Οι Vikings και το metal ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους και η ιδέα του συνδυασμού των δύο έχει γίνει προφανώς δημοφιλής στις μέρες μας καθώς όλο και περισσότερες μπάντες το προσαρμόζουν στο στυλ τους. Μια από αυτές τις μπάντες είναι και οι Σουηδοί Brothers of Metal και εδώ θα ρίξουμε μια ματιά στο πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Prophecy of Ragnarök που το θεωρώ από τα καλύτερα άλμπουμ με θέμα τους Viking που έχω ακούσει ποτέ με εξαίρεση βεβαίως τους Ensiferum, καθώς το συγκρότημα παίρνει γνωστές ιδέες και τις συνδυάζει τέλεια, ενώ καταφέρνει επίσης να δημιουργήσει τον δικό του ξεχωριστό ήχο που πραγματικά πρέπει να ακουστεί από όλους.
Επιφανειακά, οι συγκρίσεις με τους Sabaton είναι αρκετά προφανείς, καθώς το συγκρότημα δίνει την ίδια έμφαση στους πομπώδεις ύμνους και τα ρεφρέν, τα επικά συμφωνικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης φωνητικών ταιριαστών στην περίσταση, όπως και η σύνθεση των τραγουδιών τους είναι τρελά πιασάρικη και συχνά μοιάζει με τους Sabaton όπως προανέφερα. Ταυτόχρονα, ενώ η βασική ιδέα είναι τα θέματα των Βίκινγκς, οι Brothers of Metal μπορούν επίσης να συγκριθούν και με τους Manowar, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα πιο καθαρόαιμα μέταλ τραγούδια τους. Αυτό μερικές φορές μπορεί να φανεί λίγο ξεκάρφωτο, αλλά το συγκρότημα έχει τόση ενέργεια που κανείς δεν μπορεί παρά να μείνει απόλυτα ικανοποιημένος με το τελικό αποτέλεσμα.
Ένα πράγμα που διαχωρίζει τους Brothers of Metal από κάθε μπάντα, ωστόσο, είναι η χρήση folk στοιχείων, τα οποία είναι αρκετά εμφανή και χρησιμοποιούνται πολύ αποτελεσματικά. Μερικές φορές αυτό γίνεται μέσω της απλής χρήσης επικών λαϊκών μελωδιών μέσω της κιθάρας, αλλά υπάρχουν επίσης πολλά κομμάτια όπου τα λαϊκά όργανα παίζουν τον πρώτο ρόλο, και αυτά τα τμήματα είναι αρκετά επικά.
Σε επίπεδο σύνθεσης, μιλάμε για ένα εξαιρετικό άλμπουμ, με μεγάλη ποικιλία στη σύνθεση των τραγουδιών, που κυμαίνονται από επικά κομμάτια με γρήγορο ρυθμό, έως αργά και μελωδικά κομμάτια, μπαλάντες και τραγούδια που δεν είναι υπερβολικά γρήγορα, αλλά κινούνται με αρκετά αξιοπρεπή ρυθμό και περιλαμβάνουν λαϊκά στοιχεία.
Ένα τελευταίο πράγμα που πρέπει να αναφερθεί είναι πόσο σίγουροι φαίνονται οι Brothers of Metal, καθώς τα πάντα, από τα riff της κιθάρας, τις φωνητικές γραμμές μέχρι τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται συμφωνικά και folk στοιχεία, ακόμα και τα απλά πράγματα όπως ο ήχος του τύμπανου, όλα αποπνέουν αυτοπεποίθηση, και πραγματικά φαίνεται ότι το συγκρότημα ξέρει ακριβώς τι θέλει να κάνει με κάθε τραγούδι, και το κάνει τέλεια, κάτι που είναι πραγματικά εντυπωσιακό για το πρώτο άλμπουμ μιας μπάντας.
Υπάρχουν τρεις τραγουδιστές στο συγκρότημα, αλλά χρησιμοποιούνται πολύ διαφορετικά από ό,τι σε άλλα συγκροτήματα. Αντί για τρεις πρωταγωνιστές, έχουμε τον Mats Nilsson να παρέχει επικά βοηθητικά φωνητικά σε ορισμένα σημεία, καθώς και να κάνει διάφορα φωνητικά εφέ ενώ οι άλλοι δύο τραγουδιστές σηκώνουν το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου.
Πρώτον, ο Joakim Lindbäck Eriksson έχει μια τραχιά και πολύ βαθιά φωνή που σίγουρα μου θυμίζει τον Joakim Brodén των Sabaton, αν και συχνά ακούγεται πολύ πιο άγριος και πιο έντονος, και η απόδοση των στίχων εκτελείται με τρομακτική ενέργεια.
