Πέρασαν κιόλας 20 έτη από τον απολαυστικότερο ψηφιακό πόλεμο, έναν ολοκληρωτικό πόλεμο ο οποίος συνεχίζεται και βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο. Το 2000 κυκλοφόρησε ο πρώτος τίτλος της σειράς Total War και από τότε δεν ανέχομαι να μου ξεφύγει ούτε ένα παιχνίδι της εποποιίας. Μαθαίνοντας πέρσι, δια στόματος Sega, ότι μαγειρεύεται ένα Total War με θέμα τον Τρωικό πόλεμο, έριξα τις απαραίτητες επαναλήψεις σε έργα και σειρές με θέμα το ομηρικό έπος, προσευχόμενος στις μούσες να χαρίσουν εκ των άνωθεν έμπνευση στην θυγατρική της Creative Assembly στην Σόφια για να σχεδιάσουν μια εκπληκτική Strategy λιχουδιά. Οι μεγαλόψυχες θεότητες φαίνεται πως με άκουσαν γιατί το A Total War Saga: Troy είναι ότι ακριβώς ήλπιζα.
Ο ασύγκριτος αγώνας ξεκινά
To A Total War Saga: Troy ασχολείται, για πρώτη φορά στην θρυλική σειρά Grand Strategy, με τον δεκαετή πόλεμο ανάμεσα στο βασίλειο της Τροίας και στα κράτη της Μυκηναϊκής Ελλάδας. Ο μύθος υποστηρίζει πως η αφορμή του πολέμου είναι η αρπαγή της γυναίκας του Σπαρτιάτη ηγεμόνα Μενελάου από τον Τρώα πρίγκιπα Πάρη. Οι ιστορικοί θεωρούν ότι όλα συνέβησαν για λόγους γεωστρατηγικής. Μια ματιά στα missions και τα faction mechanics θα σας δείξει ότι, οι Ευρωπαίοι φίλοι μας της Creative Assembly, έχουν ενστερνιστεί την άποψη που εξέφρασε ο Wolfgang Petersen στην ταινία Troy το 2004.
Η Ελένη δεν αρπάχτηκε από τον Πάρη αλλά πήγε με την θέλησή της στην Τροία γιατί τον ερωτεύτηκε και οι κακοί Έλληνες πολεμούν να την επιστρέψουν στον δυστυχισμένο της γάμο. Αμέσως οι Τρώες και ο αγώνας τους σκεπάζεται με μια αύρα ιπποτισμού, μην λησμονούμε όμως ότι, το παιχνίδι αφήνει να φανεί και η σκοτεινή πλευρά τους. Τα αδέρφια Πάρης και Έκτορας έχουν ειδικό game mechanic με το οποίο υπονομεύουν ο ένας τον άλλο στα μάτια του πατέρα τους, μεταχειριζόμενοι ύπουλα μέσα.
Θα εντυπωσιαστείτε από την τέλεια συνεργασία μεταξύ της διαχείρισης πόρων, των τυχαίων events, των missions που σας βομβαρδίζουν κάθε λίγο και λιγάκι και τις κινήσεις του A.I., κρυφές ή φανερές. Το gameplay είναι φτιαγμένο με γνώμονα τον βασικό νόμο της ζωής, την κίνηση. Δεν σας επιτρέπεται να βαλτώσετε σε μια κατάσταση, να κρατήσετε ένα status quo για περισσότερους από μερικούς γύρους. Ένας βασικός σας πόθος είναι η συσσώρευση πλούτου και το χτίσιμο των επαρχιών που έχετε κατακτήσει. Σχεδιάζετε να σταματήσετε τους αδιάκοπους πολέμους για αρκετούς γύρους έως ότου αναπτύξετε στο μάξιμουμ τα κτίρια σας. Συνάπτετε ειρήνη με εχθρικά factions, μαζεύετε στρατούς και ήρωες σε κεντρικά σημεία του κράτους και ετοιμάζεστε για την ανοικοδόμηση.
Πυλάδη, φάε λάδι και έλα βράδυ
Σύντομα, νιώθετε σαν το A.I. να στέκεται πίσω από την πλάτη σας και να σας τρυπάει με μια βελόνα. Σας φέρνω σαν παράδειγμα το playthrough μου με τον θείο Αχιλλέα, που είναι και ο αγαπημένος μου ήρωας του Τρωικού πολέμου. Με ασφαλισμένα σύνορα, τους στρατούς αγκυροβολημένους σε νευραλγικά σημεία του κράτους και τα πράγματα ήπια, ήλπιζα να αποτελειώσω επιτέλους την ανάπτυξη των επαρχιών μου έως ότου συνεχίσω τις κατακτητικές επιχειρήσεις. Οι Δαναοί δεν μου έκαναν την χάρη. Το καταχθόνιο A.I. εξαπέλυσε ξαφνικά επίθεση από τους Τρώες και τον σύμμαχο τους τον Αινεία, στις νησιωτικές μου κτήσεις. Από το πουθενά ξεφύτρωσαν στρατοί με 16, 18 και 20 μονάδες και άρχισαν να σαρώνουν τις πόλεις, λεηλατώντας ή κατακτώντας τες. Η απάντηση του Αχιλλέα ήταν αστραπιαία όμως, η αναζωπύρωση του πολέμου, πάγωσε επ’ αόριστον την ανάπτυξη, δοθέντος των ποσών που καταβροχθίζει.
