Πλησιάζοντας σε μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του έτους, αξίζει να αναφερθούμε στους λόγους που αρνητικά συναισθήματα κατακλύζουν πολλούς ανθρώπους μέρες σαν αυτές. Ενώ οι περισσότεροι για διάφορους λόγους περιμένουν με ανυπομονησία να καταφτάσουν αυτές οι μέρες, κάποιοι άλλοι τις αποφεύγουν αλλά αναπόφευκτα έρχονται αντιμέτωποι με τη θλίψη και την μελαγχολία που κρύβουν καλά μέσα τους οι γιορτές.
Προτού κατηγορήσεις τον εαυτό σου και θεωρήσεις πως είσαι ο μοναδικός άνθρωπος αντίθετος από όλους τους άλλους, το μαύρο πρόβατο στο κοπάδι, να σου αναφέρω πως ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων νιώθουν τα ίδια αρνητικά συναισθήματα κατά τη διάρκεια των εορτών. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Πηγή φωτογραφίας: Dreamstime
Η θετική τοξικότητα που εκπέμπουν αυτές οι μέρες καταπιέζουν τον άνθρωπο. Του επιβάλλουν να νιώσει τη χαρά και την ευεξία και να αποδιώξει τις συγκεκριμένες μέρες κάθε αρνητικό συναίσθημα από μέσα του. Δυστυχώς, η ψυχική μας υγεία είναι από τα πιο επίπονα και χρονοβόρα θέματα που καλούμαστε να ασχοληθούμε και επομένως, η επιβολή συγκεκριμένων συναισθημάτων δε γίνεται αυτόματα. Οπότε συνήθως οδηγούμαστε και στα αντίθετα αποτελέσματα. Εντείνουμε τα αρνητικά συναισθήματά μας πιστεύοντας πως είμαστε ανάξιοι να τα μετατρέψουμε σε θετικά.
Ακόμη, οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας, η ρουτίνα, το άγχος και το στρες είναι τόσο καλά ριζωμένα μέσα στον άνθρωπο που δύσκολα μπορεί να τα αποδιώξει ξαφνικά και να τα αντικαταστήσει με θετικά. Πιστεύουμε πως αυτές τις μέρες θα αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο, να αναπνεύσει, να ηρεμίσει, να γεμίσεις τις μπαταρίες του αλλά, τις περισσότερες φορές καταλήγουμε στο αντίθετο αποτέλεσμα. Τον κουράζουμε περισσότερο, τον πιέζουμε και του επιβάλουμε ξανά να νιώσει νέα συναισθήματα.
Μια σημαντική αιτία της μελαγχολίας των εορτών είναι επίσης η σύγκριση η οποία θριαμβεύει εκείνες τις περιόδους. Οι γιορτινές ημέρες, πλασάροντας ένα μοντέλο ζωής κατά το οποίο οι άνθρωποι είτε συγκεντρώνονται σε οικογενειακά τραπέζια ή κάνουν εξορμήσεις, δίνουν τροφή σε άτομα που για πολλούς λόγους δεν μπορούν να πράξουν το ίδιο να θλίβονται. Κλείνονται στα συναισθήματά τους, μελαγχολούν και αποφεύγουν κάθε δράση που θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα.
Προτείνω λοιπόν, αυτή τη φορά να αλλάξουμε όσο μπορούμε τον τρόπο σκέψης μας. Αντί να πιέσουμε τον εαυτό μας να νιώσει χαρά και ευτυχία αυτές τις μέρες ή αντί να τον κλείσουμε ακόμη πιο βαθιά στο καβούκι του να τον αγκαλιάσουμε έτσι όπως ακριβώς είναι. Να τον αφήσουμε να νιώσει ότι συναίσθημα φέρει μέσα του και να μην τον καταπιέσουμε. Να κάνουμε κάτι που θα του αρέσει και ας ξεφεύγει από τις νόρμες των εορτών.
Πηγή φωτογραφίας: Dreamstime
Επιπλέον, το ίδιο θα μπορούσαμε να κάνουμε και για τους άλλους. Να αποδεχτούμε δηλαδή την συναισθηματική τους κατάσταση και να μην τους κατακρίνουμε για το πώς νιώθουν. Να τους αγκαλιάσουμε, να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον και με ενσυναίσθηση να κάνουμε αυτές τις μέρες καλύτερες.
Αντί, να ποστάρουμε την «ευτυχία» μας και την «οικογενειακή μας χαρά» αυτή τη φορά ας δώσουμε βάση σε κάτι πιο ουσιαστικό. Στην αποδοχή του εαυτού μας και στην αυτό-βελτίωσή του. Κάθε μέρα μας θα πρέπει να είναι σαν γιορτή και αντί να τις διαλαλούμε με αναρτήσεις και πολύκροτες εκδηλώσεις, να δουλεύουμε για αυτές σιωπηλά και με αγάπη προς τον εαυτό μας πρώτα και τους υπόλοιπους στη συνέχεια. Ας επιμείνουμε στην ουσία κι όχι στην εικόνα.