Οι Γερμανοί Hammer King, αν και υπάρχουν από το 2015 και έχουν φτάσει ήδη στον πέμπτο (!) τους δίσκο, έγιναν περισσότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό με το περσινό τους ομότιτλο δίσκο. Ένας από τους βασικότερους λόγους που συνέβη αυτό ήταν, φυσικά, η μεταπήδηση τους από τη Cruz De Sur Music στη Napalm Records, κάτι που ωφέλησε σημαντικά την προώθηση της μουσικής τους από μία από τις μεγαλύτερες metal δισκογραφικές εταιρίες.
Ένα μουσικό ύφος που κυμαίνεται στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνο των Σουηδών Hammerfall (τυχαίο άραγε το κοινό πρώτο συνθετικό;) και απευθύνονται σε παρεμφερές κοινό που λατρεύει να ακούει κλασικότροπο heavy metal, με λίγα power/επικά στοιχεία και φωνακλάδικα choruses, ιδανικά για σηκώνουν τις γροθιές ψηλά στις συναυλίες τους. Ξεκάθαρα λοιπόν, αν δε σας έφτασε η φετινή, αξιόλογη, πρόταση των Σουηδών (έχουν περάσει και μερικοί μήνες από τότε), τότε ίσως σας ενδιαφέρει το νέο πόνημα των Hammer King.
Ένας δίσκος γεμάτος με ευθύβολα κομμάτια, που χαρακτηρίζονται από πιασάρικα ρεφρέν και δυναμικά riffs που τείνουν είτε προς τη Judas Priest/Accept μεριά είτε προς τη Manowar, κυρίως όταν προσπαθούν να προσεγγίσουν ένα περισσότερο επικό ύφος. Αξιοσημείωτο είναι ότι, συγκριτικά τουλάχιστον με το προηγούμενο άλμπουμ τους, αυτή τη φορά υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία σε ρυθμούς και διαθέσεις.
Τα δύο εναρκτήρια τραγούδια αποτελούν δυνατές “in-your-face” συνθέσεις, τα μεγαλύτερα σε διάρκεια του δίσκου, “The 7th Of The 7 Kings” και “Age of Urizen”, είναι πιο «επικομεταλλικού» στυλ, ενώ υπάρχουν και εκείνα που τείνουν περισσότερο στο power metal, όπως το “The Four Horsemen” ή το “Guardians of the Realm”, στο οποίο μάλιστα συμμετέχει και ο Ross The Boss με την κιθάρα του (ο πρώτος κιθαρίστας των Manowar, για όσους αδιάβαστους αναρωτιούνται ποιος είναι αυτός).
Τα 52 λεπτά του “Kingdemonium” κυλούν πραγματικά πολύ ευχάριστα, αλλά σε κάθε σύνθεση αντιλαμβανόμαστε και το «θέμα» που υφίσταται στους Hammer King: ότι όλα αυτά κάπου τα έχουμε ξανακούσει. Σίγουρα, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον πλέον να είσαι πρωτότυπος στη μουσική που παίζεις, ιδίως όταν γυροφέρνεις στα κλασικά heavy metal μονοπάτια, εντούτοις η συνθετική προσέγγιση των Γερμανών ακούγεται αρκετά τυποποιημένη.
Δείχνουν να κινούνται σε εντελώς safe πλαίσια, με αυστηρά αποστειρωμένη επαγγελματική προσέγγιση που δε ξεφεύγει από συγκεκριμένες μανιέρες, οι οποίες συγκροτούν, σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις του κοινού που πιθανότατα καταγράφονται σε κάποιο excelόφυλλο, τη συνταγή της επιτυχίας.Συνεπώς, πρόκειται για μια περίπτωση δίσκου τον οποίο θα ακούσουμε χαλαρά, θα περάσουμε καλά πίνοντας τις μπύρες μας, θα τον ξανακούσουμε μερικές φορές ακόμα και μετά θα τον καταχωνιάσουμε οριστικά στο ράφι… μέχρι τον επόμενο.
Μπορεί το “Kingdemonium” να είναι όντως ένα κλικ καλύτερο από τον προκάτοχό του, αλλά αν είναι κάτι που θα επιθυμούσαμε στο μέλλον από αυτούς, αν δε θέλουν να τους θυμούνται ως μια κόπια των Hammerfall και των επιρροών τους, είναι περισσότερα μουσικά ρίσκα ή τουλάχιστον μεγαλύτερη προσπάθεια διαμόρφωσης ενός πιο προσωπικού ήχου. Εξάλλου, το ταλέντο δεν τους λείπει.
Βαθμός: 6,5/10
Playlist:
1 Invisible King 4:17
2 Pariah Is My Name 4:40
3 We Shall Rise 5:17
4 Live Long, Die Nasty 4:30
5 The 7th Of The 7 Kings 6:14
6 Kingdemonium 4:31
7 The Kingdoms Fall 5:23
8 The Four Horsemen 5:25
9 Guardians Of The Realm 4:37
10 Age Of Urizen 7:38
Total playtime: 52:33
Lineup:
Titan Fox V - Vocals, Guitar
Gino Wilde - Guitar
Günt von Schratenau - Bass
Dolph Aidan Macallan - Drums
Label: Napalm Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 19 Αυγούστου 2022