Αν θέλεις σήμερα να ακούσεις κάτι διαφορετικό, κάτι με βάθος και πλήρη ενσυναίσθηση των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας, πλεγμένα σε μία μουσική που θα σε ταξιδέψει σε διάφορες χώρες και εποχές τότε προτείνω να ακούσεις τον τελευταίο δίσκο που δημιούργησε ο Φοίβος Δεληβοριάς με τίτλο «Άνιμε». Όλοι γνωρίζουμε πως πλέον οι τάσεις στο Youtube οριακά μας «επιβάλλουν» να ακούμε trap κομμάτια, τα οποία ναι μεν έχουν έναν ελκυστικό ρυθμό αλλά ως επί το πλείστον είναι επιφανειακά σε θέμα νοήματος. Πρέπει να ψάξουμε στα άδυτα της πλατφόρμας προκειμένου να βρούμε καλά μουσικά κομμάτια ενώ συνήθως αυτή η διαδικασία μας κουράζει και καταλήγουμε να τα παρατάμε.
Έντεκα τραγούδια περιέχει το «Άνιμε», κάθε ένα μία δική του ιστορία, τραγούδια που σε ταρακουνάνε και βάζουν το μυαλό σου σε σκέψη και την ψυχή σε συναίσθηση. Το πρώτο τραγούδι που άκουσα από τον συγκεκριμένο δίσκο ήταν το «Ελένη Τοπαλούδη». Είναι ένα τραγούδι που φέρει το όνομα της αδικοχαμένης Ελένης, η οποία βρέθηκε νεκρή στο νησί της Ρόδου το 2018 από τους δύο άντρες δολοφόνους της. Το τραγούδι αυτό αποτελεί μία ωδή για την Ελένη Τοπαλούδη και σκοπός του είναι να μην παραμείνει η ιστορία της ανώνυμη αλλά να μείνει στην ιστορία με όνομα και επώνυμο και να μην ξεχαστεί ποτέ. Ένα ρομαντικό τραγούδι θα έλεγα που σε ανατριχιάζει με τον λιτό και αφοπλιστικό του λόγο.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς τάσσεται εμφανώς κατά της πατριαρχίας με τον μοναδικό του τρόπο, μιλώντας μέσα από τα τραγούδια του και εκφράζοντας τη συμπαράσταση στους γονείς όλων των θυμάτων παρόμοιων περιστατικών. Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως η πατριαρχία πια είναι πρησμένη και δυσκίνητη. Είναι ένα τζούφιο κακό που δε σε γοητεύει.
Εκτός από αυτό το αφοπλιστικό μουσικό κομμάτι αξίζει να ταξιδέψεις σε όλο του τον δίσκο. Το «Μόνο Ψέματα» είναι το κατάλληλο τραγούδι για θερινά απογεύματα στο μπαλκόνι ή μια βόλτα με το αυτοκίνητο. Στίχοι ραμμένοι πάνω σε μία νοσταλγική μουσική που σίγουρα θα σε ξεκουράσει και θα σε ταξιδέψει στα απάτητα μονοπάτια του νου σου.
Η «Άγρια Ορχιδέα» από την άλλη θα σου αλλάξει κατευθείαν τη διάθεση. Σε ένα μοναδικό μοτίβο που μας έχει συνηθίσει ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο δίσκος αυτός είναι ένα υπέροχο ταξίδι που τα έχει όλα. Το συγκεκριμένο κομμάτι περιέχει θα έλεγε κανείς «κακές λέξεις» αλλά ακούγοντάς το θα καταλάβεις πως κακές λέξεις δεν υπάρχουν παρά μόνο κακά τραγούδια, και αυτό δεν είναι σίγουρα ένα κακό τραγούδι. Είναι η απόδειξη πως η χυδαιότητα δε βρίσκεται στις λέξεις αλλά στον τρόπο που εκφράζει κάποιος την οποιαδήποτε λέξη.
Και φυσικά δε θα έλειπαν τα ερωτικά κομμάτια από τον δίσκο. Αφού είπαμε τα έχει όλα. Αυτό που ξεχώρισα είναι η «Μπαλάντα». Μία λιτή, περιεκτική, μελωδική, αισθησιακή μπαλάντα που θα κλείσει αυτό το ταξίδι σου με τον πιο γλυκό τρόπο.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς εκφράζεται με τον μοναδικό του τρόπο μέσα από τον νέο του δίσκο και μας κερδίζει. Μας παίρνει από το χέρι και μας ταξιδεύει στη μουσική γενικότερα θα έλεγα. Στη μουσική που οι τάσεις κάπως μας ξεστρατίζουν καθημερινά. Αλλά ακόμα υπάρχει. Και είναι αυτή που λειτουργεί θεραπευτικά για το μυαλό σου, την ψυχή σου, την ηρεμία και τη γαλήνη σου, το ξέσπασμά σου, τη διασκέδασή σου. Κάνε αυτό το δώρο στον εαυτό σου λοιπόν, και άκου τον υπέροχο δίσκο του Φοίβου Δεληβοριά σήμερα!