Επιδοκιμάστε την εγκατάλειψη του πατροπαράδοτου μοτίβου των Total War με τα food και gold και την αντικατάστασή τους από πέντε resources με συγκεκριμένη χρησιμότητα έκαστο. Η εποχή του Τρωικού πολέμου ήταν επίσης και η εποχή του χαλκού, συνεπώς το bronze είναι ένας πόρος απαραίτητος σε στρατό με αρματωμένες μονάδες και όχι ρακένδυτους χωρικούς. Παράλληλα, η πέτρα και η ξυλεία χρειάζονται σε επαρκής ποσότητες για να χτιστούν τα κτίρια των επαρχιών. Το φαγητό είναι ο μόνος πόρος που θα υπάρχει σε αφθονία έως ότου οι στρατοί σας πολλαπλασιαστούν. Το χρυσάφι είναι δυσεύρετο και πολύτιμο αφού εξαγοράζει τις καλύτερες μονάδες. Η πεντάδα των resources και οι περιορισμένες τους ποσότητες αλλάζουν σε σημαντικό βαθμό το gameplay. Πλέον οι εισβολές στις επαρχίες δεν γίνονται με γνώμονα το πόσες πόλεις έχει η καθεμιά ή την εγγύτητα τους με το κράτος σας. Ο στόχος είναι να αρπάξετε το γρηγορότερο τις επαρχίες που παράγουν χαλκό, χρυσό και πέτρες για να εξασφαλίσετε την βιωσιμότητα στρατών με επίλεκτες μονάδες.
Ο πολλαπλασιασμός των resources άλλαξε περαιτέρω τις γνώριμες ισορροπίες των Total War, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους προς την διπλωματία. Είστε συνηθισμένοι στα παλιότερα Total War να ανοίγετε το διπλωματικό τεφτέρι, να βλέπετε ποια factions σας συμπαθούν και να τους αποσπάτε όσο περισσότερο χρυσό μπορείτε, γεμίζοντας τα ταμεία σας. Στο Troy το νταραβέρι έχει πλέον χαρακτηριστικά πραγματικού διακρατικού εμπορίου με εισαγωγή των αγαθών που χρειάζεται η αυτοκρατορία σας την στιγμή της συμφωνίας και εξαγωγή των αγαθών που έχουν ανάγκη οι συναλλασσόμενοι με εσάς.
Είναι αμέτρητες οι φορές που κατέφυγα σαν επαίτης στα φιλικά factions για να γεμίσω τα εξαντλημένα αποθέματα χαλκού ώστε να σταματήσουν να χάνουν health οι επίλεκτες μονάδες των στρατών μου. Οι δραματικότερες στιγμές που θα χαραχτούν στην μνήμη σας είναι όταν, πηγαίνοντας να γυρέψετε πόρους, αντιληφθείτε ότι ένα faction event έχει μειώσει τρομακτικά τις διπλωματικές σας ικανότητες. Αρχίζοντας μια διαπραγμάτευση από το -50, ακόμα και αν συνομιλείτε με τους θερμότερους συμμάχους, καθιστά αδύνατη την ολοκλήρωση εκτός και αν εκχωρήσετε όλη την περιουσία σας.
Ποιος θα πρωτεύσει στην σφαγή;
Οκτώ οπλαρχηγοί, πασίγνωστοι χαρακτήρες της Ιλιάδας, είναι στην διάθεση σας για να τους οδηγήσετε, μαζί με τα ισάριθμα factions τους, στην κατάκτηση της Τροίας ή στην διάσωσή της. Ο Αχιλλέας με τους Μυρμιδόνες του πρέπει να αιματοκυλίσει την ηπειρωτική Ελλάδα προτού σταθεροποιήσει το εσωτερικό μέτωπο και ξεχυθεί στην κατάκτηση του Ίλιον. Ο πανούργος Οδυσσέας ακολουθεί πειρατικές τακτικές. Πηδώντας από νησί σε νησί σχηματίζει σταδιακά μια θαλάσσια αυτοκρατορία σε όλο το Αιγαίο και βάζει τα θεμέλια για την εισβολή στην Τροία. Οι επιδρομές σε ηπειρωτικές περιοχές είναι συχνές, η κατάκτησή τους όμως δεν τον συμφέρει αν αναλογιστείτε ότι, οι ηπειρωτικές επαρχίες, αναπτύσσονται ελάχιστα κάτω από την ηγεμονία του.
