H ανακοίνωση του The Caligula Effect σκόρπισε χαμόγελα στους φίλους των JRPG, καθώς εκ πρώτης όψεως υπήρχαν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να δούμε μια μοναδική δημιουργία. Καταρχήν η Atlus USA έχει μια πολύ καλή φήμη ως publisher, αφού επιλέγει πολύ προσεκτικά τα games που κάνει localize από την Ιαπωνία στην Δυτική αγορά.
Σε δεύτερη φάση, το σενάριο του The Caligula Effect φέρει την υπογραφή του Tadashi Satomi, σεναριογράφου των Revelations: Persona, Persona 2: Innocent Sin και Persona 2: Eternal Punishment. To μόνο στοιχείο που μας έβαλε σε κάποιες σκέψεις ήταν το γεγονός ότι στο ρόλο του developer έχουμε την Aquria, μια εταιρεία που μας έχει χαρίσει κατά κύριο λόγο μέτρια JRPG, όπως το Sword Art Online: Hollow Realization και το Sword Art Online: Hollow Fragment.
Όπως θα δούμε στην πορεία, στο The Caligula Effect συναντάμε μια σειρά καινοτόμων και πρωτοποριακών για τα δεδομένα του είδους ιδεών και gameplay μηχανισμών. Το πρόβλημα είναι ότι η Aquaria δεν έχει το ταλέντο ή την εμπειρία για να αναδείξει αυτές τις ιδέες και να μας προσφέρει το "next-gen εφηβικό RPG" που μας υποσχέθηκε. Πάμε να δούμε λοιπόν για ποιους ακριβώς λόγους το The Caligula Effect δεν καταφέρνει να σταθεί αντάξιο των προσδοκιών μας.
Στο κόσμο τους
Το The Caligula Effect καταφέρνει να διαπρέψει στο σεναριακό κομμάτι, αν και για να είμαστε ειλικρινείς δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τον Tadashi Satomi. Τα πρώτα κεφάλαια της σειράς Persona μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλή ή τουλάχιστον όσο τόσο δημοφιλή, όσο το Persona 4: Golden ή το πρόσφατο Persona 5, αλλά αποτελούν μέχρι και σήμερα κορυφαία JRPG.
To σενάριο εκτυλίσσεται σε μια εικονική πραγματικότητα που ονομάζεται Mobius. Οι κάτοικοι της εικονικής αυτής πόλης ζουν ως μαθητές Λυκείου, ενώ τα σώματά τους βρίσκονται σε μια κωματώδη κατάσταση στην πραγματική ζωή. Αφήνεται να εννοηθεί πως όσοι μπήκαν στο Mobius μπήκαν με τη δική τους προσωπική θέληση, καθώς ήθελαν να ξεφύγουν από τα βάσανα της ζωής τους.
Ηγέτης του Mobius είναι μια ψηφιακή οντότητα που ονομάζεται "μ". Η μ είναι ένα vocaloid σαν την Hatsune Miku και παρέα με το συγκρότημά της διασκεδάζει τους μαθητές του Kishimai High School. Για να είμαστε ακριβείς η μ είναι το είδωλο των μαθητών, όπως ακριβώς οι γιαπωνέζες μαθητριούλες είναι παθιασμένες με τη Hatsune Miku.
H ιστορία ξεκινά όταν ο ανώνυμος πρωταγωνιστής σας (μπορείτε να του δώσετε όποιο όνομα επιθυμείτε) συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται παγιδευμένος σε έναν κόσμο εικονικής πραγματικότητας. Ο ήρωάς σας σύντομα θα συναντήσει τους υπόλοιπους μαθητές του Go-Home Club, οι οποίοι έχουν καταλάβει από καιρό ότι ζουν μέσα σε ένα ψέμα. Ο στόχος σας είναι να νικήσετε την μ και να αποδράσετε από την ψηφιακή φυλακή στην οποία ζείτε.
Απέναντι στους Digiheads
Για να καταφέρετε να φέρετε εις πέρας την αποστολή σας θα χρειαστεί να αντιμετωπίσετε τους Digiheads, τους μαθητές δηλαδή του σχολείου που θέλουν να συνεχίζουν να ζουν στην εικονική πραγματικότητα του Mobius. To σύστημα μάχης αναμιγνύει με ένα περίεργο τρόπο turn-based και real-time στοιχεία. Μόλις έρθει η σειρά σας να δράσετε μπορείτε να δώσετε μέχρι τρεις εντολές στα μέλη του party σας.
