Οι Stratovarius υπήρξαν μια πραγματικά τεράστια μπάντα για τη χώρα μας. Στο διάστημα 1994-2003, η οποία θεωρείται και η «χρυσή» εποχή των Φινλανδών, κυκλοφόρησαν επτά δίσκους, οι οποίοι μέχρι και σήμερα μνημονεύονται ως μερικά από τα καλύτερα power metal δείγματα.
Έκτοτε, διάφορα προβλήματα άρχισαν να ταλανίζουν τη μπάντα που την οδήγησαν να χάνει συνεχώς έδαφος. Αφενός η αναμενόμενη συνθετική κόπωση του βασικού συνθέτη Timo Tolkki κατέληξε σε δύο άλμπουμ που δεν ήταν άξια του ονόματός τους (“Elements Pt 2” και “Stratovarius”), αφετέρου τα σοβαρά προσωπικά προβλήματα που αντιμετώπιζε (και αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα) του ίδιου, οδήγησαν στην αποχώρησή του το 2008, κάτω από όχι και τόσο ευχάριστες συνθήκες.
Παρ’ όλα, αυτά οι εναπομείναντες Stratovarius ανασκουμπώθηκαν, προσέλαβαν καινούρια μέλη και πρακτικά ξεκίνησαν από την αρχή με το “Polaris” του 2009. Οι «νέοι» Stratovarius είχαν περισσότερα progressive στοιχεία από το αμιγώς speed/power παρελθόν τους, κάτι που δεν άρεσε και τόσο σε αρκετούς σκληροπυρηνικούς οπαδούς τους, εντούτοις σαν μουσικά έργα, δεν υπολείπονταν καθόλου σε ποιότητα. Η επταετή «παύση» τους από το τελευταίο “Eternal” δημιούργησε κάποια σύννεφα ανησυχίας για το αν οι αγαπητοί Φινλανδοί συνεχίζουν να υφίστανται, γεγονός που διέψευσαν πανηγυρικά φέτος με την κυκλοφορία του “Survive”.
Όταν γράφουμε «πανηγυρικά», το εννοούμε, καθώς το καινούριο άλμπουμ των Stratovarius είναι ίσως ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Προσωπικά, μετά από πολλά χρόνια, είναι η πρώτη φορά που απολαμβάνω τόσο ένα δίσκο τους, καθώς οι εποχές που λάτρευα να ακούω δίκασες και …τυρομελωδίες, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι άνθρωποι δείχνουν να έχουν δουλέψει πάρα πολύ, τόσο στις ενορχηστρώσεις και στις έξυπνες μελωδίες τους όσο και τους στίχους, οι οποίοι συνοδεύουν το ανέλπιστα σοβαρό εξώφυλλο που συνοδεύει το δίσκο (νεκροκεφαλή σε δίσκο Stratovarius; Πού ξανακούστηκε;).
Το κάθε κομμάτι έχει τη δική του προσωπικότητα, χωρίς μονότονες επαναλήψεις και θλιβερές μανιέρες, ενώ περιλαμβάνουν οτιδήποτε θα ήθελε να ακούσει κάποιος από μια σύγχρονη power metal μπάντα, που δε στηρίζεται αποκλειστικά στο παρελθόν της για να δημιουργήσει ντόρο. Το τριπλό μπάσιμο με “Survive”, “Demand” και “Broken” δίνουν μια άψογη ιδέα για το ποιον του δίσκου, το “Frozen in Time” είναι ένα μικρό διαμάντι, ενώ το “Glory Days” μας επιστρέφει όμορφα, με φροντίδα και προδέρμ, στην εποχή του “Visions”. Ως και 11λεπτο έπος υπάρχει (“Voice of Thunder”), αν και λίγο πιο τραβηγμένο σε διάρκεια απ’ ότι θα ήθελα.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στον τραγουδιστή Timo Kotipelto, οποίος παρ’ όλα τα χρονάκια του (έφτασε αισίως τα 53), παραμένει ακμαίος και ένα από τα δυνατότερα χαρτιά της μπάντας. Εννοείται ότι και οι υπόλοιποι μουσικοί δεν υστερούν πουθενά (αλίμονο), αντίθετα όλοι τους είναι απολαυστικοί τόσο στα riffs και τους ρυθμούς που σκαρφίστηκαν όσο και στα σολαρίσματα τους.
Εν ολίγοις, οι Stratovarius κυκλοφόρησαν ένα πραγματικά ποιοτικό δίσκο που δύσκολα, εν έτει 2022, θα φανταζόταν κάποιος ότι θα ήταν ικανοί να δημιουργήσουν. Ακόμα και αν δεν είστε φανατικός οπαδός του ήχου τους, στο “Survive” θα βρείτε κάτι που θα σας τραβήξει την προσοχή.
Βαθμός 8/10
Label: earMusic
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 23 Σεπτεμβρίου 2022
Playlist:
1 Survive 4:39
2 Demand 4:03
3 Broken 4:58
4 Firefly 3:39
5 We Are Not Alone 4:35
6 Frozen in Time 6:43
7 World on Fire 4:26
8 Glory Days 5:07
9 Breakaway 4:28
10 Before the Fall 4:16
11 Voice of Thunder 11:11
Η μπάντα αποτελείται από τους εξής:
Timo Kotipelto – Φωνητικά
Jens Johansson – Πλήκτρα
Lauri Porra – Μπάσο, δεύτερα φωνητικά
Matias Kupiainen – Κιθάρα, δεύτερα φωνητικά
Rolf Pilve – Ντραμς
Total playtime: 58:04