Η ταυτόχρονη κυκλοφορία του Judgment και του Lost Judgment ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Πόσο μάλλον δε όταν συνέβη εντελώς απρόσμενα, με τη μορφή των λεγόμενων “silent drops”. Πιθανότατα, η παύση της λειτουργίας του Google Stadia να έπαιξε το ρόλο της στην ξαφνική εμφάνιση των δύο παιχνιδιών στο Steam, στην τελική όμως, ως PC users δεν μας απασχολεί και τόσο πολύ. Εξάλλου, πάντα μια νέα ιστορία από τους «μάστορες» της Ryu Ga Gotoku Studio είναι καλοδεχούμενη και το Lost Judgment δεν αποτελεί εξαίρεση.
Όπως (πιθανότατα) διαβάσατε και στο review του Αλέξανδρου, το Lost Judgment αποτελεί το πρώτο sequel της spin-off σειράς των Yakuza, του οποίου μία από τις σημαντικότερες (αν όχι η μοναδική) διαφορές που θα το κάνουν να ξεχωρίζει από την «κανονική σειρά», είναι ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζει action-based μάχες αντί για των turn-based που υλοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο Yakuza: Like a Dragon.
Εκτός αυτού, τα Judgment διαθέτουν έναν εντελώς νέο, αλλά εξίσου συμπαθητικό και δυναμικό πρωταγωνιστή, τον Takayuki Yagami. Ένας τύπος που μπορεί να μη διαθέτει σκοτεινό και αιματηρό παρελθόν, βαθιά χωμένο στον υπόκοσμο, παρ’ όλα αυτά παραμένει ένας εκνευριστικά δίκαιος, πεισματάρης και άσος στις πολεμικές τέχνες, πρώην δικηγόρος/νυν ντετέκτιβ.
Το sequel διαδραματίζεται μερικά χρόνια μετά τα γεγονότα του Judgment, εντούτοις επιλέγει να διηγηθεί μια εντελώς καινούρια ιστορία, την οποία μπορείτε άνετα να παρακολουθήσετε ακόμα και αν δεν έχετε αγγίξει τον πρώτο τίτλο. Φυσικά, υπάρχουν κάποιες αναφορές και throwbacks σε χαρακτήρες και γεγονότα του Judgment, παρ’ όλα αυτά δε χάνετε κάτι πραγματικά σημαντικό, αν έχετε άγνοια περί αυτών..
Πάντως, για μια ακόμη φορά η Ryu Ga Gotoku επιλέγει να ταράξει τα νερά, θίγοντας ένα θέμα που απασχολεί σοβαρά όλα τα κράτη παγκοσμίως και όπως δείχνει, θα συνεχίσει να το κάνει: αυτό του bullying στα σχολεία και τις μακροχρόνιες συνέπειές του σε θύτες και θύματα.
Όσο και αν μια τέτοιου είδους υπόθεση θα μπορούσε να ήταν παιχνιδάκι για έναν ντετέκτιβ των «κυβικών» του Yagami, τελικά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Όταν δύο φίλοι του, από το πρώτο Judgment, ανοίγουν καινούριο γραφείο στη Yokohama και καλούν αυτόν και το συνεργάτη του Kaito να τους βοηθήσουν σε μία από τις πρώτες τους υποθέσεις, η οποία περιλαμβάνει και την «παρακολούθηση» ενός ιδιωτικού σχολείου σχετικά με υποψία bullying, η κατάσταση περιπλέκεται πολύ σύντομα.
Οι μάχες με διάφορους τέτοιους τύπους είναι ρουτίνα στον κόσμο του Lost Judgment.
Και αυτό γιατί ένας αποτρόπαιος φόνος, ο οποίος γνωστοποιείται για πρώτη φορά σε μια αίθουσα δικαστηρίου, σε μια δίκη για σεξουαλική παρενόχληση, κάτι που φαινομενικά δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση που ερευνά ο Yagami, δίνει το έναυσμα για μια σειρά από τρομερές αποκαλύψεις και μυστικά.