Ο Μενέλαος και οι σπαρτιατικές λεγεώνες έχουν εξαρχής ισχυρούς συμμάχους στην Πελοπόννησο. Με εξασφαλισμένα νώτα, απλώνεται προς Κρήτη και Αιγαίο, διαλύοντας σαν ενοχλητικά μελίσσια τα εχθρικά στρατεύματα με τις στιβαρές μονάδες του. Ο Αγαμέμνονας έχει παραπλήσια πορεία αλλά έχετε την δυνατότητα να την παρακάμψετε αν το θελήσετε. Αντί για νησιά και Τροία, στέλνετε τον Ατρείδη από τον μακρύ δρόμο, να διασχίσει την ηπειρωτική Ελλάδα, να κατακτήσει τα πάντα και να χυθεί στην μικρά Ασία από την Θράκη, παντοδύναμος και μπαρουτοκαπνισμένος.
Έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σας τους ήρωες της Ηλιάδας όπως απεικονίστηκαν στο blockbuster Troy του Wolfgang Petersen, θα γελάσετε βλέποντας τον Πάρη και ενθυμούμενοι τον Orlando Bloom να τον υποδύεται. Η αίσθηση ότι χειρίζεστε έναν “φλώρο” σε σύγκρουση μεταξύ τιτάνων θα παραμείνει μαζί σας, παίζοντας μερικές μάχες με το faction του. Ο Πάρης είναι αδύναμος σαν πολεμιστής γιατί το τόξο του δεν ξεπαστρεύει με την ταχύτητα που το κάνουν τα melee weapons των υπολοίπων οπλαρχηγών. Η εντύπωση ενός αδύναμου ανθρωπάκου παραμένει έως ότου αναπτύξετε τις ικανότητες του σαν τοξοβόλου και την ιδιότητα να δυναμώνει τα τοξοβόλα σώματα στρατού. Τότε επέρχεται μια φοβερή μεταμόρφωση. Ο Πάρης εμφανίζεται σαν τον αργυρότοξο Απόλλωνα και τα βέλη του θερίζουν τους εχθρούς. Οι τοξότες του στρατού του εξαπολύουν σύννεφα από βέλη που πετσοκόβουν τους ταλαίπωρους επιτιθέμενους προτού έρθουν σε επαφή με το υπόλοιπο πεζικό. Το campaign με το faction του Πάρη καθυστερεί αρκετά την ικανοποίηση της νίκης που ψάχνετε αλλά την προσφέρει απλόχερα σε βάθος χρόνου.
Το δεύτερο faction των Δαναών με επικεφαλής τον Έκτορα είναι πιο προσβάσιμο και η απόλαυση ρέει από τις πρώτες κιόλας μάχες. Έκτορας και Πάρης μοιράζονται ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα και, εξαιτίας αυτού του game mechanic, οι εκστρατείες τους έχουν αυξημένα επίπεδα δυσκολίας. Απώτερος σκοπός των δύο αδερφών είναι η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας από τα factions τους, δημιουργώντας έτσι de facto ένα ισχυρό κράτος που θα αντιμετωπίσει επιτυχώς τις λεγεώνες των Αχαιών. Για να φτάσετε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να κερδίσετε την εύνοια του Πριάμου και να τα έχετε καλά με τον αδερφό που δεν χειρίζεστε απευθείας. Ο Πρίαμος είναι μονίμως ανικανοποίητος και σας ζητάει συνέχεια πράγματα υπό μορφή αποστολών. Έχει την απαίτηση να τελειώσετε πολλά από αυτά μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η συνεχής προσπάθεια να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες του Πρίαμου και να ακολουθήσετε τις στρατηγικές σας επιλογές δημιουργεί μια ισορροπία τρόμου η οποία ακονίζει την στρατηγική σκέψη και την ικανότητα διαχείρισης κρίσεων που διαθέτετε.
