίηση στα βασικά χαρακτηριστικά του, διαθέτει ήδη όνομα, υπόσταση και αισθητική.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με όλους τους διαθέσιμους playable χαρακτήρες που δεν ξεπερνούν τον πενιχρό αριθμό “έξι”. Ο Ryudo είναι ένας μισθοφόρος στον φανταστικό του κόσμο, ο οποίος φαίνεται να τραβά την απέχθεια του περίγυρου που δεν γουστάρει προφανώς το επάγγελμά του, θεωρώντας τον σκληρό και ανήθικο αλλά αναγκαίο... κακό. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα νιώσετε τον ήρωά σας σαν άλλο Geralt of Rivia, έναν εξολοθρευτή τεράτων επί πληρωμή ο οποίος ξεχειλίζει από κυνισμό και αδιαφορία. Ευτυχώς το τσιράκι του είναι ένα ομιλών πουλί, ο Skye, που τον συνοδεύει στις τυχοδιωκτικές περιπλανήσεις του και τον συμβουλεύει με το ενδιαφέρον γονιού.
Η μοίρα το φέρνει ώστε ο Ryudo να αναλάβει την προστασία μιας νεαρής καλογριάς, της Elena, πιστής στον θεό Granas. Η απλή σχετικά δουλειά εξελίσσεται σε εφιάλτη όταν η ιεροτελεστία στην οποία πρωτοστατεί η Elena πάει κατά διαόλου ή κατά Valmar (ο κακός θεός του παιχνιδιού). Οι συνέπειες της αποτυχημένης τελετής ανοίγουν τις πύλες της κολάσεως για το game world του Grandia II και αναγκάζουν τον Ryudo, την Elena και ένα μικρό αριθμό από τυχοδιώκτες που συναντούν στο διάβα τους, να διανύσουν τεράστιες αποστάσεις, να επισκεφτούν νέες πόλεις και να καθαρίσουν τον τόπο από τα τερατώδη πλάσματα.
Θα συναντήσετε πολλά παράξενα και αξιοθαύμαστα πρόσωπα και πράγματα στην περιπλάνησή σας στον κόσμο του Grandia II οπότε έχετε τα μάτια ανοικτά και την προσοχή σας στραμμένη στον τεράστιο αριθμό κειμένων που συνοδεύουν τους διαλόγους. Το παιχνίδι ξεδιπλώνει σε κείμενο τις συνομιλίες και τις διανθίζει με καλοσχεδιασμένα πορτρέτα τα οποία εκφράζουν με πετυχημένο και άκρως κωμικό τρόπο τα συναισθήματα του ομιλούντα. Παράλληλα με την στατική παρουσίαση, αρκετά animations μεσολαβούν συχνά πυκνά μεταξύ των κειμένων ώστε να προσδώσουν μεγαλύτερο βάρος στις συναισθηματικές μεταπτώσεις.
Το μαγευτικό game world στο οποίο μεταφερθήκατε “φορτώνοντας” το Grandia 2 ακολουθεί ένα πολύ συγκριμένο μοτίβο. Διαπιστώνετε ότι η περιπέτεια είναι χωρισμένη σε τρία κομμάτια τα οποία εναλλάσσονται μεταξύ τους, διατηρώντας έτσι έναν γραμμικό μεν, άκρως εθιστικό δε ρυθμό. Οι πόλεις είναι οι τόποι ανανέωσης της ομάδας σας και ο ιδανικός προορισμός για να γνωρίσετε νέους NPCs. Σε αυτές θα απολαύσετε το αφηγηματικό τμήμα του game.
Βγαίνοντας από μια πόλη εισέρχεστε στην ύπαιθρο στις περιοχές που έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα από δεκάδες τέρατα. Το “ανεπανόρθωτα” δεν είναι ακριβής εκτίμηση της κατάστασης αφού είναι στο χέρι σας να τις αδειάσετε, σκοτώνοντας οτιδήποτε πέσει στην αντίληψή σας. Μην ξεχάσετε να λεηλατήσετε κιβώτια και... αδέσποτα αντικείμενα γιατί όλα τους θα σας χρησιμεύσουν. Η εκκαθάριση της περιοχής οδηγεί πάντα σε δύο πράγματα, σε νέα πόλη ή σε ένα boss που σας περιμένει για να σας λιανίσει.