Μυστικά που ίσως φτάνουν ακόμα και σε πολύ υψηλές θέσεις της κυβέρνησης, η οποία έχει κάθε λόγο να θέλει να κρύψει τη βρωμιά κάτω από το χαλί. Είναι στο χέρι του Yagami να διαπιστώσει πόσο βαθιά φτάνει η τρύπα του λαγού, με κίνδυνο πάντα τη σωματική ακεραιότητα (τη δική του και των φίλων του), αλλά και το μέλλον της Ιαπωνίας.
Γενικά πρόκειται για μια αρκετά δυνατή ιστορία, η οποία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη για την κατάληξή της, αν και ομολογουμένως αργεί λίγο να πάρει μπροστά. Άπαξ και το κατορθώσει όμως, είναι σχεδόν αδύνατον να αφήσετε το πληκτρολόγιο/χειριστήριο από τα χέρια σας μέχρι να δοθεί φως στις πολλές σκοτεινές πτυχές που διαθέτει. Φυσικά, δε λείπουν οι υπερβολές και οι ακρότητες, εξάλλου για γιαπωνέζικη ιστορία μιλάμε, αλλά ο τρόπος που ξεδιπλώνεται η πλοκή και οι εκπλήξεις που παρουσιάζει είναι, για μια ακόμη φορά, απολαυστικά.
Δεν μπορούμε να είμαστε το ίδιο διαχυτικοί και για το gameplay, όχι γιατί είναι προβληματικό, απλά γιατί δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, δεν καινοτομεί και δεν τολμάει να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Για να είμαστε όμως δίκαιοι, το Lost Judgment διορθώνει σε μεγάλο βαθμό τα κακώς κείμενα του πρωτότυπου παιχνιδιού: αφενός οι (μισητές) tailing missions είναι πολύ λιγότερες, αφετέρου οι side quests είναι σαφώς πιο προσεγμένες και με μεγαλύτερη ποικιλία. Φυσικά, σε καμία περίπτωση δε θεωρούνται λίγες, αλλά οι δημιουργοί έδειξαν αυτοσυγκράτηση στην ακατάπαυστη παροχή τους, ενώ μπορείτε να τις αναλάβετε με διάφορους, ποικίλους, τρόπους.
Με το κλασικό μοτίβο όπου… πέφτετε «τυχαία» πάνω τους, μέσω των cases που βρίσκετε τοιχοκολλημένα επισκεπτόμενοι το γραφείο σας ή κατά την αναζήτηση keywords από το κινητό σας. Το κυριότερο είναι ότι αποφεύγουν να «πνίξουν» τον παίκτη, αναγκάζοντας τον να κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά… εκτός από ένα, προαιρετικό μεν, αλλά σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού, που θα εξηγήσουμε λίγο παρακάτω.
Παρ’ όλα αυτά, το detective στοιχείο παραμένει «λειψό». Δεν έχει ουδεμία σημασία ποιες απαντήσεις θα δώσετε σε κάθε ερώτημα ή ποιο αποδεικτικό στοιχείο θα παραθέσετε στο μάρτυρα/ύποπτο, αφού αν κάνετε λάθος, δοκιμάζετε ξανά μέχρι να πετύχετε το σωστό.
Ακόμα και όταν χρειάζεται να εντοπίσετε ένα στοιχείο με κάποιο gadget (φωτογραφική μηχανή, ενισχυτής θορύβου, ανιχνευτής ή… σκύλος – πού είναι το περίεργο;), είναι πολύ απλό να το καταφέρετε, πόσο μάλλον όταν το ίδιο το παιχνίδι περιορίζει το χώρο που μπορείτε να κινηθείτε ή τους υπό εξέταση υπόπτους. Τα δε stealth και climbing στοιχεία που έχουν ενσωματωθεί είναι τόσο απλοϊκά στην υλοποίησή τους, που είναι μάλλον αστείο να μιλάμε για οποιαδήποτε σύγκριση με παιχνίδια, όπως Thief ή Assassin’s Creed.
Οι EX κινήσεις, εκτός από εντυπωσιακά χορογραφημένες, προκαλούν τεράστια ζημιά.
