Πότε ο εγωισμός είναι καλός; Συνυφασμένος ως επί το πλείστων με αρνητικά συναισθήματα και καταστάσεις λογικά θα μου απαντούσες ποτέ. Με μία γρήγορη εξέταση το ίδιο θα σου απαντούσα και εγώ. Αλλά αν το σκεφτούμε κάπως εκτενέστερα ίσως λίγος εγωισμός να μην βλάπτει τόσο τελικά.
Πολλά άτομα διακατέχονται από το αντίθετο συναίσθημα του εγωισμού. Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση τους κάνει να κλειδώνουν το εγώ τους σε συρτάρι και να πετάνε το κλειδί του στα σκουπίδια. Θεωρούν όλους τους άλλους καλύτερους από τους ίδιους, ντρέπονται να εκφράσουν δημόσια την άποψή τους, πάντα συμφωνούν με τους άλλους για να μην έρθουν σε ρήξη μαζί τους και τους χαρακτηρίζει το κοινωνικό άγχος.
Όσο και να παλεύουν κάποιοι για να διώξουν τον υπέρμετρο εγωισμό τους κάποιοι άλλοι παλεύουν για να αποκτήσουν λίγο από αυτόν.
Η έλλειψη εγωισμού μπορεί (αναμφισβήτητα θα έλεγα) να επιφέρει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων. Άτομα χωρίς εγωισμό σχεδόν πάντα γίνονται υποχείρια των άλλων, είτε συντρόφων είτε ατόμων στο εργασιακό ή οικογενειακό τους περιβάλλον. Δεν θεωρούν τον εαυτό τους άξιο ή ικανό, πράγμα το οποίο μεταδίδουν και στους γύρω τους οι οποίοι πατώντας σε αυτό συχνά καταλήγουν να τους εκμεταλλεύονται.
«Παν μέτρον άριστον» έλεγαν οι αρχαίοι και είχαν δίκιο. Ακόμη και ο εγωισμός, σε ελεγχόμενο βαθμό πάντα, είναι καλός. Πρώτα πρέπει να αγαπήσουμε το εγώ μας, να φροντίσουμε τον εαυτό μας, να τον υποστηρίξουμε και έπειτα όλους τους άλλους. Δεν μπορούμε να προσφέρουμε οτιδήποτε σε κάποιον αν πρώτα δεν το προσφέρουμε στον εαυτό μας.
Ο υγιής πάντα εγωισμός μάς κάνει να μην υπομένουμε ασφυκτικές καταστάσεις. Να μην γινόμαστε υποχείρια, να μην πέφτουμε θύματα εκμετάλλευσης, να μην φοβόμαστε να υποστηρίξουμε τα θέλω μας. Αντιθέτως, μας κάνει να σεβόμαστε την ύπαρξη μας, να τη θεωρούμε σημαντική, να φεύγουμε από τοξικά περιβάλλοντα και καταστάσεις, μας κάνει πιο συγκροτημένους στα θέλω μας και σε όσα αξίζουμε.
Η έννοια του «καλού παιδιού», που κάνει τα πάντα σωστά με σκοπό την ευχαρίστηση των γύρω του είναι πλέον ξεπερασμένη. Κανείς δεν πρόκειται να είναι ευχαριστημένος από εσένα όσο εσύ από τον εαυτό σου. Ο πρώτος που πρέπει να ευχαριστείς είσαι εσύ. Ακόμη και να πληγώσεις κάποιον άθελά σου εκφράζοντας ένα θέλω σου θα είναι δικό του θέμα που οφείλει να το διαχειριστεί με κάποιον τρόπο.
Τα «όχι» σου είναι δικά σου και καλό θα ήταν να τα πεις όταν τα νιώθεις. Δεν θα πληγωθεί κανένας παραπάνω από όσο εσύ αν καταπνίγεις συνεχώς τα συναισθήματά σου. Ένας άνθρωπος μόνο σε ακολουθεί σε όλο το ταξίδι της ζωής σου και αυτός είναι ο ένας και μοναδικός εαυτός σου.
Υποστήριξε τον εαυτό σου σε μία δουλειά, πες όχι σε μία συνεργασία που δεν σε εκφράζει ή σε μία σχέση που δε σε γεμίζει. Μη συμβιβάζεσαι από φόβο ή από έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό σου.
Και αν σου έχει γίνει συνήθεια ο φόβος, η σιωπή, η επιμονή στην αφάνεια απλά ξεκίνα και όπου βγει. Δε γίνεται να φτάσεις με μιας στο «πικ» της αυτοπεποίθησης σου αλλά μία αρχή έστω και στα τυφλά είναι ένα βήμα. Ξεκίνα με ένα όχι που θες να πεις, λήξε μία σχέση που σε πάει πίσω, διεκδίκησε παραπάνω πράγματα από αυτά που έχεις τώρα. Σημείωσε επιχειρήματα και πες τα όταν χρειαστεί. Κάνε πρόβες. Καθημερινά.
Το καλό «Εγώ» σου πάνω από όλα. Ο εαυτός σου πάνω από όλα. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Αγάπα τον, εξύψωσέ τον, σεβάσου τον.