Είναι ευτύχημα η παρουσία των saves στην αρχή της κάθε περιοχής/dungeon, δηλαδή των τοποθεσιών που συνδυάζουν την εξερεύνηση με τις σκληρές μάχες. Η κωνική απεικόνισή τους θυμίζει προβολέα και σας κάνει να νιώθετε ότι η ομάδα σας βρίσκεται πλέον κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα dungeons είναι μικρά σε μέγεθος συνεπώς δεν θα σας ενοχλήσει η απουσία χάρτη γιατί εντυπώνετε εύκολα τις διαδρομές στην μνήμη σας και δεν χάνεστε.
Αχ διαβολίτσα, διαβολίτσα ξύλο που θα μοιράσεις
Το βραβείο καλύτερου χαρακτήρα στο Grandia II προσφέρεται ασυζητητί στην Millenia. Η χαριτωμένη και αδιάκοπα πεινασμένη σεξουαλικά δαιμονίτσα εμπλέκεται σε ένα σωρό ξεκαρδιστικούς διαλόγους με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αλλά το χιούμορ αποτελεί το μισό μέρος της γοητείας της. Το άλλο μισό βρίσκεται στον αριθμό και την ισχύ των skills της. Αν, προς στιγμή, πιστέψετε ότι είναι τυχαίο το ότι καταλαμβάνει το σώμα της Elena όταν πλησιάζει κάποιο ισχυρό boss, θα αλλάξετε σύντομα τροπάριο. Την πρώτη φορά που θα απολαύσετε τα animations και την αποτελεσματικότητα του Fallen Wings και όταν πετσοκόψετε τα στατιστικά ενός boss με το Hell Crush, θα εκτιμήσετε σωστά την χρησιμότητα της Millenia.
Μετά την Millenia, η στοργή σας θα μοιραστεί ισόποσα στους υπόλοιπους ήρωες και ηρωίδες της ομάδας. Ο ευγενικός και χαριτωμένος Roan, ο επιβλητικός και ευαίσθητος Mareg, η αθώα Elena, η τεχνητή και γλυκούλα Tio, ο κυνικός Ryudo, όλοι τους θα σας κλέψουν την καρδιά με τις συναισθηματικές μεταμορφώσεις στις οποίες τους υποβάλλουν οι διαδοχικές δοκιμασίες. Συνάμα θα σας διασκεδάσουν με τα συνεχή πειράγματα και τις αθώες αντιπαλότητές τους, κλασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των JRPGs.
Η δραστήρια action bar που προαναγγέλλει την εξέλιξη της δράσης είναι ένα καινοτόμο χαρακτηριστικό των Grandia που θα το λατρέψετε μαζί με την δεύτερη καινοτομία που προστέθηκε στο εν λόγω sequel, την κίνηση των χαρακτήρων στην μάχη. Το action bar είναι ο οπτικός μπούσουλας που χρειάζεστε για να σχεδιάσετε την στρατηγική σας. Παρατηρώντας με προσοχή τα εικονίδια που τσουλούν από την αριστερή προς την δεξιά άκρη της μπάρας, μαθαίνετε αρχικά ποιος από τους χαρακτήρες σας θα δράσει πρώτος και στην συνέχεια, αποφασίζετε ποιον θα χτυπήσει.
Η λογική επιτάσσει να πλήττετε πρώτα τους γρηγορότερους εχθρούς, ακυρώνοντας όποτε είναι εφικτό την επίθεσή τους και κερδίζοντας έτσι χρόνο για να δράσουν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Οι εχθροί είναι εξίσου ικανοί για αντεπιθέσεις και ακυρώσεις των δικών σας special κινήσεων με αποτέλεσμα να γίνεται το “σώσε”. Καταλαβαίνετε σταδιακά ότι το A.I. είναι αποτελεσματικό, ανεξάρτητα από το επίπεδο δυσκολίας που επιλέξατε. Καλύτερα να ξεκινήσετε με το normal και να αφήσετε το hard και την ταλαιπωρία που σας περιμένει εκεί αφού το τερματίσετε.
Οι εμπλεκόμενοι στην μάχη κινούνται και αλλάζουν θέσεις συνέχεια, “παγώνοντας” μόνο όταν έρχεται η ώρα να μοιραστούν οι εντολές. Με την μπάρα και τον υπολογισμό των αποστάσεων είστε σε θέση να χτυπάτε τους πιο επικίνδυνους εχθρούς και να γνωρίζετε αν το χτύπημα θα τους κόψει την φόρα, ακυρώνοντας μια επίθεση που θα είχε δυσάρεστες συνέπειες. Σας μιλώ για την κυριαρχία του συγχρονισμού και την υποταγή των game mechanics σε αυτόν, γεγονός που οδηγεί σε επικές χορογραφίες δράσης.