Παίζοντας με το faction του Αινεία θα απολαύσετε την ισχύ του ανδρός και την ευκολία με την οποία πετσοκόβει τους εχθρούς και αρπάζει τις επαρχίες τους. Σύντομα θα ανακαλύψετε ένα περίεργο “πρόβλημα” που αντιμετωπίζει ή, ίσως να ήταν ένα τυχαίο γεγονός του playthrough μου, δοθέντος του emergent gameplay που κυριαρχεί στο Troy και σε όλα τα Total War. Επεκτείνεστε δεξιά και αριστερά και ανακαλύπτετε ότι το faction του Έκτορα, με τον οποίο έχετε τις καλύτερες σχέσεις, βάλθηκε να αιματοκυλήσει την Μικρά Ασία. Σχεδιάζετε να αρπάξετε όλες τις περιοχές μιας επαρχίας για να δώσετε τις εντολές σας, τσουπ ο Έκτορας επιτίθεται σε μια περιοχή και ματαιώνει τα σχέδια. Θέλετε να εξαφανίσετε ένα faction με πλούσια κοιτάσματα χρυσού και χαλκού, τσουπ ο Έκτορας το συντρίβει προτού το κατορθώσετε. Σύντομα βλέπετε το faction του Έκτορα να έχει απλωθεί σαν πετρελαιοκηλίδα στην Μικρά Ασία, αφήνοντας μικρά τμήματα ελεύθερα προς κατάκτηση.
Η επεκτατικότητα του έχει και τα καλά της. Η παρουσία των στρατών του προστατεύει τα σύνορα των επαρχιών σας από επιθέσεις. Η αφοσίωσή του στους Δαναούς γίνεται ορατή με τον πιο συγκινητικό τρόπο. Επιτίθεστε σε μια πυργωμένη πόλη που ξεχειλίζει από αμυνόμενους. Η κατάκτησή της εγγυάται τεράστιες απώλειες στον στρατό σας. Από το πουθενά εμφανίζεται ένα στράτευμα του Έκτορα, απρόσκλητο και μάλιστα, χωρίς να έχετε εμπλέξει στον πόλεμο με το εχθρικό faction τους Δαναούς συμμάχους σας. Η πλάστιγγα γέρνει απότομα προς την μεριά σας, η μάχη κερδίζεται εύκολα και η κατάκτηση πραγματοποιείται επειδή το πανέξυπνο A.I. αναγνώρισε την ανάγκη σας και έσπευσε να βοηθήσει. Το faction του Σαρπηδόνα της Λυκίας χαρίζει την πιο εύκολη εμπειρία από τους Δαναούς. Ο μυθικός γιος του Δία και της Ευρώπης είναι ακαταμάχητος στο πεδίο της μάχης, διαθέτει ισχυρότατες μονάδες και το σημείο εκκίνησής του είναι πολύ ευνοϊκό, διανθισμένο με πόλεις έτοιμες για αποικισμό δίχως μάχη.
Νεκρούς όλους τους έστρωσε ο μέγας Αχιλλέας
Κάθε faction leader έχει τα προσωπικά του mechanics, μια δυάδα που τροποποιεί αισθητά το gameplay του. Τα game mechanics του Αχιλλέα σας δείχνουν ότι ο θρυλικός πολεμιστής είναι η επιτομή του μεσογειακού άντρα, θερμόαιμος όσο δεν πάει άλλο. Οι συναισθηματικές του μεταπτώσεις έχουν συνήθως ολέθριες επιπτώσεις στο faction, τις οποίες θα μετατρέψετε σε θετικές κρίνοντας από την χρονική στιγμή που συμβαίνουν. Θα του επιτρέψετε να οργιστεί θανάσιμα αν έχετε εμπλακεί σε πόλεμο και σας απειλούν πολλαπλές εχθρικές στρατιές.
Θα τον αφήσετε να αδιαφορήσει στην αντίθετη περίπτωση, σε καιρό ειρήνης ώστε να γεμίσετε τα σεντούκια σας με πολύτιμα resources. Η κατάσταση πένθους είναι θεμιτή όταν θέλετε να αποκτήσετε την εύνοια των θεών. Το Living Legend είναι επίσης ένας μηχανισμός που απαιτεί σκέψη. Προτού απαντήσει στις προκλήσεις των θρασύτατων πολεμιστών που διεκδικούν τον τίτλο του υπέρτατου πολεμιστή, ο Αχιλλέας δεν γνωρίζει αν θα τους αντιμετωπίσει αυτόματα ή θα πρέπει να ταξιδέψει σε μακρινή τοποθεσία, εγκαταλείποντας την διοίκηση του στρατού του σε αδύναμο υποτακτικό. Ο τίτλος του ζωντανού θρύλου είναι μεγάλο δέλεαρ διότι κατεβάζει αυτόματα το upkeep των στρατευμάτων κατά 20%.
