Οι Αμερικανοί Judicator δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο ευρύ κοινό. Κατά τη γνώμη μου, κακώς, διότι στα πέντε άλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει ως τώρα, είχαν παρουσιάσει ένα αρκετά αξιόλογο δείγμα power metal, με σαφείς (σε σημείο παρεξήγησης) επιρροές από τους σπουδαίους Blind Guardian. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και ο Hansi Kürsch είχε συμμετάσχει σε ένα δίσκο τους, στο “The Last Emperor”, ενώ το “Let There Be Nothing” του 2020 σημαδεύτηκε τόσο από την υψηλή ποιότητα των συνθέσεων (ίσως την καλύτερη που παρουσίασαν ποτέ, αν και δυστυχώς με πολύ μουντή παραγωγή), όσο και από την αποχώρηση της κιθαρίστριας/βασικής συνθέτριας της μπάντας, Alicia Cordisco.
Από τη στιγμή που μια μπάντα χάνει τον ιδρυτή της, συνήθως δύο τινά συμβαίνουν: είτε διαλύεται είτε αλλάζει όνομα και εξερευνεί καινούρια μουσικά μονοπάτια. Οι Judicator όμως κράτησαν το ίδιο όνομα, προσέλαβαν νέο κιθαρίστα (το βιρτουόζο Balmore Lemus) και αποφάσισαν να γίνουν λίγο πιο…ιδιαίτεροι. Το “The Majesty of Decay” είναι μια πραγματική έκπληξη για όσους είχαν συνηθίσει το Blind Guardian-ικό ήχο των προηγούμενων δίσκων τους. Το αν είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη, εξαρτάται από το πόσο δεκτικοί είστε στις αλλαγές του μουσικού ύφους.
Βέβαια, δε μιλάμε για τυχόν στροφή 180 μοιρών προς την…pop, καθώς το power metal στοιχείο εξακολουθεί να κυριαρχεί, ωστόσο οι Judicator έχουν προσθέσει περισσότερα progressive στοιχεία στη μουσική τους. Πλέον πειραματίζονται με νέους ρυθμούς (μακριά από τις γνωστές «διπλομποτιές» - αν και υπάρχουν ακόμα ενίοτε), πολλαπλά κανάλια φωνητικών, όργανα μη συνηθισμένα στο metal, όπως το σαξόφωνο, και συνθέτουν μια σειρά από πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια που ξεχειλίζουν από έμπνευση.
Προσωπικά, μου άρεσε πάρα πολύ η καινούρια προσέγγιση των Αμερικανών, καθώς πρόκειται για μια ανάσα ανανέωσης του τυπικού power metal ήχου, που καταφέρνει να ακουστεί ιδιαίτερα αρεστή σε κάποιον που λατρεύει τον σκληρό ήχο και (γιατί όχι;) τη μουσική γενικότερα. Ειλικρινά, είχα χρόνια να ακούσω τόσο καλοδουλεμένα τραγούδια, που κάθε φορά που τα ακούς, ανακαλύπτεις κάτι καινούριο που μπορεί να είναι είτε ένα δυνατό riff είτε μια μελωδία στη πλήκτρα ή ένας ανεπαίσθητος ρυθμός που δεν είχες «πιάσει» στις προηγούμενες ακροάσεις σου.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι “The Majesty of Decay” οφείλει κανείς να το ακούσει «μονορούφι», παρ’ όλο που δεν πρόκειται για concept δίσκο, καθώς είναι εντυπωσιακή η εξέλιξη του δίσκου ανά τραγούδι. Από τα ρυθμικό “Euphoric Parasitism”, στο σαρωτικό “Daughter of Swords”, από το μανιώδες «Ursa Major» στο απίστευτα κολλητικό “The High Priestess” (με το επιτηδευμένα αστείο video-clip) και στα δύο αριστουργηματικά τραγούδια που κλείνουν το άλμπουμ, “Judgment” και “Metamorphosis”.
Οι Judicator μας έπιασαν εξ’ απήνης και διεκδικούν πολύ σοβαρά υποψηφιότητα για ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς, κυριολεκτικά στην τελευταία στροφή πριν κλείσει το 2022. Σε μια χρονιά που μας προσέφερε τόσο ποιοτική μουσική, το επίτευγμα των Judicator είναι άξιο συγχαρητηρίων και εύχομαι, μέσω του “The Majesty of Decay” να γνωρίσει περισσότερος κόσμος τη μουσική τους.
Βαθμός: 9/10
Playlist:
1. Euphoric Parasitism 05:32
2. The Majesty of Decay 05:09
3. From the Belly of the Whale 06:29
4. Daughter of Swords 05:34
5. Ursa Minor 04:56
6. Ursa Major 05:38
7. The High Priestess 05:25
8. The Black Elk 04:53
9. Judgment 07:35
10. Metamorphosis 09:38
Current lineup:
John Yelland – vocals (2012 – present)
Jordan Elcess – drums (2014–present), bass (2014)
Balmore Lemus - lead guitar (2020–present)
John Dolan - bass (2020–present)
Total playtime: 60:55
Label: Prosthetic Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25 Νοεμβρίου 2022
Αφήστε μια απάντηση