Είπα σήμερα να παρουσιάσω ένα μεν καινούριο cd αλλά από μια πασίγνωστη μπάντα που έδωσε το στίγμα της από την δεκαετία του 80 στην thrash σκηνή έχοντας μάλιστα τότε ν΄ανταγωνιστεί ιερά τέρατα του είδους. Ο λόγος για τους Γερμανούς Kreator που δεν ήξερα καν ότι συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια. Κι όμως είναι εδώ με ένα δυναμικό δίσκο speed-thrash όπως αυτοί ξέρουν καλύτερα. Θυμάμαι που είχα τα παλιά τους album σε βινύλια κάπου στην δισκοθήκη μου.
Για να πω την αλήθεια εγώ κυρίως κλασικό μέταλ ακούω και μόλις νωρίτερα άκουγα τους θεικούς Queensrÿche στο φανταστικό Operation Mindcrime και πιο πριν είχα τους Accept και το Restless and Wild, ένα album που έχει παίξει άπειρες φορές μέχρι που η αρχική κασέτα που είχα χάλασε και πήρα το cd τους. Ξαναγυρνώ στους αγαπητούς μας Kreator και διαπιστώνω ότι έχουν ρίξει ταχύτητα στην νέα τους δουλειά. Βέβαια δεν περίμενα τον ήχο των album τους από το 80 αλλά φαίνεται προσαρμόστηκαν σε πιο mainstream μονοπάτια. Καλό είναι βέβαια το cd για την εποχή, καμιά σχέση με αδιάφορα άλλα που έχουν εισέλθει τα τελευταία χρόνια στην βιομηχανία.
Μπορώ να πω ότι μου αρέσει η νέα τους δουλειά και η πιο μελωδική κατεύθυνση που έχουν πάρει. Δεν ξέρω αν θ΄ αρέσει στους φανς της μπάντας που έχουν μείνει στον ήχο των 80 αλλά για κάποιον καινούριο που θέλει ν΄ ακούσει κάτι δυνατό, δυναμικό αλλά όχι συμφωνικό η power νομίζω θα ταιριάζει. Δεν το περίμενα τόσο καλό για κλασικό heavy metal, έκπληξη η τόση μελωδία που έχουν βάλει. Μάλλον έχω χάσει κάποια albums που έκαναν την στροφή σε πιο soft ακούσματα. Έχουν και τον δυναμισμό τους και τις ταχύτατες κιθάρες αλλά χωρίς να κουράζουν. Είναι όσο speed χρειάζεται για να γίνει αρεστό σε πιο ευρύ κοινό από μια συγκεκριμένη ομάδα φανς.
Απ΄ότι βλέπω από το 1982 που ξεκίνησαν έχουν άφθονο υλικό στα τόσα χρόνια. Νομίζω έχω τις 3 πρώτες τους δουλειές σε βινύλια τότε που είχαν τον σκληροπυρηνικό thrasy ήχο. Βλέπω αλλάξανε και αρκετές εταιρίες στα τόσα χρόνια καριέρας, λογικό είναι αλλά ευτυχώς συνεχίζουν δυναμικά. Δεν ξεχνώ ότι είναι από τους πρωτοπόρους του τευτονικού thrash metal. Μόλις τελείωσε το cd τους στο ηχοσύστημα και πάω να το ξαναρχίζω για μια δεύτερη φορά. Δεν με κούρασε καθόλου μπορώ να πω. Ίσα-ίσα το βρήκα πολύ καλό και συμπαγές, προσεγμένη παραγωγή και φάινονται οι έμπειροι μουσικοί αμέσως. Μετά το progressive metal των Queensrÿche ήρθε κάτι πιο δυναμικό αλλά εύκολο στο άκουσμα.
Δεν ξεχωρίζω κάποιο τραγούδι κι αυτό είναι μάλλον καλό γιατί ακούγεται από την αρχή του έως το τέλος χωρίς κάποια κοιλιά. Ένα στιβαρό cd που απευθύνεται σε όλους τους φανς της καλής δυνατής μέταλ. Εδώ δεν είναι χαζοτραγούδια μιας χρήσης αλλά μια κλασική μπάντα που ξέρει να παίζει και γνωρίζει τι απαιτεί το κοινό για να ικανοποιηθεί. Ειλικρινά το περίμενα χειρότερο απ΄ότι τελικά βγήκε έχοντας συνηθίσει ν΄ακούω διάφορες αηδίες από καινούριες επί το πλείστον μπάντες. Τουλάχιστον οι Γερμανοί θρύλοι της thrash δεν απογοητεύουν, βέβαια τονίζω και πάλι ότι δεν είναι στον παλιό τους ήχο των πρώτων cd τους αλλά έχει γίνει μια πιο μοντέρνα προσέγγιση που εμένα τουλάχιστον μου αρέσει.
Αν θα έπρεπε να βάλω μια βαθμολογία θα έβαζα άνετα ένα 8/10 γιατί με ικανοποίησε πολύ σαν μια καινούρια δουλειά του 2022 μετά από τόσα ανούσια cd που κυκλοφόρησαν μετά την πανδημία και θα βγουν κι άλλα απ΄ότι μαθαίνω. Ακόμα και γνωστές μπάντες που μου αρέσουν όπως οι Edenbridge για παράδειγμα θα βγάλουν καινούριο αλλά τι έχουν να που τώρα που μεγάλωσε η Sabine. Καλά για τους Xandria δεν το συζητώ καν, με την καινούρια τραγουδίστρια το αφήνω ασχολίαστο. Χίλιες φορές ν΄ακούω Kreator ξανά και ξανά από γηρασμένες μπάντες που δεν προσφέρουν τίποτα το καινούριο. Ούτε πως πέρασε η ώρα και το άκουσα δεύτερη φορά, πάω και για μια τρίτη τώρα, τόσο καλό τελικά μου βγήκε.
Αφήστε μια απάντηση