Ο Μενέλαος εισέρχεται στην μάχη με δύο πολύ χρήσιμα game mechanics. Ο Σπαρτιάτης γίγαντας μπορεί να αποικίσει εγκαταλελειμμένες ή διαλυμένες πόλεις από τεράστια απόσταση. Το πρωτεύον πλεονέκτημά του όμως είναι η δυνατότητα να αγοράζει τις μονάδες των συμμάχων του, χτίζοντας γοργά μια στρατιά με τις πιο επίλεκτες μονάδες από όλα τα factions των Αχαιών. Ο πάνσοφος Οδυσσέας δείχνει ριγμένος στην μοιρασιά των σπέσιαλ μηχανισμών, αντιμετωπίζεται σαν να... ούρησε σε πηγάδι. Όλα αυτά δείχνουν έτσι στα “χαρτιά’ γιατί στην πραγματικότητα ο βασιλιάς της Ιθάκης είναι ένας από τους καλύτερους faction leaders. Το Safe Havens mechanic του επιτρέπει να χτίζει βάσεις σε εχθρικά factions και να αντλεί στρατιωτικές μονάδες από αυτά.
Ο Αγαμέμνονας δείχνει ισχυρότερος από τους υπολοίπους Αχαιούς αναφορικά με τα δύο faction mechanics που έχει. Τοποθετώντας ήρωες σε ηγετικές θέσεις, στολίζει τους ίδιους και τις επαρχίες τους με πλούσια bonuses. Η δυνατότητα να συντηρεί υποτελή factions και να τα γδύνει σταδιακά από τα resources, υπόσχεται αδιάκοπη τροφοδοσία του στρατού και των οικοδομικών δραστηριοτήτων. Στους Δαναούς ανακαλύπτετε ότι τα αδέρφια Πάρης και Έκτορας μοιράζονται ένα faction mechanic, αυτό που στοχεύει στην εύνοια του Πριάμου. Το ξεχωριστό mechanic του Έκτορα σχετίζεται με τον ενοποιητικό του ρόλο ανάμεσα σε όλα τα factions των Δαναών, ρόλος που θα ενισχύσει τρομακτικά το faction του αν επιτευχθεί.
Ο Πάρης είναι μαγεμένος από τα κάλλη της Ωραίας Ελένης και την θέλει από κοντά σε όλες τις επαρχίες που εκστρατεύει για να ενεργοποιεί τα πολύτιμα bonuses της. Ο Αινείας προέκυψε σαν ο πιο πνευματικός από όλους τους Δαναούς ηγέτες. Σπρώχνει resources σε θείες τελετές αποκτώντας αποστολές με τις οποίες θα κερδίσει την εύνοια των ολύμπιων θεών. Συνομιλεί με τα πνεύματα των νεκρών και αποσπά bonuses με μετρήσιμες παρενέργειες. Ο Σαρπηδόνας εξελίσσεται σε ικανότατο έμπορο ο οποίος αναγνωρίζει και αντλεί σπάνιους πόρους από τους συμμάχους του με σκοπό την ενίσχυση του faction που διοικεί.
Σαν πεινασμένοι λέοντες, εχθρών κουφάρια ψάχνουν
Σε μια εποχή θεών και ηρώων, ήταν αναπόφευκτη η παρουσία σπέσιαλ μονάδων, πολύ πιο σπέσιαλ από φοβερούς και αιμοβόρους πολεμιστές. Θεριά ανήμερα κρύβονται σε συγκεκριμένες περιοχές του χάρτη και περιμένουν από εσάς να φτιάξετε τα κτίρια τους για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτές. Τα ονόματά τους μυθικά, οι δυνατότητές τους αξιοσημείωτες, εντούτοις η ύπαρξή τους είναι προσδεδεμένοι στα ιστορικά, ρεαλιστικά πλαίσια που έχει θέσει για τις μονάδες το παιχνίδι.
Λέγονται κένταυροι αλλά είναι απλά φανταστικοί καβαλάρηδες, ονομάζονται σειρήνες και ξέρουν να προσελκύουν και να στέλνουν στον θάνατο άντρες από μακριά. Ακούτε Μινώταυρους και γίγαντες και σάλια τρέχουν από το στόμα σας οραματιζόμενοι την επέλαση τους και το ποδοπάτημα χιλιάδων εχθρών. Στην πραγματικότητα είναι μεγαλόσωμοι πολεμιστές με αυξημένες ικανότητες αλλά δεν έχουν δέκα μέτρα ύψος ούτε είναι υβρίδια ταύρου και ανθρώπων. Θετική η απόφαση της Creative Assembly να διατηρήσει τον ιστορικό χαρακτήρα του μύθου όμως θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιήσει μυθικά τέρατα και να επιτρέψει στους Ολύμπιους θεούς να περπατήσουν στην γη και να πολεμήσουν τους ανθρώπους. Το γεγονός δεν θα με ξένιζε, αντίθετα θα με πώρωνε άγρια και πιστεύω το ίδιο και εσάς.
