Αυτό που συμβαίνει με τους Βρετανούς Threshold είναι θέμα προς συζήτηση. Ενώ πρόκειται για μια από τις πιο ποιοτικές μπάντες του progressive metal, που ξεκίνησε την πορεία της στα τέλη της δεκαετίας του 80, δεν κατόρθωσε ποτέ να φτάσει ένα αντίστοιχο status με εκείνο των Dream Theater, για παράδειγμα.
Πιθανότατα, οι πολλές αλλαγές μελών (και τραγουδιστών που ήταν σε φάση «έλα-συ, φύγε-συ») να έπαιξε το ρόλο του, παρ’ όλα αυτά η «καρδιά» του group ήταν και θα είναι οι Karl Groom και Richard West (κιθάρα και πλήκτρα αντίστοιχα), κάτι που εγγυάται ότι ο δίσκος θα είναι, τουλάχιστον, αξιόλογος. Και όντως, αυτό συμβαίνει και στο 12ο δίσκο της αειθαλούς αυτής μπάντας, που παρουσιάζει ένα ακόμα «διαμαντάκι», το οποίο θα αγαπήσουν τόσο οι φίλοι του είδους όσο και εκείνοι που δεν ακούνε progressive καθημερινά, μαζί με τον πρωινό τους καφέ.
Βέβαια, για αρκετό κόσμο (για όσους τον άκουσαν δηλαδή), το διπλό άλμπουμ του 2017 “Legend of the Shires” θεωρείται ένα από τα δυνατότερα που κυκλοφόρησαν ποτέ, οπότε, φυσιολογικά, το επόμενο βήμα θα έπεφτε θύμα της σύγκρισης. Παρ’ όλα αυτά, οι Βρετανοί δεν πτοούνται από τέτοια «μπανάλ» ερωτήματα και θέτουν το υψηλό επίπεδο του δίσκου από το πρώτο κιόλας κομμάτι, το “Haunted”, το οποίο είναι απλά εξαιρετικό.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται τα επόμενα τρία κομμάτια, που διακρίνονται για τις καταπληκτικές κιθάρες και τις υπέροχες μελωδικές φωνητικές γραμμές, ενώ το πρώτο «μεγάλο» τραγούδι του δίσκου, το “The Domino Effect” αποδεικνύει το τι είναι ικανή να δημιουργήσει αυτή η μπάντα. Από τη στιγμή που, μετά το άκουσμά του, νοιώθεις ότι τα έντεκα λεπτά που πέρασαν ήταν λίγα, μάλλον κάνεις κάτι πολύ σωστά στη διαδικασία της σύνθεσης.
Η συνέχεια του δίσκου παραμένει στα ίδια standards, ακόμα και όταν παρουσιάζουν λίγο πιο ευθείς και άμεσες συνθέσεις, όπως το “Complex” και το “King of Nothing” (που αποτέλεσαν και τα πρώτα singles). Βέβαια, αυτή η… «ευθύτητα» δε διαρκεί πάρα πολύ και διορθώνεται (τρόπος του λέγειν, καθώς δεν υπάρχει κάτι χαλασμένο…) στο τελευταίο άσμα, το “Defence Condition” το οποίο, αναμφισβήτητα, βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφές του δίσκου, αλλά και της καριέρας τους γενικότερα.
Οι Threshold ανήκουν σε μια σπάνια κατηγορία συγκροτημάτων που αδυνατούν να κυκλοφορήσουν κακή ή έστω μέτρια δουλειά. Μπορεί κάποιες δουλειές τους να είναι ανώτερες από κάποιες άλλες, εντούτοις, αφιερώνοντας χρόνο στη μουσική τους, αποκλείεται να βγεις χαμένος. Το ίδιο ισχύει και για το “Dividing Lines”, το οποίο είναι ένας πραγματικά απολαυστικός δίσκος, που στα 65 λεπτά που διαρκεί, δε γίνεται ποτέ φλύαρος ή βαρετός. Λίγες είναι οι progressive μπάντες που μπορούν να το πετύχουν αυτό και οι Threshold είναι το τρανό παράδειγμα για το πως μπορείς να είσαι, ταυτόχρονα, προσβάσιμος και progressive.
Βαθμός: 8/10
Playlist:
1 Haunted 5:06
2 Hall of Echoes 6:18
3 Let It Burn 6:50
4 Silenced 4:37
5 The Domino Effect 11:04
6 Complex 5:50
7 King of Nothing 5:08
8 Lost Along the Way 5:21
9 Run 4:00
10 Defence Condition 10:43
Current lineup:
Glynn Morgan – lead vocals (1993–1996, 2017–present), rhythm guitar (2017–present) Karl Groom – lead guitar, backing vocals (1988–present), keyboards (1988–1992)
Richard West – keyboards, backing vocals (1992–present)
Johanne James – drums (2000–present)
Steve Anderson – bass, backing vocals (2003–present)
Total playtime: 64:52
Label: Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 18 Νοεμβρίου 2022