Μιας και είμαι στην Γερμανία λέω δεν πιάνω και μια ενδιαφέρουσα μπάντα, τους Orden Ogan που δεν είναι τίποτα καινούριοι μουσικοί. Έχουν δημιουργηθεί από το 1996 από τον ντράμερ Sebastian Grütling και τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Sebastian Levermann. Παρά τα πολλά χρόνια από την ίδρυσή τους δεν έχουν βγάλει πολλές στούντιο κυκλοφορίες, αυτό είναι νομίζω το 6ο ολοκληρωμένο album τους. Το παρόν cd ήταν να κυκλοφορήσει μερικούς μήνες νωρίτερα αλλά πήγε πίσω λόγω των γνωστών προβλημάτων με την πανδημία.
Στην αρχή όταν ξεκίνησε η μπάντα, τα πρώτα χρόνια μερικοί τους θεωρούσαν ότι θα είναι οι διάδοχοι των φημισμένων συμπατριωτών τους, των Blind Guardian. Από ότι φαντάζομαι μάλλον θα απογοήτευσαν τις προσδοκίες αυτών που το θεωρούσαν αυτό γιατί στην Γερμανία υπάρχουν πολλές και καλύτερες μπάντες όπως οι Powerwolf για παράδειγμα. Στο ίδιο στυλ μουσικής φυσικά γιατί σε κάθε είδος έχουμε διαφορετικούς υποψήφιους για την καλύτερη μπάντα.
Αν με ρωτούσαν εμένα πως μου φαίνονται θα έλεγα ότι είναι καλοί για το είδος του μελωδικού power metal, μια μπάντα με χαρακτηριστικό ήχο που δεν αλλάζει πορεία μες τα χρόνια αλλά χωρίς να υπάρχει κάτι που να ξεχωρίζει ιδιαίτερα για να τους βάλω στα καλύτερα cd τουλάχιστον από την μεγάλη γερμανική σχολή όπως για παράδειγμα τους Accept, τους Helloween, τους Gamma Ray αλλά και τους Powerwolf. Υπάρχουν κι άλλες μπάντες γνωστές, το ξέρω, αλλά ανάφερα αυτούς που ακούω πιο συχνά, δεν σημαίνει ότι οι άλλοι είναι αδιάφοροι.
Να τώρα έφτασα στο έκτο τραγούδι του cd, το Alone in the Dark, στο οποίο συμμετέχει και η αγαπητή Ylva Eriksson από τους Σουηδούς Brothers of Metal. Πολύ καλό το κομμάτι, αμέσως η Ylva του έδωσε μελωδία ξεχωριστή. Αυτή η έλλειψη σταθερότητας στις συνθέσεις με φέρνει σε δύσκολη θέση για την βαθμολόγηση του cd γιατί αλλού είναι καλύτερο κι αλλού αδιάφορο. Σε γενικές γραμμές είναι καλό πάντως, δεν περίμενα και κάποιο αριστούργημα επειδή γνωρίζω τον ήχο τους τόσα χρόνια και ήξερα περίπου πως θα κινηθούν.
Σε σύγκριση για παράδειγμα με τους συμπατριώτες τους τους Powerwolf που είναι δυναμικοί και έχουν ξεχωριστό στυλ με τους στίχους και τα ανάλογα κουστούμια εδώ οι φίλοι μας υστερούν. Θα ικανοποιήσουν ένα μεγάλο μέρος του μέταλ κοινού αλλά πολλοί θα θέλουν και το κάτι παραπάνω αλλά εδώ δεν έχουμε τον Kai Hansen για παράδειγμα που με ένα του σόλο κρατάει τα τραγούδια ζωντανά. Εδώ τα παιδιά προσπαθούν να τα καταφέρουν αλλά ο ανταγωνισμός σε αυτό το είδος είναι τεράστιος, οι μπάντες άπειρες, και χρειάζεται διπλός κόπος για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε αυτό θα συμφωνήσω και με πολλές κριτικές που διάβασα και τις ανάλογες βαθμολογίες που έβαλαν στην μπάντα. Αν κάποιος δεν τους ξέρει θα απογοητευτεί από το αποτέλεσμα. Αν τους έχει ξανακούσει όπως και εγώ και ξέρει τι να περιμένει ίσως και να το θεωρήσει πετυχημένο το cd. Εντάξει διαβάζω και κάτι κριτικές που βάζουν 9/10 ή και παραπάνω και αναρωτιέμαι τι cd βαθμολογούν. Μήπως έβαλαν κάποιο άλλο και πιστεύουν ότι είναι οι φίλοι μας οι Orden Ogan η τους μπέρδεψαν με τους Powerwolf επειδή τυγχάνει να είναι από την ίδια χώρα;.
Εγώ πάντως θα βάλω ένα 6/10 γιατί μετά από Gamma Ray όλα τα άλλα θα μου φαίνονταν χειρότερα. Δεν ξέρω αν κατάφεραν να φτάσουν τους αγαπητούς Blind Guardian αλλά ας φτάσουν πρώτα τους Powerwolf που είναι η πιο επιτυχημένη γερμανική μπάντα αυτή την στιγμή και βλέπουμε για τους άλλους. Δεν μπορώ να το προτείνω στο μέταλ κοινό εκτός αν τους έχει ακούσει και γνωρίζει το στυλ τους, οι υπόλοιποι μάλλον θα θέλουν περισσότερα. Στο τραγούδι που έβαλα παραπάνω το Absolution for Our Final Days έχει την γνωστή μας και πάντα αγαπημένη Ελίνα αλλά στο cd που ακούω δεν την έχει καθόλου και αρχίζω να ανησυχώ μήπως δεν ακούω το σωστό.
Εκτός αν προστέθηκε μετά γιατί και στα credits του cd δεν την αναφέρει. Εγώ πάντως την προτιμώ στους εξαιρετικούς Leaves' Eyes παρά στην μπάντα της τους Angel Nation η και εδώ με τους Orden Ogan. Παίζουν μεγάλο ρόλο οι συνθέσεις για αυτό και στους Leaves' Eyes μεγαλουργεί η αξιολάτρευτη Ελίνα. Πάντως η παραγωγή και η εκτέλεση των τραγουδιών στο Final Days άλμπουμ είναι άψογη και σε επαγγελματικά επίπεδα απλώς δεν είμαι και πολύ φαν του φουτουριστικού ήχου, ειδικά μετά από ακρόαση κλασικού μέταλ.
Το tracklist για αυτό το ενδιαφέρον cd είναι το ακόλουθο:
Heart of the Android
In the Dawn of the AI
Inferno
Let the Fire Rain
Interstellar (Feat. Gus G.)
Alone in the Dark (Feat. Ylva Eriksson)
Black Hole
Absolution for Our Final Days
Hollow
It Is Over
Η σύνθεση της μπάντας για το cd αυτό αποτελούνταν από τους εξής μουσικούς:
Sebastian “Seeb” Levermann / Φωνητικά, πλήκτρα
Niels Löffler / Κιθάρα
Dirk Meyer-Berhorn / Ντραμς
Steven Wussow / Μπάσο
Patrick Sperling / Κιθάρα
Το cd κυκλοφόρησε στις 12 Μαρτίου του 2021 από την AFM Records.
Είδος: Μελωδικό power metal
Η συνολική διάρκεια του cd είναι 51 λεπτά.