Εξάλλου δεν λείπουν οι υπεράνθρωποι πολεμιστές από τα στρατεύματά σας και δεν είναι άλλοι από τους faction leaders που καλούνται τιμητικά epic heroes. Ένας Αχιλλέας ή ένας Έκτορας έχουν την δυνατότητα, ειδικά όταν σκαρφαλώσουν μέχρι την κορυφή την κλίμακα των επιπέδων τους, να αλλάξουν γρήγορα την πορεία μιας μάχης. Θα τους θαυμάσετε να τρέπουν σε φυγή τα εχθρικά στρατεύματα, εμφυσώντας κουράγιο στους καταπονημένους συμπολεμιστές τους και να τα βγάζουν πέρα σχεδόν με κάθε αντίπαλο. Η πιο επική σκηνή που αντίκρισα ήταν όταν ο Αχιλλέας έμεινε μόνος του στην μάχη γιατί οι υπόλοιπες μονάδες του στρατού του λάκισαν από τις... σφαλιάρες.
Ειλικρινά πίστεψα ότι ο ισόθεος πολεμιστής μου θα ξεκάνει τους πάντες μόνος του, θα τους σφάξει σαν ένα λιοντάρι που αντιμετωπίζει ένα τεράστιο κοπάδι προβάτων. Για λίγη ώρα, οι εχθρικές μονάδες δεν τολμούσαν να τον αντιμετωπίσουν στα ίσα και υποχωρούσαν όταν τους επιτίθετο. Κυνηγώντας μια μονάδα μέσα στο δάσος, όλες οι δυνάμεις του εχθρού τον περικύκλωσαν και ο Αχιλλέας βρέθηκε στο κέντρο εκατοντάδων εχθρών. Για μερικά λεπτά ο ήρωας κοπάναγε δεξιά και αριστερά σαν παγιδευμένο θηρίο, κόβοντας κόσμο για πλάκα. Τελικά, το health bar του δεν άντεξε περισσότερο και βγήκε εκτός μάχης, αφού πρωταγωνίστησε σε μια πραγματικά ομηρική σύγκρουση.
Τα factions πάνε πακέτο με τις ξεχωριστές μονάδες τους οι οποίες σας ωθούν προς συγκεκριμένες τακτικές melee ή ranged πολέμου. Ο διαχωρισμός των μονάδων σε light, medium και heavy επηρεάζει σφόδρα το gameplay στο πεδίο της μάχης. Αξιοποιώντας τα γνώριμα game mechanics των περασμένων Total War, έχετε πλέον στην διάθεσή σας ένα φρέσκο στρώμα στρατηγικής. Οι heavy μονάδες είναι οι κυματοθραύστες του στρατού που συγκρατούν τα ανδρειωμένα πλήθη των εχθρών. Με τις light και medium μονάδες εκτελείτε μανούβρες και μοιράζετε τον όλεθρο στους αντιπάλους, χτυπώντας από τα πλάγια, πισώπλατα, αιφνιδιαστικά. Η απόλαυση των επελάσεων ανήκει στα άρματα που θερίζουν κυριολεκτικά το πεζικό σαν μηχανή του γκαζόν.
Την μεγαλύτερη απόλαυση θα την αντλήσετε από τους ηρωισμούς των heroes. Οι διοικητές του στρατού λιανίζουν τους εχθρούς σαν τις μύγες με τα skills, τον εξοπλισμό και τα βοηθήματα που τους έχετε στολίσει. Είναι οι πολυτιμότερες μονάδες και έχουν την δύναμη να αλλάξουν την πορεία μιας μάχης. Οι πολιορκίες είναι ένα όργιο σφαγής για τους αμυνόμενους. Παρά την παρουσία πολιορκητικών κριών και άλλων πολιορκητικών μηχανών που δεν υπήρχαν την περίοδο του Τρωικού πολέμου, οι αντίπαλοι χρησιμοποιούν κυρίως σκάλες για να εισβάλλουν σε μια οχυρωμένη πόλη, δίνοντας επί πολλή ώρα στόχο στα βέλη των αμυνομένων. Μπουκάροντας σε μια οχύρωση, αδυνατούν να αξιοποιήσουν τον αριθμό των μονάδων τους και η εξολόθρευση είναι σχετικά εύκολη σε στενές πύλες και δρόμους.
Ποιος θ’ αψηφήσει τα λαμπρά, των αθανάτων δώρα;
Οι Ολύμπιοι θεοί έχουν θέση στο gameplay διαμέσου του game mechanic Divine Will. Εκεί, η εύνοιά τους κερδίζεται με προσευχές που κοστίζουν σε χρυσό και τρόφιμα ή με εκατόμβες, την μαζική θυσία εκατό ζώων που αναφέρεται και στο ομηρικό κείμενο. Οι προσευχές οδηγούν σε βραχυπρόθεσμα bonuses τα οποία ενεργοποιείτε όποτε τα έχετε ανάγκη. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι μια θεομηνία έχει σακατέψει το growth στις επαρχίες σας και ο πληθυσμός αυξάνεται δραματικά αργά. Μια προσευχή στην Αφροδίτη θα αυξήσει κατά 20 το growth σε όλο το κράτος, μετριάζοντας τις αρνητικές συνέπειες της καταστροφής που σας βρήκε. Οι εκατόμβες και το χτίσιμο ναών σε συγκεκριμένη θεότητα σας αναγκάζει να σκεφτείτε μακροπρόθεσμα.
