Τους Καβαλιώτες Sede Vacante τους είχαμε γνωρίσει πριν από έξι χρόνια περίπου, όταν εκείνοι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, “Skies Infernal”. Η μορφή τους τότε ήταν αρκετά διαφορετική, καθώς επρόκειτο για ένα ντουέτο, αποτελούμενο από τον κιθαρίστα Michael Tiko και την τραγουδίστρια Constantine Alex, με το μουσικό τους ύφος να κινείται κυρίως στα «χωράφια» του gothic rock/metal.
Αναμφίβολα, το “Skies Infernal” ήταν μια αξιόλογη δουλειά που έκανε αίσθηση ακόμα και σε εκτός goth κύκλους, καθώς τα παιδιά, ως ταλαντούχοι και σπουδαγμένοι μουσικοί (όχι και τόσο σύνηθες στο είδος), είχαν την ευχέρεια και την ικανότητα να αποτυπώσουν αυτό που πραγματικά είχαν στο μυαλό τους σε νότες.
Δυστυχώς, το εγχείρημα δεν είχε την ανάλογη συνέχεια, καθώς τα ίχνη τους κάπου χάθηκαν μέσα στα χρόνια, τουλάχιστον σε δισκογραφικό επίπεδο. Αυτό έμελλε να αλλάξει φέτος με το νέο δίσκο “Conium”, όπου οι Sede Vacante παρουσιάζονται με πλήρως ανανεωμένο line-up, πέρα του ιθύνοντα νου Michael Tiko.
Το μικρόφωνο πλέον κρατάει η Φινλανδή Stephanie Mazor, η οποία αποδεικνύεται μια εξαίρετη επιλογή, τόσο από την όμορφη χροιά της φωνής της όσο και από το μεγάλο εύρος της, ενώ στο μπάσο και στα ντραμς υφίστανται δύο ακόμα μέλη (Nick Gkogkomitros & Jannis Konst αντίστοιχα), γεγονός που δείχνει ότι οι Sede Vacante είναι πλέον «κανονική» μπάντα και όχι απλώς το project δύο ανθρώπων.
Το νέο line-up έφερε και τον ανάλογο αέρα ανανέωσης στο μουσικό ύφος, τα οποίο ξεφεύγει αρκετά από το σκοτεινό βλέμμα του gothic και έχει εμπλουτιστεί με εντονότερη χρήση της κιθάρας, η οποία «ζωγραφίζει», τόσο στα μελωδικά όσο και στα κοφτερά riffs, καθώς και με αρκετά συμφωνικά στοιχεία. Αν και ο δίσκος κυμαίνεται στα γνώριμα ηχητικά μονοπάτια των λεγόμενων “female-fronted” συγκροτημάτων (απαίσιος όρος, αλλά τον αναφέρω για να… «καταλαβαινόμαστε), επιλέγει μια ξεκάθαρα άμεση και μεστή προσέγγιση αντί μιας πιο πομπώδους και βιρτουόζικης, σαν τους Epica, λόγου χάρη.
Μικρές ως επί το πλείστον διάρκειες, catchy μελωδίες και «κολλητικά» ρεφρέν που θες να τα ακούς ξανά και ξανά, ενώ κατόπιν αρκετών επαναληπτικών ακροάσεων, δε θα αργήσει η στιγμή που θα πιάσετε τον εαυτό σας να τραγουδάει μαζί με τη γάργαρη φωνή της Stephanie. Ακόμα και η διασκευή στο κλασικό “Paint it Black” των Rolling Stones, γεγονός που μου κακοφάνηκε όταν είδα ότι βρίσκεται εμβόλιμα στη μέση του δίσκου, όντας ένα χιλιοπαιγμένο και χιλιοδιασκευασμένο κομμάτι, είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω ακούσει ποτέ.
Πραγματικά δίνει νόημα στην έννοια “διασκευή”, η οποία συχνά-πυκνά συγχέεται με τον όρο “επανεκτέλεση”, και συμβαδίζει απόλυτα με τη ροή του δίσκου. Η δε παραγωγή του Fotis Bernardo είναι καταπληκτική: πεντακάθαρη, δυναμική όταν χρειάζεται και ατμοσφαιρική όπου τα πλήκτρα έχουν τον πρώτο λόγο, αποτελεί αρωγό στην απολαυστική ακρόαση του “Conium”.
Ομολογώ ότι οι Sede Vacante με εξέπληξαν πολύ ευχάριστα με το δεύτερο δίσκο τους. Πρόκειται για μια από τις πιο ποιοτικές δουλειές στο είδος που άκουσα φέτος και πραγματικά εύχομαι αυτή τη φορά να πάνε όλα καλά, ώστε να μη χρειαστούν άλλα… έξι χρόνια για τον επόμενο.
Βαθμός: 8/10
Label: Scarlet Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 21 Οκτωβρίου 2022
Playlist:
1. Furia 01:19
2. Mistaken 05:12
3. Dead New World 04:46
4. Conium 05:10
5. Raindrops 04:38
6. Paint It Black 04:06
7. Melancholy Bled 05:43
8. Walk on A Lie 05:04
9. The Bride 04:47
10. Wheel of Misfortune 04:47
11. Tattoo 03:51
Total playtime: 49:28
Stephanie Mazor - Vocals
Michael Tiko – Vocals, Guitar, Keyboard
Nick Gkogkomitros – Bass
Jannis Konst – Drums