Προς τα επάνω. Όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παρά μόνο να κερδίσεις τι προτιμάς να κάνεις; Όλοι λίγο πολύ κάποια στιγμή στη ζωή τους φτάνουν στο μηδέν. Χάνουν ανθρώπους, εργασία, πατρίδα, ευκαιρίες. Τα χάνουν όλα. Ή έστω κάποια από αυτά. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και συχνά κάνει κύκλους. Ή και πορείες ανώμαλες. Δέκα βήματα μπροστά και μετά ξαφνικά είκοσι πίσω.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να δεχτούν να χάσουν όσα με κόπο έχουν κατακτήσει. Αλλά αναγκαστικά βαδίζουν το νέο μονοπάτι. Ένα από τα πιο δύσκολα μονοπάτια που για να μπορέσεις να περπατήσεις και να μην μείνεις στάσιμος σε μία γωνιά απόμερη και να κλαις την τύχη σου πρέπει να έχεις τεράστια ψυχικά αποθέματα και τη διαύγεια να αναλογιστείς κάθε σου πράξη και στάση απέναντι στη ζωή.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει τη ρευστότητα που διέπει τη ζωή και έχουν πάντα ανοιχτή την πόρτα τους τόσο για τα καλά όσο και για τα άσχημα και τις αναποδιές της ζωής. Μη σου πω περισσότερο ανυπομονούν για τα άσχημα διότι τα αντιμετωπίζουν σαν μαθήματα. Διώχνουν ένα ακόμη κακό και είναι πιο κοντά στο καλό. Όπως και στο φαγητό. Συνήθως αφήνουμε για το τέλος το καλό.
Για να επανέλθουμε στο θέμα μας. Όταν έχουμε φτάσει σε ένα τέλμα δύο είναι οι επιλογές. Ή να αφεθούμε σε αυτό και να μας επηρεάσει τόσο ψυχολογικά που τελικά θα μας δέσει χέρια και μυαλό και σαν μαριονέτα θα μας καθοδηγεί στην απόλυτη απραξία και τον φόβο για αλλαγή ή που θα συνειδητοποιήσουμε πως κάθε μας πράξη θα φέρει μια θετική αλλαγή. Αν δεν είναι τώρα η ώρα για προσπάθεια τότε πότε είναι; Όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις το ρίσκο μοιάζει μικρό. Είναι η ευκαιρία για καινούρια πράγματα. Πράγματα που πάντοτε ανέβαλες ζώντας μία ρουτίνα που δεν ευνοούσε καμία αλλαγή.
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι σιχτιρίζουν την τύχη τους, την αδικία της ζωής ή άλλους ανθρώπους και καταλήγουν να απομακρύνονται και να κλείνονται στον εαυτό τους. Ευελπιστούν σε ένα χέρι το οποίο θα βρεθεί και θα τους βγάλει από τον βάλτο που έχουν ρίξει τον εαυτό τους. Μία ευκαιρία σαν από μηχανής Θεός που θα τους βοηθήσει. Αλλά αυτό το χέρι και αυτή η ευκαιρία δυστυχώς δεν θα έρθουν αν έχεις την πόρτα σου κλειστή. Δεν θα σε βγάλει κανείς από τον βούρκο σου παρά μόνο εσύ. Δε χρειάζεται να αντλήσεις την δύναμη σου μέσα από κάποιον άλλον γιατί όλη η δύναμη βρίσκεται μέσα σου.
Εσύ είσαι αυτός που θα πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να σεβαστείς την ανάγκη της ύπαρξής του. Αξίζει να ζήσεις την καλύτερη δυνατή ζωή σου. Αξίζει κάθε προσπάθεια. Ακόμη πιο πολύ όταν τα έχεις χάσει όλα. Πάντα θα υπάρχουν καινούρια πράγματα να κάνεις, νέα χόμπι, νέα εργασία, καινούριοι άνθρωποι να γνωρίσεις. Όλα είναι ατέλειωτα πόσο μάλλον και για εσένα, μία μικρή κουκκίδα στον χάρτη.
Ξέρω είναι δύσκολο να ξεκινάς με σπασμένα φτερά. Γι’ αυτό πάρε το χρόνο σου όσο χρειαστεί για να επουλωθούν οι πληγές και να γίνουν τα φτερά σου πιο δυνατά. Ξεκίνα με μικρές κινήσεις και άτσαλες. Όλοι κάπως έτσι ξεκινάνε άλλο που στην πορεία το ξεχνάνε και κρίνουν τους υπόλοιπους. Όλοι κρίνουν όλους, δύσκολα να αλλάξει αυτή η συνήθεια. Αλλά σε νοιάζει η άποψη των άλλων ή η δική σου για εσένα; Ένα ζύγισμα ίσως να κάνει καλό σε αυτήν την περίπτωση.
Θέσε προτεραιότητες. Ποιον θες πιο πολύ να ικανοποιήσεις; Πως θα το καταφέρεις; Αξίζει να μείνεις στον πάτο με ότι αυτό συνεπάγεται ή αξίζει να προσπαθήσεις ξανά; Βάλε τους δικούς σου στόχους. Ας μην συμβαδίζουν με τους κοινούς στόχους όλων ή τους στόχους που μας παρουσιάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως τους απόλυτους. Διαφοροποιήσου και κάνε ένα βήμα τη φορά. Ένα ακόμη βήμα στη δική σου σκάλα.