Οι εντολές αυτές θα εκτελεστούν την ίδια χρονική στιγμή, αν και σας δίνετε η δυνατότητα να καθυστερήσετε το timing εκτέλεσής τους. Ο σκοπός σας είναι να βρείτε το κατάλληλο timing που θα σας επιτρέψει να συνδυάσετε όλες τις επιθέσεις των μελών του party σας. Για παράδειγμα, μετά από μια επίθεση που εκτοξεύει τον αντίπαλό σας στον αέρα, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ή ακόμη και εσείς θα πρέπει να ακολουθήσουν με air juggle επιθέσεις για να έχετε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα.
Το πρόβλημα με το σύστημα μάχης είναι ότι οι επιθέσεις σας θα πρέπει υποχρεωτικά να συνδυαστούν για να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στους αντιπάλους σας. Στην πράξη αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, αφού για να "σηκώσετε" έναν αντίπαλο στον αέρα θα πρέπει να εκτελέσετε μια counter attack την κατάλληλη χρονική στιγμή. Δυστυχώς τα προβληματικά hit boxes δεν σας αφήνουν μεγάλα πιθανότητα ακρίβειας, εκεί λοιπόν που νομίζετε ότι θα κάνετε counter διαπιστώνετε ότι ο αντίπαλός σας καταφέρνει να σας χτυπήσει.
Στις στιγμές που θα εκτελέσετε μια καλοσχεδιασμένη επίθεση θα νιώσετε ένα μοναδικό αίσθημα ικανοποίησης, εντούτοις οι στιγμές αυτές είναι μετρημένες στα δάκτυλα. Αναπόφευκτα λοιπόν θα πρέπει να κάνετε spam τις ίδιες βασικές επιθέσεις για να νικήσετε τους αντιπάλους σας. Το γεγονός αυτό κάνει το gameplay αρκετά επαναλαμβανόμενο στις 20-25 περίπου ώρες που διαρκεί το The Caligula Effect.
Εν τω μεταξύ, το σύστημα Causality Link, το οποίο ήταν ένα από τα πιο πολυδιαφημισμένα χαρακτηριστικά του The Caligula Effect αποτυγχάνει παταγωδώς. Στη θεωρία το Causality Link σας επιτρέπει να συναναστραφείτε και να αναπτύξετε σχέσεις με τους υπόλοιπους 500 μαθητές του Kishimai High School. Αν μάλιστα η σχέση σας φτάσει σε υψηλό επίπεδο, τότε θα μπορέσετε να επικαλεστείτε αυτούς του NPC στη μάχη. Η διαδικασία... σύσφιξης των σχέσεων είναι εξαιρετικά βαρετή, αφού το μόνο που κάνετε είναι να spamάρετε το κουμπί X διπλά σε ένα μαθητή και να μιλάτε για διάφορα άσχετα θέματα.
Δεν το σηκώνει το PS Vita
Εάν εξαιρέσουμε το συμπαθητικό art direction και τα υπέροχα animated cutscenes, το The Caligula Effect δεν καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις ούτε στο τεχνικό κομμάτι. Το level design είναι τραγικά επαναλαμβανόμενο, αφού τα διάφορα κεφάλαια της ιστορίας εκτυλίσσονται στους ίδιους πάνω κάτω χώρους. Συν τις άλλοις, υπάρχει έντονο texture popping, αλλά και δραστικές πτώσεις του frame rate, τόσο κατά τη διάρκεια της μάχης, όσο και όταν εξερευνάτε τους απελπιστικά πανομοιότυπους ορόφους του λυκείου σας.
Στον αντίποδα, ο ηχητικός τομέας κινείται σε υψηλά επίπεδα, καθώς συναντάμε ένα αρκετά αξιομνημόνευτο soundtrack με αξιόλογα j-pop και j-rock μουσικά θέματα. Το voice acting παρότι δεν διαθέτει κάποια εξέχουσα ερμηνεία, συνολικά αφήνει θετικές εντυπώσεις.
Κρίμα και πάλι κρίμα
Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να σας αρέσει ένα game και να προσπαθήσετε να παραβλέψετε τα ελαττώματά του για να το απολαύσετε; Κάτι αντίστοιχο μας συνέβη στο The Caligula Effect, εντούτοις το πρωτότυπο σενάριό του δεν ήταν αρκετό για να μας κάνει να ξεχάσουμε τις αδυναμίες του. H Aquaria είχε κάποιες καλές ιδέες, αλλά εν τέλει δεν κατάφερε να τις αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν ψάχνατε λοιπόν εδώ για ένα νέο Persona, τότε είναι δεδομένο ότι θα απογοητευτείτε.