Έπρεπε να γυρίσω πίσω κάποια χρόνια για να βρω καλό doom και συγκεκριμένα τους Helevorn από την Ισπανία και το cd τους Aamamata που δεν έχω παρουσιάσει αν και είναι πολύ καλοί. Η μπάντα ιδρύθηκε το 1999 και αυτή είναι η τέταρτη στούντιο ηχογράφηση τους, ουσιαστικά είναι σαν ένα μεγάλο project για αυτό και οι τόσοι εκλεκτοί καλεσμένοι που συμμετέχουν στα τραγούδια. Η μπάντα μένει πιστή στις κυκλοφορίες της ανά πέντε χρόνια περίπου όταν και προκύπτει κάτι καλό από σύνθεση. Όπως έχω εξηγήσει και σε άλλο άρθρο καλύτερα να περιμένουμε λίγο παραπάνω παρά να ακούμε κάθε χρόνο μια από τα ίδια.
Ακούγοντας το cd για πρώτη φορά μου θυμίζει ένα συνδυασμό Moonspell στην gothic περίοδο τους, με τις πρώτες δημιουργίες των Tristania πριν φύγει ο Morten Veland για να φτιάξει τους εξαιρετικούς Sirenia. Ωραίος ο συνδυασμός γιατί είναι και οι δύο μπάντες στις αγαπημένες μου οπότε οι επιρροές τους είναι στην σωστή κατεύθυνση για το είδος. Έχουμε δηλαδή μπόλικο gothic στοιχείο και προσθέτουμε και μια σωστή δόση από doom για να φτιάξουμε ένα ωραιότατο αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει άπαντες πιστεύω.
Αυτό το cd το βρήκα σχετικά εύκολα γιατί ήταν μαζί στο συρτάρι με τα καλά doom των τελευταίων χρόνων, δεν βρίσκω τα υπόλοιπα της μπάντας για να μπορώ να κάνω μια σύγκριση αλλά πιστεύω ότι κάπου θα υπάρχουν μιας και είναι παλιότερα. Τελικά βρήκα και το cd Forthcoming Displeasures του 2010 και πάω να το βάλω στο σύστημα να κάνω μια πρώτη σύγκριση. Ωραίος ο συνδυασμός καθαρών με τα σκληρά φωνητικά από τον τραγουδιστή.
Τώρα που άκουσα και το παλιότερο μου φαίνονται στο ίδιο υψηλό επίπεδο για το είδος. Δεν έχουν αλλάξει κατεύθυνση ούτε έχουν γίνει πειραματισμοί και μίξη με άλλα είδη. Αυτό το βρίσκω πολύ θετικό σε μια μπάντα που έχει διαμορφώσει ένα ωραίο μουσικό προφίλ να μην το αλλάζει εύκολα με κάτι που πιθανόν να μην της πηγαίνει. Υπάρχουν και φορές που μια αλλαγή κάνει καλό αλλά είναι ελάχιστες οι μπάντες που το καταφέρνουν σωστά.
Οι φίλοι μας από την Ισπανία έχουν το πολύ καλό τους doom και το πηγαίνουν εξαιρετικά. Δεν έχω κάποια νέα τους τελευταία να σκοπεύουν να βγάλουν καινούρια κυκλοφορία, αν ακολουθήσουν το καθορισμένο σύστημα θα πρέπει κάποια στιγμή φέτος η του χρόνου να βγάλουν κάτι φρέσκο. Ίσως θα πρέπει να τους ρωτήσουμε να μας που τα μελλοντικά τους σχέδια. Πάντως η μπάντα αξίζει μεγαλύτερης προβολής γιατί είναι πολύ καλή για το είδος.
Τελειώνοντας αφού βάλω ένα 9/10 στο cd Aamamata μιας και μου άρεσε πολύ και είμαι και φαν του καλού doom όπως και των Moonspell που μοιάζουν τα παιδιά, το συστήνω σε όσους αρέσει το gothic / doom metal και θέλουν να δοκιμάσουν και μια μπάντα που μπορεί να μην ακούγεται συχνά αλλά έχει όλα τα φόντα να πάει πολύ ψηλότερα αν και εμείς τους στηρίξουμε.
Το tracklist αυτού του πολύ καλού cd είναι το ακόλουθο:
1. A Sail To Sanity
2. Goodbye, Hope
3. Blackened Waves
4. Aurora
5. Forgotten Fields
6. Nostrum Mare (Et Deixo Un Pont De Mar Blava)
7. Once Upon A War
8. The Path To Puya
9. La Sibil·La
Η σύνθεση της μπάντας για αυτό το cd αποτελείται από τους εξής ταλαντούχους μουσικούς:
Josep Brunet - Φωνητικά
Samuel Morales - Κιθάρα
Sandro Vizcaino - Κιθάρα
Xavi Gil - Κρουστά όργανα, ντραμς
Enrique Sierra - Πλήκτρα
Guillem Calderon - Μπάσο
Συμμετέχουν επίσης ως εκλεκτοί καλεσμένοι οι:
Júlia Colom – Φωνητικά στο “Aurora” και το “Nostrum Mare”
Heike Langhans – Φωνητικά στο “The Path to Puya”
Jaume Compte – Μπουζούκι και μπαγλαμά στο “Aurora”
Pedro Zubiri – σόλο κιθάρα στο “The Path to Puya”
Batucada d’es Gremi – επιπλέον ντραμς στο “Aurora”
‘Are’are women (Malaita, Salomon Islands) – τραγούδι στο τέλος του “The Path to Puya”
Βασίλης Μάζαρης, Diane Camenzuli, Joan Oliver, Sara Husein El Ahmed, Pablo Ferrarese, Isabelle Pereira, Élide Terrón, Felip Palou και Corin Solo Fogel – αφήγηση στο “Nostrum Mare”.
Το cd κυκλοφόρησε στις 23 Ιανουαρίου του 2019 από την εταιρεία BadMoodMan Music.
Είδος: Gothic / Doom metal
Η συνολική διάρκεια του cd είναι περίπου 57 λεπτά.
Το cd μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ.