LifeSteps.gr

Iron Maiden - Senjutsu review

Iron Maiden

Είναι δύσκολο για μένα να κρίνω μια τεράστια μπάντα σαν τους Iron Maiden σε οτιδήποτε κι αν κυκλοφορήσουν. Βλέπετε μεγάλωσα με αυτούς συντροφιά, τους άκουγα στο ράδιο παλιά και στα κασετόφωνα της εποχής και πάντα τραγουδούσα το Aces High, το Can i Play with Madness και το περίφημο Two Minutes to Midnight. Μπλουζάκι, αφίσα στο δωμάτιο από τότε και τα μυαλά στα κάγκελα που λένε. Για αυτό θα κρίνω την τελευταία τους προσπάθεια με ιδιαίτερη προσοχή και σεβασμό στους ήρωες των νεανικών μου χρόνων.

Το cd είναι διπλό και περιέχει 10 τραγούδια, 6 στο ένα και 4 μεγάλης διάρκειας στο άλλο. Η συνολική διάρκεια είναι 82 λεπτά γεμάτα από όλες τις μελωδίες και τους χαρακτηριστικούς ήχους που θα περίμενε κάποιος φαν των Iron Maiden. Φυσικά και το cd δεν είναι στα ίδια επίπεδα με τα κλασικά Powerslave, The Number of the Beast, Somewhere in Time και Seventh Son of a Seventh Son. Ούτε εγώ περίμενα να βγει τόσο καλό σαν τα παλιά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδιάφορο η μια κακή κυκλοφορία από μια μεγάλη μπάντα.

Σε πολλούς φανς θα αρέσει σε άλλους πάλι όχι, αυτοί θα είναι από τους πιο καινούριους φίλους της μπάντας. Πιστεύω ότι στους παλιούς σαν και μένα θα αρέσει η προσπάθεια της αγαπημένης τους μπάντας να προσφέρει κάτι το καινούριο, λίγο πιο αργό και λίγο πιο prog από τα πολύ παλιά τους αλλά σε ένα επίπεδο αξιοπρεπέστατο. Εξάλλου δεν έχουν βγάλει πολλά την τελευταία εικοσαετία και σε σχέση με το προηγούμενο του 2015, το Book of Souls, αυτό μου φαίνεται καλύτερο.

Εντάξει το πολύ prog στοιχείο σε ένα album δεν μου πολυαρέσει αλλά εδώ καταφέρνουν σαν εμπειρότατοι μουσικοί που είναι να κρατούν τις ισορροπίες και να μην με ενοχλεί πολύ αυτό το γεγονός. Έχει και μια δόση μελαγχολίας το όλο δημιούργημα που γίνεται αισθητό σε αρκετά κομμάτια. Είναι και η φωνή του Bruce κάπως αλλοιωμένη μετά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε οπότε αναγκάζεται να τραγουδά σε χαμηλότερο τέμπο για να μην κουράζεται πολύ. Μακάρι να συνεχίσει γερός και δυνατός και ας τραγουδά έτσι, δεν με ενοχλεί καθόλου το γεγονός.

Όσο σκέφτομαι τι ακούγαμε παλιά και τι βλακείες ακούμε τώρα από καινούριες μπάντες δεν περιγράφεται. Για αυτό και έβαλα και τα κλασικά κομμάτια των Iron Maiden για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίσουν οι καινούριοι πως είναι το αυθεντικό heavy metal. Αυτά που ακούμε από πολλούς τελευταία ένας θεός να τα κάνει metal δεν περιγράφονται. Χίλιες φορές να ακούω τον Bruce, τον Steve, τον Adrian και τα άλλα παιδιά να προσπαθούν ακόμα έστω και με δυσκολίες παρά καινούριους ανύπαρκτους.

Και μόνο για αυτό τους αξίζει ένα τεράστιο μπράβο από όλους τους φανς που τους αγαπάμε και φυσικά μια καλή αξιολόγηση. Έχουν γράψει την ιστορία οι άνθρωποι και τους αξίζουν όλα τα εύσημα. Τελικά το παρόν cd μου βγήκε αφιέρωμα στην τεράστια μπάντα αλλά δεν πειράζει, το αξίζουν με το παραπάνω και δεν είχα γράψει κάτι για αυτούς σε άλλο άρθρο. Χρειάζονται βέβαια ξεχωριστό αφιέρωμα γιατί με λίγα λόγια δεν γίνεται να τους μελετήσεις προσεκτικά. Όπως και οι άλλες μεγάλες μπάντες και πρωτοπόρες στο μέταλ θέλουν ένα special αφιέρωμα με όλα τα τραγούδια τους και εκτενή αναφορά στην ιστορία τους.

Προς το παρόν μένω εδώ στο cd μας που είναι και καλό τελικά από όποια μεριά κι αν το δούμε σε σχέση βεβαίως με τα υπόλοιπα καινούρια και όχι με τα κλασικά τους του 80. Αυτό πρέπει να το έχει κάποιος στα υπόψη πριν τους ακούσει για να μην περιμένει ένα νέο Powerslave. Σαν μια καινούρια κυκλοφορία είναι εξαιρετικά ευχάριστο. Και όσο το ακούω περισσότερο τόσο μου αρέσει. Σε πιο αργό τέμπο αλλά μελωδικό και ατμοσφαιρικό. Θα βάλω ένα 9/10 με απόλυτο σεβασμό στην θρυλική μπάντα που τους έχουμε δει και αρκετές φορές σε ζωντανή εμφάνιση και θα τους ξαναδούμε αύριο κιόλας.

Το tracklist αφορά την έκδοση σε διπλό cd και είναι το ακόλουθο:

Disc 1

Senjustsu
Stratego
The Writing on the Wall
Lost in a Lost World
Days of Future Past
The Time Machine

Disc 2

Darkest Hour
Death of the Celts
The Parchment
Hell on Earth

Η τωρινή σύνθεση της κλασικής μπάντας αποτελείται από τους εξής πολυτάλαντους μουσικούς:

Bruce Dickinson – Φωνητικά

Steve Harris – Μπάσο, πλήκτρα

Adrian Smith – Κιθάρα

Dave Murray – Κιθάρα

Janick Gers – Κιθάρα

Nicko McBrain – Ντραμς

Το cd κυκλοφόρησε στις 3 Σεπτεμβρίου του 2021 από την εταιρεία Parlophone και Warner Music.

Exit mobile version