Διαβάζετε τι προσφέρει ο κάθε θεός ανά επίπεδο λατρείας από τα τρία διαθέσιμα και αποφασίζετε ποιου την εύνοια θα γυρέψετε με τις πράξεις σας. Οι σπονδές και οι όρκοι δεν καταφέρνουν να αποσπάσουν τους θεούς από την ολύμπια ευδαιμονία τους για να πολεμήσουν στο πλευρό σας, ίσως όμως τους αναγκάσετε να πολεμήσουν δια αντιπροσώπου. Φτάνοντας την λατρεία ενός θεού στο μέγιστο επίπεδο, τους 600 πόντους, ο θεός επιτρέπει να μπει στην υπηρεσία σας ένα αγαπημένο του πλάσμα ή μονάδα. Σάτυροι, Μινώταυροι και απαίσιες γοργόνες, Κύκλωπες και άλλοι μονομάχοι, συντάσσονται στο πλευρό σας για περιορισμένο χρόνο. Προτού επιστρέψουν στον κύρη ή στην κυρία τους, θα εκτελέσετε τις σπέσιαλ ικανότητές τους εκεί όπου χρειάζεται, προκαλώντας χαλασμό στους εχθρούς σας. Τρόμος και τρέλα θα χτυπήσει τις εχθρικές δυνάμεις, καθιστώντας τες ευάλωτες στην πρώτη επίθεσή σας.
Το influence, η επιρροή που ασκείται στις επαρχίες σας είναι ένα σημαντικό game feature που οδηγεί σε μεγάλα κέρδη όταν είναι υψηλό. Συγκεκριμένοι οπλαρχηγοί, οι agents και τα κτίρια που το αυξάνουν είναι μερικοί παράγοντες που συντάσσονται στην ενίσχυσή του ανά επαρχία. Απώτερος στόχος σας είναι η αύξηση της παραγωγής και το influence την εξασφαλίζει. Οι νέοι agents που εισέρχονται στα Total War διαμέσου του Troy είναι αρκετά σημαντικοί στην εξέλιξη της εκστρατείας. Θα σας αρέσει περισσότερο ο spy, ο κατάσκοπος που μοιράζει μαύρο θάνατο δηλητηριάζοντας πηγάδια, δολοφονώντας στόχους και υποκινώντας εξεγέρσεις στις εχθρικές φρουρές. Η Priestess είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν θέλετε να κερδίσετε την εύνοια μιας θεότητας. Ο Envoy ανεβάζει σημαντικά την παραγωγικότητα στις περιοχές που στέκεται συνεπώς δίνει σημαντικό προβάδισμα στην παραγωγή πλούτου.
Όλες οι σοβαρές ιστορίες έχουν πρωταγωνιστές και ανταγωνιστές. Στο Troy, η πορεία της εκστρατείας και οι πράξεις σας φουντώνουν, αργά αλλά σταθερά, το μίσος σε ένα από τα υπόλοιπα factions. Μιλάμε για άσβεστο μίσος, όχι για συνηθισμένη μνησικακία ή οργή της στιγμής και, με τον τρόπο αυτό, εμφανίζεται ένας ανταγωνιστής, ένα faction που έχει σαν μοναδικό του σκοπό να σας αφανίσει. Το ανταγωνιστικό faction είναι κουφό στην γλώσσα της διπλωματίας, ακούει μονάχα τον θόρυβο των ασπίδων, των ξιφών και των δοράτων όταν συγκρούονται με ζωντανή σάρκα. Ο ανταγωνιστής έχει την τάση να επιτίθεται σχεδόν σε κάθε γύρο στις κτήσεις σας και να αλλάζει την στρατηγική του ανάλογα με την επιτυχία της. Η μόνη λύση είναι να του χιμήξετε και να τον διαλύσετε προτού προξενήσει ανυπολόγιστες καταστροφές στο κράτος σας.
