Όταν αναλαμβάνεις να παρουσιάσεις κάποιο παιχνίδι, ασυναίσθητα έχεις κάποιες συγκεκριμένες προσδοκίες από αυτό. Όμως, υπάρχουν φορές που αυτές οι προσδοκίες ξεπερνιούνται με το παραπάνω. Δε συμβαίνει συχνά, αλλά το Kena: Bridge of Spirits της πρωτοεμφανιζόμενης στο χώρο του gaming Ember Lab, εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Ένα παιχνίδι που, ενώ ταξινομείται στις indie παραγωγές, η συνολική ποιότητά του τόσο σε εικαστικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο gameplay, ξεπερνά πολλούς σύγχρονους ΑΑΑ τίτλους. Αναμφισβήτητα, ένα πολύ εντυπωσιακό επίτευγμα για μια εταιρεία που, μέχρι πρότινος, έβγαζε τα προς το ζην φτιάχνοντας animation.
Εντούτοις, η εμπειρία της Ember Lab πάνω στη δημιουργία animation είναι ηλίου φαεινότερη και έχει συμβάλλει σημαντικά στο πανέμορφο αποτέλεσμα που βλέπουμε στις οθόνες μας, που δικαιολογούν και τις κάπως αυξημένες απαιτήσεις σε hardware. Εύκολα θα μπορούσε κανείς να παρανοήσει και να πιστέψει ότι παρακολουθεί μια ταινία της Pixar ή της Dreamworks και το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η εντύπωση δεν περιορίζεται μονάχα στα cutscenes, αλλά και στο κυρίως παιχνίδι.
Πρόκειται για μια καταπληκτική δουλειά, με τα περιβάλλοντα να κλέβουν την παράσταση, όντας απαράμιλλης ομορφιάς και εξαιρετικής τεχνοτροπίας, ενώ ακόμα και η υλοποίηση των χαρακτήρων ακολουθεί ποιοτικά κατά πόδας, με μοναδικό ίσως ελάττωμα τα καρέ animation που διαθέτουν (ειρωνικό έτσι;). Όχι ότι παρουσιάζουν κάποιο εξόφθαλμο πρόβλημα, απλά ορισμένες κινήσεις τους μοιάζουν λίγο σπασμωδικές, ως πιθανή απόρροια ενός μικρότερου budget. Παρ’ όλα αυτά, αν υπάρχει ένας λόγος για να παίξει κανείς το Kena: Bridge of Spirits, αυτός είναι τα γραφικά του.
Ευτυχώς όμως που δεν είναι ο μοναδικός λόγος. Το Kena: Bridge of Spirits είναι ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι, έντονα story-driven που συνδυάζει μάχες, εξερεύνηση και puzzles με πολύ ικανοποιητικό τρόπο. Αν θέλαμε να το παραλληλίσουμε με κάποιο πρόσφατο παιχνίδι, αυτή θα ήταν η τελευταία τριλογία των Tomb Raider, όντας ένα τρίτου προσώπου action/adventure, ημι-ανοικτού κόσμου, με ξεκάθαρη αρχή, μέση και τέλος, χωρίς άσκοπες παράπλευρες αποστολές.
Σαν υπόθεση, το παιχνίδι προσφέρει μια απλή και συμπαθέστατη ιστορία. Πρωταγωνίστρια είναι η ομώνυμη ηρωίδα, η Kena, μια σαμάνος που λειτουργεί ως spirit guide, δηλαδή να εξασφαλίζει ότι τα πνεύματα των νεκρών ανθρώπων θα μπορέσουν να περάσουν στην απέναντι «όχθη». Κατά τη προσπάθεια της να ταξιδέψει στο Mountain Shrine, στον τόπο περισυλλογής των spirit guides, θα διαπιστώσει με έναν μάλλον οδυνηρό τρόπο ότι ο δρόμος είναι κλειστός από ένα πανίσχυρο πνεύμα, το οποίο ταυτόχρονα έχει διαφθείρει ολάκερη την περιοχή. Τις ελάχιστες φορές που συμβαίνει κάτι τέτοιο, πάντα υφίσταται μια σοβαρή αιτία που το πνεύμα δε μπορεί να ησυχάσει. Και μέχρι να παύσει η αιτία, η φύση θα διαφθείρεται ολοένα και περισσότερο.
Σκοπός μας λοιπόν είναι να «καθαρίσουμε» την περιοχή από τη διαφθορά, έχοντας παράλληλα ως απώτερο στόχο να βοηθήσουμε το εν λόγω πνεύμα να αναπαυθεί, λύνοντας το μυστήριο της παραμονής του. Άσος στο μανίκι μας στο δύσκολο έργο της Kena αποτελούν τα Rot, κάποια πολύ γλυκά, αφράτα και μικρά πλασματάκια, που έχουν, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα να εισχωρήσουν στο αποσυντιθέμενο περιβάλλον και να το επαναφέρουν στην αρχική του υπόσταση.