Η "συμπολεμίστριά" του είναι η Ylva Eriksson, η αδερφή του, η οποία έχει πολύ δυνατή φωνή απόλυτα ταιριαστή στο ύφος του άλμπουμ, παρέχοντας επικά φωνητικά σε υψηλούς τόνους και κάνει εξαιρετική δουλειά στο να κατευθύνει τις μελωδίες στα τραγούδια.
Τα επικά φωνητικά μοιράζονται ομοιόμορφα μεταξύ των δύο, με πολλές στιγμές να παίρνει ο ένας και μετά ο άλλος την φωνητική σκυτάλη. Στα ρεφρέν, οι δύο ενώνουν αρμονικά τις φωνές τους τραγουδούν αρμονικά και ο συνδυασμός των φωνών τους είναι μαγευτικός. Στην πραγματικότητα, ενώ πολλά συγκροτήματα τα τελευταία χρόνια έχουν χρησιμοποιήσει διπλά φωνητικά, νομίζω ότι αυτό το ζευγάρι διεκδικεί τα πρωτεία στα ντουέτα. Το άλμπουμ ξεκινάει συναρπαστικά με το εντυπωσιακό εναρκτήριο κομμάτι «Death of the God of Light» που ξεκινά με μερικές επικές λαϊκές μελωδίες και κινείται με αρκετά γρήγορο ρυθμό, ενώ έχει υπέροχα riff και εξαιρετικό ρεφρέν, το οποίο ερμηνεύεται εξαιρετικά από το ντουέτο.
Είναι ένα πολύ διασκεδαστικό, εξαιρετικά πιασάρικο τραγούδι που χρησιμεύει ως μια εξαιρετική εισαγωγή στον ήχο της μπάντας. Ακολουθεί το πιο αργό, πιο βαρύ "Son of Odin", το οποίο ανοίγει με μια σύντομη φωνή, πριν ξεκινήσουν οι κιθάρες και μετατραπεί σε ένα αργό, αλλά πολύ επικό κομμάτι με ένα άλλο εξαιρετικό ρεφρέν και έχει ένα ξεχωριστό φωνητικό τμήμα στη μέση. όπου κυριαρχούν τα folk στοιχεία και έχουμε μερικά επικά φωνητικά. Ένα πράγμα που μου αρέσει πολύ σε αυτό το κομμάτι είναι ότι τα ντραμς ακούγονται υπέροχα, σφυρηλατώντας τον ρυθμό.
Η σύνθεση τραγουδιών είναι ξεκάθαρα το μεγάλο ατού αυτής της μπάντας, καθώς κάθε τραγούδι είναι εξαιρετικά δοσμένο και προσφέρει έναν τόνο ποικιλίας σε όσους το ακούνε. Οι θαυμαστές που αναζητούν κάποιο ρυθμικό power metal κομμάτι έχουν πολλά να περιμένουν, ξεκινώντας από το επικό ομώνυμο κομμάτι. Αυτό το κομμάτι είναι ένα από τα τραγούδια με τον ταχύτερο ρυθμό του άλμπουμ και έχει εξαιρετικούς στίχους, με υπέροχα riff και εναλλασσόμενα φωνητικά μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, και φυσικά, το ρεφρέν είναι εξαιρετικά πιασάρικο όπως πάντα και περιλαμβάνει ωραία φωνητικά. Η ενότητα κοντά στο τέλος είναι επίσης επική και χρησιμοποιεί την αφήγηση αρκετά αποτελεσματικά.
Στην πραγματικότητα, ενώ το άλμπουμ έχει κάποια περιστασιακή αφήγηση, ειδικά στο σύντομο ενδιάμεσο κομμάτι "Concerning Norns", δένει όμορφα και χρησιμοποιείται αρκετά σπάνια ώστε να μην αποσπά την προσοχή. Συνεχίζοντας, το “Siblings of Metal” είναι ένα άλλο εξαιρετικά διασκεδαστικό γρήγορο κομμάτι που έχει ένα επικό χορωδιακό τμήμα στην αρχή, πριν επιταχύνει και γίνεται ένα από τα πιο επικά κομμάτια του άλμπουμ, με ένα από τα πιο εθιστικά ρεφρέν.
Αμέσως μετά είναι το “Gods of War”, ένα άλλο γρήγορο κομμάτι που επιβραδύνει για την επική συμφωνική εμπλουτισμένη χορωδία του, αλλά παραμένει επικό σε όλη τη διάρκεια. Ίσως το αγαπημένο μου από τα πιο γρήγορα τραγούδια είναι το "Sleipnir", ένα κομμάτι που παραμένει βαρύ σε όλους τους στίχους του, με μερικά πολύ δυνατά φωνητικά από τον Joakim, και στη συνέχεια επιταχύνεται καθώς η Ylva αναλαμβάνει και παρέχει μερικά επικά φωνητικά για το ρεφρέν.
