Το 1973 μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε από τα ΒΙΠΕΡ το μυθιστόρημα "Au Rendez-vous des terre-Neuvas" (Πρώτη Έκδοση: 1933) του Ζωρζ Σιμενόν με τίτλο "Έγκλημα στο πλοίο". Μυθιστόρημα ατμοσφαιρικό, όπως όλα με ήρωα τον Μαιγκρέ, το οποίο διαδραματίζεται πάνω στο πλοίο Οσεάν στο λιμάνι του Φεκάν- εκεί που θέλει να περάσει οικογενειακά τις διακοπές του ο Μαιγκρέ. Αλλά, όπως συνήθως γίνεται, κάποια μυστήρια υπόθεση, η κατηγορία σε βάρος του ασυρματιστή του καραβιού Πιερ Λε Κλενς ο οποίος κατηγορείται ότι δολοφόνησε τον πλοίαρχο του πλοίου, έρχεται να αναστατώσει την τοπική κοινότητα και να χαλάσει τις αμέριμνες διακοπές του Μαιγκρέ.
Ο ασυρματιστής όμως δεν είναι ο ένοχος της αποτρόπαιας πράξης του στραγγαλισμού του καπετάνιου του Οσεάν. Με εμμονή στην παρατήρηση της λεπτομέρειας ο Σιμενόν οδηγεί τον Μαιγκρέ στα ίχνη του πραγματικού δολοφόνου, αλλά και στον ρόλο που παίζουν σ' αυτές τις περιπτώσεις οι μοιραίες γυναίκες που τρυπώνουν στα καράβια προκειμένου οι ναυτικοί να διασκεδάσουν τις μέρες εκείνες που το καράβι ξεχνά τη στεριά.
Οι χαρακτήρες του Σιμενόν, οι περιγραφές του μένουν στη μνήμη μας γιατί αποτυπώνουν την παρακμιακή φύση τους: "Η Αντέλ δεν έμοιαζε με την κυρία Μπερνάρ. Δεν κοίταζε το σπίτι, δεν έχανε την ώρα της να γυαλίζει το παρκέ και να τρίβει τις κατσαρόλες. Ούτε και έκανε ποτέ της σχέδια για το μέλλον....Ήταν όμως μια γυναίκα, που μονάχα η ανάμνηση της, τον έκανε να κοκκινίζει και να χάνει την αναπνοή του....Την διασκέδαζε η ιδέα, να ταξιδέψει κρυφά σ' ένα καράβι και να ζήσει μια περιπέτεια".
Λιτή περιγραφή, που διανοίγει όμως πολλές δυνατότητες ερωτικής αντιζηλίας, απώλεια της ορθής κρίσης, και εν τέλει, εμμέσως, οδηγεί στην απώλεια και στο έγκλημα. Θαυμάσια απεικόνιση της παρακμής της ανθρώπινης ψυχής από τον μάστορα Σιμενόν και ένα νουάρ μυθιστόρημα αποπνικτικό μεν, αλλά με καθαρτήριο τέλος.
Αρχική δημοσίευση: Books and Words