Δύσκολα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα καλύτερο sequel για την πολυετή σειρά Streets of Rage από αυτό που είδαμε πέρυσι. Σίγουρα, υπήρχαν και υπάρχουν αντιρρήσεις περί αυτού, ιδίως από παλαιότερους παίκτες που περίμεναν κάτι διαφορετικό ίσως. Εντούτοις, το παιχνίδι ήταν εξαιρετικά δουλεμένο και προσεγμένο σε μεγάλο βαθμό, ενώ ταυτόχρονα οι δημιουργοί LizardCube και Guard Crash Games, αφουγκραζόμενοι τις παρατηρήσεις του κοινού, ανέλαβαν να βελτιώσουν τα κακώς κείμενά του με τακτικά patches.
Η μεγαλύτερη βελτίωση που υφίσταται ως τώρα, περίπου ένα χρόνο μετά την αρχική του κυκλοφορία, είναι το DLC Mr. X Nightmare, το οποίο αποτελεί ένα καλό παράδειγμα ως προς τον τρόπο που πρέπει να λειτουργούν τα DLC’s γενικότερα. Δηλαδή, προσθέτοντας περιεχόμενο που να ωφελεί ουσιαστικά το παιχνίδι και όχι επίτηδες «κομμένο» που δεν συμπεριλήφθηκε για εμπορικούς λόγους.
Η κυκλοφορία του Mr. X Nightmare DLC συνοδεύεται από ένα μεγάλο patch, το οποίο ισχύει για όλους τους κατόχους του παιχνιδιού ανεξαιρέτως και προσθέτει ένα ακόμα επίπεδο δυσκολίας, το Mania+ (καλή επιτυχία σε όσους το δοκιμάσουν), εναλλακτικά χρώματα για τους χαρακτήρες, εκτενές tutorial mode και αρκετές παρεμβάσεις στις κινήσεις και τη συμπεριφορά όλων των χαρακτήρων (επιτέλους, ο Axel δεν είναι εκείνο το αργοκίνητο καράβι που βλέπαμε στην αρχική έκδοση).
Εκτός των ανωτέρω, με την απόκτηση του DLC, τρεις νέοι χαρακτήρες κάνουν την εμφάνισή τους. Οι δύο είναι ήδη γνωστοί από προηγούμενα Streets of Rage (ο Max και ο Shiva), μόνο που αυτή τη φορά απέκτησαν ολοκληρωμένη high definition μορφή και όχι την pixelated-φόρο τιμής στα παιχνίδια του Mega Drive/Genesis, ενώ η ολοκαίνουρια προσθήκη είναι η Estel, το boss που μας ταλαιπωρούσε στην τέταρτη και στην έβδομη πίστα.
Οι καινούριοι χαρακτήρες είναι πραγματικά αξιόλογοι, με τον καθένα να έχει το δικό του ξεχωριστό στυλ και να απαιτεί διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο αντιμετώπισης των προκλήσεων. Ενδεικτικά, ο Max είναι βαρύς, αλλά τα χτυπήματά του προκαλούν συντριπτική ζημιά και είναι ιδανικός για crowd-control, η Estel με τα κοφτά, οριζόντια χτυπήματα της είναι εξαιρετική στο να καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της οθόνης, ενώ ο φαντεζί Shiva είναι ταχύτατος και φονικός, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όπλα (απλώς τα πετάει κατευθείαν στο κεφάλι των αντιπάλων).
Όμως, η «καρδιά» του DLC είναι το Survival mode, ένα roguelike σχεδίασης mode που διαθέτει πολύ όμορφη και εθιστική υλοποίηση. Κατόπιν επιλογής του χαρακτήρα μας (επιτρέπεται ως 4πλο co-op ή 2πλο online, όπως πάντα), το παιχνίδι μας τοποθετεί διαδοχικά σε τυχαίες πίστες/αρένες (οι περισσότερες είναι καινούριες, πανέμορφες και πολύ επικίνδυνες), με σκοπό – τι άλλο; – να ρίξουμε άπειρο ξύλο. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση μιας αρένας, έχουμε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε ένα μόνιμο perk ανάμεσα από δύο ή τρεις διαθέσιμες επιλογές.
Τα perks μπορεί να είναι από απλή ενίσχυση των χτυπημάτων μας με κάποιο elemental (poison/fire), ενισχυμένα όπλα, συνοδεία μιας AI παρουσίας έως πιο υψηλού ρίσκου/ανταμοιβής perks, όπως λόγου χάρη πρόκληση αυξημένης ζημιάς κατά 50%, αλλά με την αφαίρεση της δυνατότητας εκτέλεσης άλματος.
Τα perks συνδέονται και αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ θετικό είναι ότι περιγράφουν αναλυτικά τι κάνει το καθένα, έτσι ώστε να χτίσουμε το χαρακτήρα μας με τον τρόπο που προτιμάμε. Περιττό να αναφέρουμε ότι η δυσκολία αυξάνεται μετά από κάθε level, με τις παγίδες και τους αντιπάλους να πολλαπλασιάζονται, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα δύο τυχαία επιλεγμένα bosses.
Ανάμεσα σε αυτά, συμπεριλαμβάνονται και κλώνοι των χαρακτήρων μας, οι οποίοι δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι ως αντίπαλοι. Την πρώτη φορά που αντιμετώπισα την Blaze, έφαγα το ξύλο της χρονιάς μου, οπότε μη νοιώσετε άσχημα αν πάθετε το ίδιο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι προοδεύοντας στο Survival mode, ξεκλειδώνονται και αρκετά νέα πράγματα που είναι εφικτό να περάσουν και στο κανονικό (Story/Arcade) παιχνίδι. Εκτός του αναπόφευκτου εικαστικού τομέα, καινούριες και εναλλακτικές κινήσεις κάνουν την εμφάνισή τους, οι οποίες απευθύνονται στους ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες και είναι στο χέρι μας αν θα τις χρησιμοποιήσουμε ή όχι. Αναμφίβολα, με αυτόν τον τρόπο, το παιχνίδι αρχίζει και αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο για το είδος που εκπροσωπεί.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι το Mr. X Nightmare είναι ένα DLC που πρακτικά ολοκληρώνει το πακέτο που ονομάζεται Streets of Rage 4. Μπορεί να μην υφίστανται συνταρακτικές βελτιώσεις στον οπτικοακουστικό τομέα (μερικά μουσικά θέματα είναι όμως πάρα πολύ καλά), αλλά ο εμπλουτισμός του gameplay είναι τόσο εύστοχος και διασκεδαστικός που ανεβάζει τη συνολική αξία του παιχνιδιού κατά πολύ. Συνεπώς, αν σας άρεσε το Streets of Rage 4, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αποκτήσετε το εν λόγω DLC, το οποίο χάρη στους νέους χαρακτήρες και το Survival mode, είναι ικανό να σας απασχολήσει για πολλές ώρες.
Αρχική δημοσίευση: Ragequit