Αν είναι κάτι που σίγουρα μπορεί να μας ξεγελάσει, είναι το παιδικό παρουσιαστικό του Kena: Bridge of Spirits. Στην πράξη μόνο σε παιδιά δεν απευθύνεται και θα σας εξηγήσουμε σύντομα τι εννοούμε. Σε πρώτη φάση λοιπόν, το παιχνίδι διαθέτει αρκετά platform στοιχεία, τα οποία δε καταλήγουν ποτέ ιδιαίτερα σύνθετα ή πολύπλοκα, ακόμα και όταν εισαχθεί ο ιδιαίτερος μηχανισμός της βόμβας, αλλά γενικά είναι απαραίτητο να μάθουμε να χρησιμοποιούμε το κουμπί jump σωστά.
Κατά δεύτερον, το puzzle κομμάτι είναι εξίσου έντονο και σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζουν τα Rot. Τα puzzles ανήκουν εξ’ ολοκλήρου στον αστερισμό των περιβαλλοντικών γρίφων όπου, εκτός από το να ενεργοποιούμε διακόπτες με την pulse δυνατότητα της Kena ή αργότερα με το ραβδί/τόξο που βαστάμε, μπορούμε να φωνάξουμε τα Rot, τα οποία μας ακολουθούν πιστά σε κάθε μας βήμα, να βάλουν ένα χεράκι στη μεταφορά αντικειμένων.
Χάρη στη βοήθειά τους μπορεί π.χ. να ανέβουμε σε κάποια απομακρυσμένη πλατφόρμα ή να ενεργοποιήσουμε κάποιο μηχανισμό που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αδύνατο. Οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι σε γενικές γραμμές απλοί, καθώς συνήθως περιορίζονται στο χώρο δράσης που βρισκόμαστε εκείνη τη στιγμή, ενώ και οι λύσεις τους είναι αρκετά προφανείς (αν και όχι πάντα). Εντούτοις είναι πολύ διασκεδαστικό να βλέπει κανείς τα Rot να… «εργάζονται πυρετωδώς», πραγματικά δε βαρεθήκαμε στιγμή να τα χαζεύουμε, όσες φορές και αν χρειάστηκε να τα καλέσουμε.
Εξάλλου, ένας από τους κυριότερους λόγους της εξερεύνησης του χάρτη είναι η εύρεση περισσότερων Rot, τα οποία έχουν το κακό συνήθειο να κρύβονται από την κοινή θέα. Ο ρόλος τους δεν είναι μόνο συλλεκτικός, αλλά και ουσιαστικός, καθώς ανάλογα με τον αριθμό που έχουμε ανακαλύψει, ισχυροποιούμε κάποιες δυνατότητες αυτών, αλλά και της Kena, κατά τη διάρκεια των μαχών.
Μάχες που κατά κύριο λόγο λαμβάνουν μέρος σε αρένες και αποδεικνύονται ανέλπιστα… προκλητικές. Ίσως όχι τόσο στα πρώτα στάδια, όπου οι εχθροί είναι κάτι πυγμαία ξύλινα ανθρωπάκια που θυμίζουν το μικρό Groot από το Guardians of the Galaxy, αλλά πιο μετά, όταν στην εξίσωση μπουν μεγαλύτερα και ισχυρότερα mobs. Τότε το Kena αρχίζει να έχει αυξημένες απαιτήσεις από τον παίκτη, πέρα από το να εκτελεί διαδοχικά light/heavy attacks και να πατάει περιστασιακά το dodge ή το block.
Και αυτό γιατί οι μεγαλύτεροι εχθροί διαθέτουν μια πλειάδα από σφοδρές επιθέσεις, ικανές να ξαπλώσουν την Kena με δυο-τρία χτυπήματα. Η απάντηση της ηρωίδας σε αυτές έρχεται αφενός από τη δυνατότητα parry που ενεργοποιείται όταν πατήσουμε το κουμπί της άμυνας την κατάλληλη στιγμή και αφετέρου από την αρωγή των Rot. Τα Rot, όντας φοβητσιάρικα όντα, όταν κάποια μάχη ξεκινά, εξαφανίζονται από προσώπου γης και προκειμένου να συμμετάσχουν στη μάχη, θα πρέπει να ανεβάσουμε έναν μετρητή θάρρους (courage).