Οι τροποποιήσεις στο user interface είναι εύστοχες και διακριτικές ώστε να μην ξενίσουν τους βετεράνους που έχουν εξοικειωθεί με κάποια πράγματα. Η λίστα με τα μικροσκοπικά εικονίδια των faction effects εξυπηρετεί στο να γνωρίζετε πάντοτε τα θετικά και τα αρνητικά bonuses που επηρεάζουν το faction σας και να λαμβάνετε τα μέτρα σας. Η αισθητική παπύρου που έχει δοθεί στον χάρτη είναι μια όμορφη καλλιτεχνική πινελιά που ενισχύει την ατμόσφαιρα της εποχής. Αντίστοιχο ρόλο παίζουν και οι εικόνες με αρχαίες παραστάσεις που στολίζουν τα πάντα και παραπέμπουν στους πήλινους αμφορείς τους οποίους όλοι έχουμε θαυμάσει σε επισκέψεις μας σε μουσεία. Τα αποσπάσματα από την Ηλιάδα που θα διαβάζετε την ώρα του loading θα σας σπρώξουν να εντρυφήσετε ξανά στο υπέροχο κείμενο του Ομήρου και να θαυμάσετε εκ νέου την αρχαιοελληνική ευφυΐα.
Για να τελειώσετε τον φονικό σας αγώνα στο Troy έχετε δύο διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε. Η μια είναι η κλασική διαδρομή των Total War που επιτάσσει την συντριβή του ανταγωνιστικού faction, την κατάκτηση ή τον έλεγχο μικρού αριθμού συγκεκριμένων επαρχιών και την υποδούλωση οποιονδήποτε 100 επαρχιών. Ο ομηρικός θρίαμβος έχει άλλες απαιτήσεις. Καταρχάς θα τελειώσετε όλα τα epic missions που είναι διαφορετικά για κάθε faction. Κατόπιν θα ανεβάσετε τον faction leader σε υψηλότατο επίπεδο. Τέλος θα πατάξετε τα factions που σας υποδεικνύονται. Αναλογιστείτε ότι η ολοκλήρωση της πορείας ενός μόνο faction θα σας απασχολήσει για δεκάδες ώρες. Τροχίστε τις λόγχες, τα ξίφη σας και το... ροδάκι του mouse γιατί ο αγώνας που σας περιμένει είναι γεμάτος απολαύσεις και δεν έχει ξανάσασμα.
Πόσο διψασμένοι είσαστε για μάχη;
Το game mechanic Aristeia που διαθέτουν οι ήρωες στις μάχες για να τα κάνουν γης Μαδιάμ την κατάλληλη στιγμή, φέρνει στον νου την αριστεία που πρέπει να δοθεί στο σύνολο του Troy. Η άρτια αισθητική του και το σωστό customization που επιτρέπει τις διεξαγωγές των μαχών δίχως πτώσεις των frames είναι δύο από τα πολλαπλά στρώματα ποιότητας που το σκεπάζουν. Θαυμάστε τον σχεδιασμό των μονάδων, τις λεπτομέρειες των πανοπλιών των ηρώων που αλλάζουν με τον καιρό και είναι δανεισμένες από ιστορικά και μυθικά στοιχεία.
Εκτιμήστε τα νέα game mechanics που ανανεώνουν την σειρά και θέτουν γερές βάσεις για την εξέλιξή της στο μέλλον. Αγαλλιάστε με τα ελληνικά ονόματα περιοχών και ηρώων, με τα ανδραγαθήματα που πράττετε μαζί τους. Με το A.I. τ’ ατρόμητο, το ετοιμοπόλεμο πάντα, που στέλνει τις δυνάμεις του την πιο κατάλληλη ώρα. Με τις φωνές των πολεμιστών και τους εκκωφαντικούς ήχους της μάχης, τις τακτικές, τα φοβερά battle mechanics. Το Total War Saga: Troy λοιπόν είναι Αχιλλέας δίχως Αχίλλειο πτέρνα; Δυστυχώς όχι. Έχει μερικά προβλήματα με τα battle animations, δεν διαθέτει multiplayer, οι unique μονάδες και τα κτίρια έπρεπε να είναι περισσότερα, ορισμένοι χάρτες επαναλαμβάνονται, οι ειδοποιήσεις πέφτουν σαν βροχή από γύρο σε γύρο και σας κατακλύζουν και το A.I. στις auto-resolve μάχες είναι άθλιο υποκατάστατο της διοίκησής σας.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω αντιλαμβάνεστε ότι το Total War Saga: Troy είναι άξιο να μετρηθεί με τα υπόλοιπα “αδερφάκια” του της επικής οικογένειας των Total War. Μοιάζει πολύ με όλα τους, σχεδόν σαν διδυμάκια αλλά έχει και μπόλικες διαφορές στο gameplay που το ξεχωρίζουν. Είναι ένα λαχταριστό κέρασμα για τους λάτρεις της Ιλιάδας και των ημίθεων ηρώων της, τυλιγμένο σε γνώριμα υλικά, δεν πρόκειται όμως για μια μετεξέλιξη του μοτίβου των Total War παρά για ένα ακόμα κεφάλαιο τους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αν αναζητάτε καινοτομίες στο δοκιμασμένο gameplay των Total War δεν θα το ευχαριστηθείτε.
Αρχική δημοσίευση: Gameworld