Για να ξεφύγω και λίγο από το συμφωνικό μέταλ λέω να παρουσιάσω ένα παλιό μεν cd αλλά εκπληκτικό στο doom metal αυτή την φορά από τους αγαπημένους While Heaven Wept.
Πιστεύω πολλοί δεν θα γνωρίζουν καν την μπάντα αλλά πιστέψτε με είναι από τις καλύτερες του είδους και είναι ευκαιρία να τους μάθετε απλώς δεν έχουν την αναγνώριση που θα έπρεπε παρόλο που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και όχι καμμιά μικρότερη χώρα. Στο doom metal γενικά την πρωτοπορία την έχουν οι μπάντες από την Μεγάλη Βρετανία κυρίως με πολλά χρόνια παρουσίας στο χώρο και επιρροής σε μικρότερες.
Όταν τους άκουσα πρώτη φορά πριν 15 χρόνια αν θυμάμαι καλά εντυπωσιάστηκα γιατί δεν περίμενα μια άγνωστη τότε σε μένα μπάντα να ακούγεται ισάξια των θρυλικών Paradise Lost η και των Anathema. Να όμως που κάνανε την έκπληξη και κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα εκπληκτικό cd, αυτό που μελετάμε σήμερα, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από πολύ γνωστότερα. Κάνανε ένα μικρό θαύμα οι φίλοι μας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ψάχνοντας να βρω κάποια στοιχεία τους για την ιστορία τους κυρίως δεν βρίσκω και πολλά πράγματα. Φαίνεται ότι ξεκίνησαν να κινούνται στον χώρο από πολύ παλιά τελικά και στην συνέχεια πρόσθεταν καινούρια στοιχεία στις συνθέσεις τους. Τελικά μάλλον κράτησαν 30 χρόνια απ΄ότι βρήκα, από το 1989 έως το 2019.
Το έχω ακούσει άπειρες φορές και πάντα βρίσκω κάτι το καινούριο, δεν το βαριέμαι ποτέ. Είναι και ανάλογα την διάθεση γιατί το doom metal γενικά θέλει και την απαραίτητη ψυχολογία για να το αισθανθείς, δεν είναι το εύπεπτο power metal η και το συμφωνικό που ακούγεται άνετα και ευχάριστα πάντοτε. Και που να πάμε και στο funeral doom με τα αργά βασανιστικά του μέρη που σίγουρα πολλοί θα βαριούνται. Όπως και στο melodic death έτσι και στο doom έχουμε τις ανάλογες διαβαθμίσεις, αργό βασανιστικό με καθαρά φωνητικά η μακρόσυρτο και με σκληρά φωνητικά, έχει για όλα τα γούστα.
Εγώ προσωπικά μου αρέσουν όλα τα είδη του doom και το ακούω συχνά όταν έχω την διάθεση για κάτι τέτοιο. Θυμάμαι από παλιά που άκουγα τους θρυλικούς Candlemass και τους έβρισκα ευτυχώς εύκολα στα δισκάδικα της εποχής τότε. Τώρα εδώ με τους While Heaven Wept συνάντησα το γνωστό πρόβλημα που συμβαίνει με πολλές μπάντες που δεν έχουν την αναγνωρισιμότητα με συνέπεια να μην τις φέρνουν καθόλου. Πρέπει να έχουμε δηλαδή γνωστούς ανά τον κόσμο για να μας στέλνουν το πολύτιμο υλικό και τα cd τους.
Να ξαναγυρίσουμε στο cd μας τώρα αν και πιστεύω ότι καταλάβατε ότι όλα τα κομμάτια είναι εξαιρετικά και πολύ εθιστικά για το είδος πάντοτε. Από το πρώτο The Drowning Years μέχρι και το τελευταίο From Empires to Oceans, όλα είναι άψογα εκτελεσμένα και προσεγμένα ιδιαίτερα. Τα καθαρά φωνητικά του Tom ταιριάζουν απόλυτα και με την προσθήκη των πλήκτρων δημιουργούν μια φανταστική ατμόσφαιρα. Τίποτα δεν υστερεί σ΄ αυτό το cd, από την φωνή έως και τις κιθάρες και τα ηχητικά εφφέ, όλα είναι στην εντέλεια και στην σωστή θέση. Και η παραγωγή του cd είναι πολύ καλή.
Η μπάντα την στιγμή της ηχογράφησης αυτού του φοβερού cd αποτελούνταν από τους κάτωθι μουσικούς. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια για την εξαιρετικά ποιοτική δουλειά που μας έδωσαν. Ακούστε το και ξανακούστε το, αξίζει πραγματικά αυτό το μαγικό cd. Μόνο σήμερα το άκουσα 5 φορές συνεχόμενα. Είχα αρκετό καιρό να το ακούσω λόγω των υπολοίπων cd που ήταν στην σειρά για παρουσίαση. Ευτυχώς ήρθε η ώρα του και θυμήθηκα πόσο επικό είναι, σαν την πρώτη γνωριμία μαζί του.
Tom Phillips – guitars, vocals, and keyboards
Jim Hunter – bass
Jason Gray – drums
Scott Loose – guitars
Τα κομμάτια του cd είναι το ακόλουθα:
- "The Drowning Years"
- "Of Empires Forlorn"
- "Voice in the Wind"
- "In Aeturnum"
- "Soulsadness"
- "Epistle No. 81"
- "Sorrow of the Angels"
- "From Empires to Oceans"