Θεωρώ ότι η οπτική ιεραρχία στην μάχη είναι φανταστική. Το action bar και τα status bars των παικτών έχουν ακροβολιστεί στο “πάτωμα” και στην “σκεπή” της οθόνης, αφήνοντας το μεσαίο τμήμα στην κίνηση των μαχητών. Δίχως κόπο έχετε όλα τα δεδομένα μπροστά στα μάτια σας και λαμβάνετε τις βέλτιστες αποφάσεις. Το περιστρεφόμενο μενού των skills, spells, items κ.ο.κ. είναι ευδιάκριτο και η μετακίνηση στις υποκατηγορίες του άνετη. Η ποικιλία σε criticals, combos, spells και skills σας επιτρέπουν να χορογραφήσετε φανταστικές επιθέσεις μεταμορφώνοντας την κάθε σύγκρουση σε μια στρατηγική αλλά και οπτική απόλαυση. Στο μοναδικό πάντρεμα turn-based και real time δράσης, η κίνηση των πολεμιστών συμβαδίζει με τα οπτικά εφέ και εξουδετερώνει το “αφύσικο” σταμάτημα της δράσης. Έτσι η ρευστότητα της μάχης, η ζωντάνια της διαφυλάσσεται παρότι μεσολαβούν οι διακοπές.
Τα debuffs είναι ένα αγκάθι στην πρόοδο της ομάδας σας, μια κατάρα που δεν τελειώνει μετά την νικηφόρα κατάληξη μιας μάχης. Ευτυχώς τα save points σας απαλλάσσουν από τις αρνητικές τους συνέπειες όμως, επειδή το πλησιέστερο ίσως απέχει περισσότερο από όσο θα θέλατε, προτείνεται η απόκτηση αντικειμένων και spells που δύνανται να συντρίψουν τα debuffs.
Βγάζετε παρά με ουρά κόβοντας τέρατα
Θα εντυπωσιαστείτε από την εθιστικότητα της αναβάθμισης των χαρακτήρων σας. RPG παίζετε, λογικό είναι να τους βλέπετε να εμπλουτίζουν τα στατιστικά τους όποτε σπάζουν το φράγμα ενός level και σκαρφαλώνουν στο επόμενο. Η ουσιαστική ανάπτυξη όμως περνάει από την συνάθροιση magic και special coins. Περισσότερο σας ενδιαφέρει να μαζέψετε τα εν λόγω coins παρά να γεμίσετε experience points. Τα δύο είδη coins ξοδεύονται αφειδώς στα spells και στις special moves που διαθέτετε, δυναμώνοντας και επιταχύνοντάς τα. Σύντομα είστε σε θέση να εξαπολύσετε ένα στρατό από spells και ισχυρές επιθέσεις που συντρίβουν μεμονωμένα τέρατα, προξενούν area damage, ακυρώνουν τις εχθρικές επιθέσεις, θεραπεύουν τους χτυπημένους μαχητές σας κ.ο.κ.
Είναι τόσο πολύτιμα τα coins και τόσο απλόχερα σας τα προσφέρουν τα τέρατα ώστε δεν πρόκειται να αποφύγετε καμία μάχη, να μην σας πω ότι θα γυρνάτε και σε προηγούμενες περιοχές για δεύτερο γύρο εκκαθαρίσεων. Τα spells αλλά και τα skills που θα αποκτήσετε στην πορεία, έχουν την ιδιομορφία ότι πάνε πακέτο με το αντικείμενο πάνω στο οποίο έχουν χαραχτεί, συνεπώς μπορείτε να τα πηγαινοφέρνετε από τον ένα μαχητή στον επόμενο, ανάλογα με τον ρόλο που του αναθέτετε. Αλλάζοντας θέση στα eggs και τα books μεταλλάσετε συνέχεια τους χαρακτήρες σας και οδηγήστε σε σωρεία απολαυστικών στρατηγικών πειραματισμών.
Ενώ θα παρατηρήσετε ότι η τοποθέτηση των κινήσεων των χαρακτήρων και των menus στο gamepad είναι εξαιρετική, την ιδανική εικόνα χαλάει ελαφρώς η κάμερα στο adventuring κομμάτι. Στην μάχη, η “κυρία κάμερα” επικεντρώνεται εκεί που πρέπει και δεν κάνει παρασπονδίες, μάλιστα εστιάζει στα μοντέλα των χαρακτήρων και σας αφήνει να περιεργαστείτε τα γραφικά τους και τα ειδικά εφέ των επιθέσεων. Στους ανοιχτούς χώρους, η υπερυψωμένη γωνία θέασης της δράσης είναι θεμιτή και δεν θα είχατε πρόβλημα αν η στατικότητα της κάμερας δεν σας έκρυβε κάθε λίγο και λιγάκι την θέα των χαρακτήρων και του περίγυρού τους.
