Power Quest Wings of Forever review

Επιστροφή στην Βρετανία μετά το ταξίδι στην Σουηδία και τους υπέροχους Sabaton και στον δίσκο των αγαπημένων μου Power Quest, Wings of Forever. Θυμάμαι όταν ανακάλυψα την μπάντα αυτή κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 όταν δεν τους ήξερε κανείς. Κι εγώ τυχαία τους βρήκα απ΄ότι θυμάμαι. Ευτυχώς θα πω γιατί αποδείχτηκαν εξαιρετικοί όπως πολλές μπάντες από την Μεγάλη Βρετανία όπως παράδειγμα οι Alestorm αλλά και οι Grimgotts.

Βλέπετε ότι folk metal και συμφωνικό από σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου το έχω στην συλλογή μου. Δεν είναι μόνο τα αγαπημένα γκρουπ από κυρίως την Σκανδιναβία που κοσμούν την συλλογή, υπάρχει και άφθονο υλικό από όπου μπορείτε να φανταστείτε. Μόνο από την χώρα μας δεν έχω πολλά cd για διάφορους λόγους που δεν αξίζει ν΄αναφερθούν στο παρόν άρθρο. Στους Power Quest τώρα που είναι στο επίκεντρο αυτή την στιγμή.

Οι Power Quest ιδρύθηκαν το 2001 από τον Steve Williams ο oποίος πριν ήταν στους Dragonheart που αργότερα έγιναν οι γνωστοί μας Dragonforce που πιστεύω όλοι οι φίλοι του καλού power metal γνωρίζουν. Ο Steve λοιπόν που τα κάνει σχεδόν όλα μόνος του στην μπάντα, από πλήκτρα μέχρι και ντραμς έχει παίξει όλα τα χρόνια του στο συγκρότημα, κυκλοφόρησε το παρόν Wings of Forever το 2002. Αναγκάστηκε στην αρχή να ψάχνει εδώ και κει να βρει τα υπόλοιπα μέλη γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν αξιόλογοι μουσικοί να συνδράμουν στην μπάντα. Περίεργο μου φαίνεται αυτό για μια μεγάλη χώρα σαν την Αγγλία να μην υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες στον χώρο της μουσικής φυσικά.

Τελικά μάζεψε ότι καλό μπόρεσε να βρει και νάσου το αριστουργηματικό πρώτο album των Power Quest. Ξεκίνησαν με άλλον τραγουδιστή και, μετά από πάρα πολλές αλλαγές στην σύνθεση του γκρουπ, συνεχίζουν μέχρι και σήμερα αν και έχω ν΄ακούσω δουλειά τους από το 2017. Πρέπει να έχουν αλλάξει πάνω από 20 μέλη σ΄αυτά τα 21 χρόνια ύπαρξης τους. Δεν μπορούν να σταυρώσουν μια καλή ομάδα που θα βγάλει υλικό συνεχόμενα χωρίς κάτι να συμβεί ενδιάμεσα. Γι΄αυτό πιστεύω μείναν πίσω στην καριέρα τους σε αντίθεση με άλλες βρετανικές μπάντες του ίδιου βέβαια ήχου.

Γι΄αυτό όταν ρωτάω κάποιον ποια μπάντα ξέρει από την Βρετανία αν εξαιρέσουμε τους κλασικούς Iron Maiden αλλά και τους Paradise Lost, Anathema και My Dying Bride οι οποίοι είναι σε άλλο είδος μόνο τους Dragonforce ξέρουν. Να είναι καλά ο μέγας βιρτουόζος Herman Li που έχει κάνει γνωστή την μπάντα εκεί έξω. Πίσω στους Power Quest μετά την απαραίτητη παράκαμψη. Αυτό που μου αρέσει στην μπάντα είναι η ευχαρίστηση που δείχνουν στα κομμάτια που παίζουν κάνοντας με να θέλω ν΄ακούσω κι άλλο. Εκτός του ότι είναι σωστά επιλεγμένα και εκτελεσμένα στον παρόν δίσκο φυσικά είναι αυτό το αίσθημα ικανοποίησης που μας περνάνε.

Λειτουργούν επαγγελματικά αλλά το νιώθουν αυτό που κάνουν, δεν παίζουν μόνο για τα χρήματα, έτσι τουλάχιστον περνάνε προς τα έξω. Αυτό είναι το κυριότερο προσόν των συγκροτημάτων από την Μεγάλη Βρετανία, αυτή η αμεσότητα με το κοινό και η πραγματική αγάπη για αυτό που κάνουν. Τους κάνει να ξεχωρίζουν τουλάχιστον σ΄εμένα. Ακόμη και οι θρύλοι Iron Maiden περνάνε σ΄εμένα αυτό το μοναδικό αίσθημα αν και είναι άψογοι επαγγελματίες σ΄αυτό που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά. Εδώ οι Power Quest δεν μπορούν να συγκριθούν με τίποτα με τους Dragonforce π.χ. αλλά μια χαρά καταφέρνουν να μας διασκεδάσουν με τα ποιοτικά τους cd.

Εν κατακλείδι μπορώ να πω και να προτείνω αυτό το πρώτο cd των Power Quest σ΄ όλους τους λάτρεις του αγγλικού συμφωνικού power metal. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι όσοι τους ακούσουν, έχουν το ταλέντο και πάνω απ΄όλα την θέληση να μας μεταδώσουν την αγάπη τους για την μουσική. Εμείς πάντοτε διψασμένοι για κάτι τέτοιο θα βρούμε την χαρά που δυστυχώς λείπει από πολλές μπάντες του χώρου που απλώς βγάζουν ότι νάναι για να βγάλουν και να συντηρούνται στο προσκήνιο. 10 φυσικά άνετα για τέτοιο album. Το αξίζει.