Grimgotts Dragons of the Ages review

Και κει που έλεγα ότι αρκετό ήταν το Lions of the Sea του 2017 των Grimgotts να που παρουσιάστηκε η ευκαιρία να γράψω και για το επόμενο album τους, το Dragons of the Ages, γιατί μην ξεχνάμε έχω σε μεγάλη εκτίμηση τα παιδιά από την Αγγλία που ότι και να κυκλοφορούν είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Όπως είχα ξαναγράψει αν θυμάμαι καλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ατόφια διασκέδαση σαν να είμαστε στην ταβέρνα και πίνουμε άνετοι την μπύρα μας βλέποντας την πίστα.

Δεν θα βρείτε στους Grimgotts τον στυγνό επαγγελματισμό που έχουν μεγαλύτερες μπάντες του είδους. Εδώ είναι άτομα ταλαντούχα που χαίρονται αυτό που κάνουν και το περνάνε και σε εμάς. Από το πρώτο έως το τελευταίο τους κομμάτι οι μελωδίες ξεχειλίζουν και μας κάνουν να θέλουμε κι άλλο. Κι όταν φτάνει στο τέλος του το Dragons of the Ages το ξαναρχίζουμε άνετα άλλη μια φορά. Πάμε λοιπόν να σαλπάρουμε με την μπάντα στις άγριες θάλασσες για να μας ξεναγήσουν στον μυθικό κόσμο τους.

Τώρα μόλις διάβασα ότι δεν έχουν καν υπογράψει σε κάποια μεγάλη δισκογραφική εταιρία και αυτό μου κάνει τρομερή εντύπωση. Εδώ οι εταιρίες έχουν μαζέψει του κόσμου την σαβούρα στις λίστες τους και δεν υπογράφουν τα ταλαντούχα παιδιά από την Βρετανία. Βλέπω μια μπάντα, βλέπω και την πασίγνωστη εταιρία που τους έχει αναλάβει και δεν αντέχω ν΄ακούσω ούτε μια φορά τα μετριότατα τραγούδια. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ατόφιο χρυσάφι, δεν το προσπερνάμε έτσι απλά. Οι εταιρίες χάνουν από αυτή τους την κίνηση θα πω εγώ.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω την λογική των δισκογραφικών εταιρειών. Ίσως οι μαρκετίστες τους να πίστεψαν βάσει αόριστων ερευνών αγορών ότι οι Grimgotts δεν θα έχουν μεγάλη πέραση οπότε, μη μπορώντας να ανακαλύψουν μια μερίδα του κοινού που να ανταποκρίνεται στο καλεσμά τους, προτιμούν να προωθούν φιγουρατζήδες που έχουν σαν μοναδικό σκοπό να βγάλουν κανένα... ψιλό, δίχως να έχουν την ικανότητα να περάσουν τα μηνύματα και το όποιο ταλέντο τους σε εμάς. Έτσι χαντακώνεται άσκοπα και το Dragons of the Ages.

Στο Dragons of the Ages φρόντισε η μπάντα και έχει κάποιους καλεσμένους μουσικούς για να τραγουδήσουν ορισμένα δευτερεύοντα κομμάτια του άλμπουμ και έτσι δεν ακούμε μόνο τον Andy στα φωνητικά. Αυτό προσδίδει μια extra ποιότητα και βάθος στις μελωδικότατες συνθέσεις τους. Όλα τα όργανα είναι στην σωστή τους θέση χωρίς το ένα να προβάλλεται περισσότερο από τα υπόλοιπα. Τα πλήκτρα είναι κυρίαρχα και σ΄αυτό τον δίσκο και μαζί με τα ντραμς που ηχούν μανιωδώς μπορώ να πω δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα σαν να είμαστε στις 7 θάλασσες και κυνηγάμε μυθικούς δράκους.

Αυτό που τους αναγνωρίζω αμέσως ακούγοντας τους είναι το πως καταφέρνουν και κάνουν τόσο εθιστικό το αποτέλεσμα. Τώρα με την προσθήκη αιθέριων γυναικείων φωνητικών από την πρωτοεμφανιζόμενη Julia Zelg να πλαισιώνουν την χαρακτηριστική φωνή του Andy φτάνουν στην απόλυτη τελειότητα μπορώ να πω. Το Dragons of the Ages είναι από τα λίγα cd που μεταφέρουν ακουστικά τον αέρα της θάλασσας και την περιπέτεια σε εξωτικά μέρη που σίγουρα χρειάζεται να εξερευνήσουμε.

Αν με ρωτήσετε αν θα πρότεινα το Dragons of the Ages cd θα πω χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό με τα χίλια. Είναι από τις λίγες μπάντες που σε καθηλώνουν με τον ήχο τους και σε κάνουν να ζητάς διψασμένος κι άλλο. Απλά φανταστικοί είναι και αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο από τους αληθινούς εραστές της αξιόλογης μέταλ. Το 10ρι μου φαίνεται και λίγο μπροστα στην ικανοποίηση που προσφέρουν.

Αυτά είναι τα κομμάτια που θ΄ακούσετε και θ΄απολαύσετε στο Dragons of the Ages cd:

1. War’s Come to Our Shores
2. The Last Dragon Warriors
3. Ancient Waters
4. War at Dawn
5. The King Under the Sea
6. The Long Road
7. Turning the Tide
8. Take to the Sea
9. The Great Shadow
10. Here Be Dragonlords