Και οι μπαλάντες όμως δεν πάνε καθόλου πίσω. Το “Yggdrasil” είναι μια καταπληκτική μπαλάντα, η οποία έχει κάποια διακριτικά φολκ στοιχεία σε όλη την διάρκειά της και είναι ένα πολύ ευχάριστο κομμάτι συνολικά, και έχει ένα ωραίο φωνητικό τμήμα προς το τέλος, αλλά είναι το ρεφρέν που πραγματικά ξεχωρίζει, καθώς οι δύο φωνές εναρμονίζονται τόσο υπέροχα και είναι απλώς απόλαυση να το ακούς.
Ομοίως, το “Freya” είναι ένα αρκετά αργό και χαλαρό κομμάτι, το οποίο έχει αρκετά βαριά τμήματα και δεν θα το λέγαμε εντελώς μπαλάντα, αν και είναι σίγουρα στην πιο απαλή πλευρά και η Ylva παρέχει μερικά πολύ όμορφα φωνητικά σε όλους τους στίχους, ενώ Ο Joakim έρχεται κατά τη διάρκεια του ρεφρέν ως συνήθως, και είναι ένα άλλο κομμάτι επηρεασμένο από folk, με κάποια συμφωνικά στοιχεία επίσης.
Τέλος, το τελευταίο κομμάτι «We Believe in Metal» είναι ένα άλλο αρκετά μαλακό κομμάτι, το οποίο έχει ακόμα ένα επικό και σούπερ εθιστικό ρεφρέν, καθώς και ένα εξαιρετικό σόλο κιθάρας. Είναι ένα πολύ αισιόδοξο κομμάτι και σίγουρα τελειώνει το άλμπουμ με εξαιρετικό τρόπο.
Στη σφαίρα του όχι υπερβολικά γρήγορου αλλά ούτε και ιδιαίτερα αργού, έχουμε τραγούδια όπως τα "Tyr", "The Mead Song" και "Fire, Blood and Steel", τα οποία κινούνται με αξιοπρεπή ρυθμό και είναι όλα αρκετά δυνατά κομμάτια, ενώ εξακολουθεί να παρέχει τις ίδιες επικές φωνητικές αρμονίες και υπέροχα ρεφρέν όπως συνήθως, με το "The Mead Song" ιδιαίτερα να είναι ένα πολύ ανόητο κομμάτι με έντονα φολκ στοιχεία σε όλο το μήκος του, και έχει ένα ιδιαίτερα επικό τμήμα στη μέση όπου τα φολκ στοιχεία κυριαρχούν πραγματικά.
Ένα ακόμα κομμάτι που ξέχασα να αναφέρω, έχει αρκετά λαικά στοιχεία και το θεωρώ ένα από τα καλύτερα του δίσκου είναι το “Defenders of Valhalla”, το οποίο ανοίγει με μια ωραία folk εισαγωγή και κινείται με ζωντανούς ρυθμούς οι οποίοι εντυπώνονται αμέσως στο μυαλό και το σιγοτραγουδάμε. Επικό ρεφρέν, εξαιρετικές αρμονίες από τους δύο πρωταγωνιστές και μερικά σούπερ επικά δεύτερα φωνητικά. Αυτό το κομμάτι είναι ίσως το πιο συναρπαστικό και διασκεδαστικό κομμάτι σε ολόκληρο το άλμπουμ των Brothers of Metal.
Για πρώτο δίσκο, το Prophecy of Ragnarok των Brothers of Metal είναι ένα φοβερό επίτευγμα, καθώς παρέχει ένα εξαιρετικό μείγμα δύναμης, φολκ, συμφωνικού και χέβι μέταλ με μια μεγάλη ποικιλία πιασάρικων τραγουδιών, καθώς και ένα εξαιρετικό φωνητικό ντουέτο που εντυπωσιάζει αμέσως. Η γενική του θεματολογία είναι επική αφού έχει ως θέμα τους Βίκινγκς.
Οι οπαδοί των Sabaton, ειδικότερα, θα βρουν πολλά κοινά σημεία στους Brothers of Metal. Ακούγοντας το Gods of War ας πούμε, θα νομίζετε ότι άλλαξε ο δίσκος και ακούτε τον Broden και την παρέα του. Θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα αυτό το άλμπουμ σε οποιονδήποτε λάτρη του power metal και folk metal με θέμα τους Βίκινγκ, καθώς υπάρχει αρκετή ποικιλία εδώ που θα ευχαριστήσει μια μεγάλη μερίδα των μεταλλάδων. Οι Brothers of Metal μας εντυπωσίασαν πολύ με το ντεμπούτο τους και πραγματικά περιμένουμε πολλά από αυτούς στο μέλλον.