Τώρα τελευταία πολλές μπάντες επιστρέφουν στα κλασικά ακούσματα των 80 που όλοι αγαπήσαμε. Βάζοντας τους Medieval Steel στο σύστημα να δω τι παίζουν και ακούγοντας τα 2 πρώτα τραγούδια κοιτάζω το ημερολόγιο μήπως γυρίσαμε πίσω στα προ 1985 ακούσματα. Μπα έχουμε 2022 και ακόμα υπάρχουν μπάντες που αναβιώνουν τα παλιά ωραία. Διαβάζοντας μερικά πράγματα για την μπάντα βλέπω ότι είναι από το Μέμφις του Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών και έχουν ιδρυθεί το πολύ μακρινό 1984. Απορώ πως δεν τους είχα ακούσει ποτέ τόσα χρόνια, βρίσκονταν στην σκιά των υπόλοιπων πιο γνωστών γκρουπ από κείνα τα μέρη.
Παίζουν ένα καθαρόαιμο παραδοσιακό heavy metal όπως το γνωρίσαμε το 80 από πολλές γνωστές μπάντες εκείνη την περίοδο. Λίγο από Manowar, λίγο από Judas Priest και παίρνεται μια ιδέα του τι θα ακούσετε, κάτι κλασικό και ευχάριστο. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσουν παλιού στυλ ακούσματα και οι γερόλυκοι του true metal εδώ μας το προσφέρουν απλόχερα στις μέρες μας για μια δόση νοσταλγίας η γιατί παραμένουν πιστοί στο στυλ τους για πάνω από 35 χρόνια συνολικά. Λίγα είναι τα γκρουπ που ακόμη και σήμερα ακολουθούν τα παλιά γνωστά τους μονοπάτια χωρίς να έχουν ρίξει νερό στο κρασί τους.
Και οι πολλές αλλαγές στο στυλ μερικές φορές αλλοιώνει τον ήχο της μπάντας που αν κιόλας είναι πολύ επιτυχημένη δυσαρεστεί ένα μεγάλο μέρος των οπαδών της που τους ακολουθούν πιστά από την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα που δεν θα αναφέρω εδώ για να μην θίξω μπάντες γνωστές με χιλιάδες οπαδούς που τους αγαπούν ακόμα. Ειδικά στο αληθινό μέταλ ευτυχώς έχουμε τους Manowar να κρατάνε ψηλά την σημαία τόσα χρόνια χωρίς να παρεκλίνουν καθόλου από τα επικά τους.
Έχουμε και τους θρυλικούς Judas Priest όπως και τους Saxon πιστούς στο ραντεβού τους τουε με την ιστορία. Κάτι άλλοι πιο καινούριοι της δεκαετίας του 90 μου το χαλάσανε αρκετά με αλλαγή ρυθμού σε κατηγορία και είδος που δεν τους πηγαίνει καθόλου. Άλλοι πάλι θρύλοι των 80 περιφέρονται σαν θίασοι στις μέρες μας για να βγάλουν κανά φράγκο στα 70 plus που βρίσκονται σήμερα και μετά από δεκάδες καταχρήσεις στην ζωή τους. Είναι για λύπηση να τους βλέπω να μην μπορούν να πάρουν τα πόδια τους σε μια ζωντανή συναυλία.
Άλλοι είχαν να βγουν σε συναυλίες για πάνω από 20 χρόνια οπότε χάσανε την επαφή με το κοινό τους. Άλλοι πάλι έχουν αλλάξει όλα τα αρχικά τους μέλη και αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια άλλη ουσιαστικά μπάντα με το όνομα που γνωρίζουμε από παλιά. Να μην αναφέρουμε συγκεκριμένους και θίγουμε πρόσωπα που μπορεί να έχουν και προβλήματα σοβαρά οι άνθρωποι. Εντάξει τους σεβόμαστε για αυτά που μας πρόσφεραν τότε αλλά καλό θα είναι να καθήσουν και να μην γυρνοβολάνε σε τέτοιες ηλικίες και δεν μπορούν να αποδόσουν καλά για διάφορους λόγους, ψυχολογικούς η καταχρήσεων.
Ας ξαναγυρίσω στο cd μου τώρα μετά την απαραίτητη παράκαμψη. Έφτασε στο τέλος του και μπορώ να πω ότι ναι μεν είναι ένας στιβαρός old school ήχος αλλά θα αρέσει μόνο στους εραστές του παλιού καλού μέταλ κι όχι στους πιο καινούριους φαν κυρίως του power η του συμφωνικού μέταλ. Άρα και η βαθμολογία που θα έβαζα θα πρέπει να αντανακλά αυτό το πράγμα. Ουσιαστικά βαθμολογώ για την εποχή που κυκλοφορεί κι όχι τόσο για την συνολική αξία του. Οι μουσικοί μια χαρά κάνουν την δουλειά τους και σήμερα αλλά με ήχο του χθες, πολύ πίσω πάμε για την ακρίβεια.
Με τι να τους συγκρίνω για να είμαι δίκαιος, με παλιούς δίσκους των Manowar η των Judas Priest η και των Manilla Road. Δεν μου βγαίνει σωστή η σύγκριση για αυτό και θα βάλω ένα 7/10 κυρίως για το σήμερα και γιατί είμαι λάτρης του old school ήχου, δεν θέλω να τους υποβάλω σε άμεση σύγκριση με θρύλους της μέταλ σκηνής. Αν και γερόλυκοι του heavy metal Μια χαρά τα πηγαίνουν και σήμερα με ένα στιβαρό παραδοσιακό ήχο που γίνεται αμέσως αρεστός σε μια πλατιά μάζα μεγαλύτερων κυρίως metalheads που διψούν για παλιό καλό πράγμα. Και ευτυχώς τελευταία υπάρχει αυτή η στροφή στο κλασικό ήχο του 80 από πολλές μπάντες, παλιές κυρίως.
Το tracklist του cd αυτού για όποιον ενδιαφέρεται είναι το ακόλουθο:
01. Gods of Steel
02. Kill the Pain
03. Gypsy Dancer
04. Soldier of Fortune
05. Stargazer
06. Memories
07. When Mountains Fall
08. Great White Warrior
09. Maneater
10. Satanic Garden
Η μπάντα για αυτό το cd αποτελείται από τους εξής μουσικούς:
Bobby Franklin - Φωνητικά
Steve Crocker - Μπάσο
Jeff Miller - Κιθάρες
Jacob Feld - Ντραμς