Δέντρα, βράχια και άλλα οπτικά εμπόδια διακόπτουν την οπτική επαφή με τον Ryudo και την παρέα του, αναγκάζοντάς σας να περιστρέψετε την κάμερα με τους δύο διαθέσιμους τρόπους, τον δεξί μοχλό και τα shoulder buttons. Η χαρτογράφηση της περιστροφής της κάμερας στα shoulder buttons είναι απείρως πιο πετυχημένη από το πασπάτεμα του δεξιού μοχλού γιατί είναι οργανική, αποτυπώνει αυτόματα στο μυαλό σας ότι το κάθε χέρι συνδέεται με την μετακίνηση της κάμερας προς την κατεύθυνσή του.
Δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης στο ότι η remastered έκδοση του Grandia II είναι η καταλληλότερη προς αγορά. Στην επεξεργασμένη, high definition μορφή του, το Grandia II θα αδράξει την προσοχή σας με ένα σωρό πανέμορφα χρώματα, βελτιωμένα textures και ικανοποιητικό φωτισμό. Η όμορφη εικονογράφηση playable χαρακτήρων και NPCs τους καθιστά αρεστούς στο μάτι, εντούτοις αποκλείεται να περάσετε το Grandia II για σύγχρονο τίτλο, πράγμα που σημαίνει ότι οι “ρυτίδες” του έχουν διατηρηθεί.
Αντίθετα από την ανεκτή αναπαράσταση, το soundtrack δεν έχει “γεράσει” ούτε δευτερόλεπτο από την πρώτη φορά που ακούστηκε διαμέσου των οθονών των τηλεοράσεών μας έως την σήμερον ημέρα. Ο Ιάπωνας συνθέτης Noriyuki Iwadare ξεδιπλώνει την μουσική του ιδιοφυΐα παρατάσσοντας ένα σωρό από διαφορετικά μουσικά όργανα ανά σύνθεση και ρίχνοντας στο μείγμα ορχηστρικές μελωδίες με υπέροχα φωνητικά. Ο συνδυασμός πνευστών, πιάνου και συνθεσάιζερ ταλαντεύεται μέσα σε υπέροχα θέματα τόπων ενώ η εμφάνιση του τσέμπαλου θα σας ταξιδέψει αυτόματα στην μουσική σκηνή των σκοτεινών χρόνων του Μεσαίωνα. Οι συνθέσεις με φλάουτο και φυσαρμόνικα αποπνέουν την γοητεία ενός καταδικασμένου έρωτα και οι μπαλάντες που θα ακούσετε ταιριάζουν απόλυτα με τα πιο ρυθμικά κομμάτια. Τα ηχητικά εφέ αξίζει να αναφέρουμε πάντως ότι είναι ελαφρώς επαναλαμβανόμενα.
Grandia σημαίνει μεγαλείο
Αφού κλείσετε αρκετές ώρες στον κόσμο του Grandia II θα κατανοήσετε γιατί απέκτησε μια λεγεώνα από αφοσιωμένους οπαδούς με το που κυκλοφόρησε. Τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον λάτρη των JRPGs σαν τον γράφοντα και, ταυτόχρονα, να “αποτοξινώνει” τους παίκτες των καθαρόαιμων δυτικών RPGs που στηρίζονται στην μαγεία των Pen and Paper ειδώλων τους, ελκύοντάς τους σε μια αλλότρια αλλά εξίσου απολαυστική εμπειρία.
Με την πρωτοποριακή του προσέγγιση στο σύστημα μάχης και την καινοτομία των τυχαίων συγκρούσεων που μπορούν να αποφευχθούν, την οποία συνέχισε μετά το πρωτότυπο, το Grandia II εμφύσησε τακτική πολυπλοκότητα στις μάχες η οποία δεν είχε φανεί σε άλλο JRPG. Το σενάριο του που ξεχειλίζει από χιούμορ και εφηβικά καμώματα διαθέτει την ποιότητα των διαλόγων και των χαρακτήρων που θα σας κρατήσει το ενδιαφέρον έως το φινάλε. Σε τελική ανάλυση, είναι ένας τίτλος που αξίζει την προσοχή σας ενώ υπόσχεται πάνω από 30 ώρες ψηφιακής πώρωσης.
Αρχική δημοσίευση: Gameworld