Ο μετρητής ανεβαίνει όταν χτυπάμε με το ραβδί και με το τόξο τους εχθρούς ή όταν δεχόμαστε χτυπήματα και μόλις γεμίσει, τότε μπορούμε να τα διατάξουμε να κάνουν διάφορα πράγματα στον εκάστοτε στόχο. Παραδείγματος χάρη, τα Rot μπορούν να τον απασχολήσουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να σημαδέψουμε ευκολότερα το αδύνατο σημείο του, να ενωθούν σε μια συμπαγή ουσία (σαν σφυρί ένα πράγμα) και να προκαλέσουμε ένα συντριπτικό χτύπημα, ακόμα και να θεραπεύσουν την πληγωμένη Kena, εφόσον υπάρχουν τα σχετικά γαλάζια φυτά κοντά μας.
Μετά από κάθε χρήση, ο μετρητής μηδενίζεται οπότε δεν είναι λίγες οι φορές που καλούμαστε να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις για την εξέλιξη μιας μάχης. Θα θεραπεύσουμε την Kena ή θα ρισκάρουμε να εκτελέσουμε ένα hammer hit με την ελπίδα ότι θα μπλοκάρουμε/αποφύγουμε το επόμενο χτύπημα του εχθρού; Ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουμε τα (λιγοστά μα εκπληκτικά) bosses, η κατάσταση είναι πραγματικά ζόρικη, σε σημείο που να θυμίζει παραγωγές της From Software.
Ενδεικτικά να αναφέρω ότι για να νικήσω ένα boss, χρειάστηκε να επαναλάβω την ίδια μάχη για πάνω από δέκα φορές. Συνεπώς, αν δεν έχετε αρκετή υπομονή ή προπονημένα δάκτυλα πάνω σε παρόμοια παιχνίδια, το Kena είναι ικανό να σας φέρει στα όριά σας και να χαμηλώσετε το επίπεδο δυσκολίας στο Story Mode, με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρετε τότε. Ή απλά να το παρατήσετε.
Ομολογουμένως, επ’ ουδενί δεν περιμέναμε τόσο έντονες boss fights, όμως η εμπειρία ήταν εξαιρετική και απολαύσαμε κάθε στιγμή μαζί τους. Άλλωστε, υφίσταται και η προοπτική της εξέλιξης των ικανοτήτων της ηρωίδας. Είτε αναβαθμίζοντας κάποιες από τις μαχητικές ικανότητες της είτε συλλέγοντας περισσότερα Rot, γεγονός που αυξάνει το μετρητή courage σε περισσότερες από μία χρήσεις. Όπως αντιλαμβάνεστε, το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, οπότε θα πρέπει να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με την εξερεύνηση του περιβάλλοντος, ώστε να έχουμε ευκολότερο έργο αργότερα.
Εκτός των Rot και ορισμένων, μετρημένων στα δάκτυλα, meditation spots (που αυξάνουν τη μέγιστη υγεία μας), η εξερεύνηση δεν έχει ιδιαίτερο νόημα, καθώς κάποιοι κρύσταλλοι που συλλέγουμε χρησιμεύουν μόνο για την αγορά cosmetics, ώστε να στολίσουμε τα Rot με διάφορα καπέλα. Αρκετά απογοητευτική επιλογή θα λέγαμε, καθώς ελπίζαμε να μπορούμε τουλάχιστον να αγοράσουμε περισσότερες κινήσεις ή ακόμα και ισχυρότερα όπλα για την Kena. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και η γενική εντύπωση που αφήνει το σύστημα μάχης είναι ότι είναι στιβαρό και άρτιο μεν, αρκετά περιορισμένο και φειδωλό δε.
Η αίσθηση του «περιορισμένου» ίσως φανεί και σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, όπως η διάρκειά του, που δε ξεπερνά τις 10 με 12 ώρες και κάποιες απροσεξίες στην υλοποίηση του ημι-ανοικτού κόσμου του (αν δε θέλει το παιχνίδι να πάτε κάπου, το δείχνει λίγο… άγαρμπα). Εντούτοις, δε χρειάζεται όλα τα παιχνίδια να διαρκούν 50 ώρες, από τις οποίες οι 45 να είναι γεμάτες «λιπαρά».
Το Kena: Bridge of Spirits είναι «to the point»: οπτικά είναι σκέτη πανδαισία και με ενδιαφέρουσα μουσική επένδυση, βασισμένη στα κρουστά. Είναι διασκεδαστικό, προσεγμένο, φτιαγμένο με μεράκι και έμπνευση, ακόμα και αν δεν προσφέρει κάτι πρωτότυπο στους επιμέρους τομείς του. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια της Ember Lab, τότε το μέλλον προμηνύεται λαμπρό και ήδη φανταζόμαστε ένα ακόμα καλύτερο sequel.
Αρχική δημοσίευση: Ragequit
Αφήστε μια απάντηση