Συνεπώς, το Lost Judgment εξακολουθεί να αποφεύγει να ταλαιπωρήσει το μυαλό των επίδοξων παικτών, επιλέγοντας να το κάνει μόνο στα ανακλαστικά τους, στις διάφορες (δεκάδες) μάχες του παιχνιδιού. Μάχες που, τουλάχιστον στο normal επίπεδο δυσκολίας, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολες, αρκεί να έχετε μια βασική ιδέα για τα διάφορα kung fu στυλ που γνωρίζει ο Yagami, για το πότε και που είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν, σε συνδυασμό με τις EX κινήσεις που συντρίβουν κάθε αντίπαλο.
Υπάρχουν (αρχικά) τρία στυλ: Tiger, Crane και Snake, τα οποία διαθέτουν διαφορετική κινησιολογία, αλλά και ισχύ. Για παράδειγμα, το Tiger είναι το πιο ισχυρό στην πρόκληση ζημιάς και απευθύνεται κυρίως για μάχες one on one, ενώ το Crane είναι ιδανικό για crowd control. Το δε Snake, που είναι και το αγαπημένο μου, δίνει έμφαση στα counters και στα deflections, κυρίως ενάντια σε ένοπλους εχθρούς, «σκηνοθετώντας» μερικές πολύ όμορφες σεκάνς. Επίσης, αργότερα προστίθεται ακόμα ένα στυλ, εκείνο του πυγμάχου, για το οποίο όμως θα χρειαστείτε μπόλικο χρόνο για να ξεκλειδώσετε όλα τα μυστικά του.
Όπως αντίστοιχα θα χρειαστεί να ξοδέψετε πολύ χρόνο και στα School Stories, την παράλληλη (προαιρετική όπως είπαμε) ιστορία που διαδραματίζεται ταυτόχρονα με τα γεγονότα της κεντρικής. Στην ουσία, το School Stories είναι μια σειρά από «μεγάλα» side quests, αρκετά ενδιαφέροντα και σαφώς πιο καλογραμμένα σε σχέση με τα αντίστοιχα κοινότυπα, όπου αναλαμβάνετε να εντοπίσετε έναν εγκληματία που έχει εισχωρήσει στους χώρους του ιδιωτικού σχολείου.
Εκεί το παιχνίδι αποφασίζει να γίνει παραπάνω grindy απ’ όσο χρειάζεται, καθώς θα πρέπει να ασχοληθείτε εκτεταμένα με τα mini-games, όπως π.χ. ο χορός, ώστε να κερδίσετε τη συμπάθεια των μαθητών του σχολείου για να προχωρήσετε παρακάτω. Τα περισσότερα mini-games έχουν πλάκα και όντως είναι αρκετά διασκεδαστικά, αλλά είναι στιγμές που, ως detectives, θα προτιμούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο για να ανακαλύψουμε τον εγκληματία, από το να χορεύουμε κάθε τόσο με πιτσιρίκες. Είπαμε, αυτές είναι συνηθισμένες καταστάσεις για τους γιαπωνέζους και τα mini-games αποτελούν ούτως ή άλλως ένα σημαντικό κομμάτι των “Yakuza” παιχνιδιών.
Έτσι και εδώ, θα βρείτε μια πληθώρα από mini games (dance, boxing, baseball, darts κλπ), όπως και φυσικά και τη δυνατότητα να παίξετε παλιά arcades, που δεσπόζουν με τίτλους όπως Super Hang On, Space Harrier, Virtua Fighters και Fighting Vipers. Εκτός αυτού, πολύς κόσμος θα χαρεί με το γεγονός ότι υπάρχει ένα Master System στο γραφείο του Yagami, το οποίο λειτουργεί κανονικά, έχοντας αρκετά παιχνίδια ενσωματωμένα στη μνήμη του, ενώ μπορείτε να βρείτε περισσότερα cartridges για να εμπλουτίσετε τη συλλογή σας. Μια παρτίδα Alex Kidd, κανείς;
Περνώντας στον τεχνικό τομέα, το Lost Judgment διαθέτει την ίδια μηχανή γραφικών που χρησιμοποιήθηκε στα τελευταία Yakuza, όποτε λίγο-πολύ γνωρίζετε εκ των προτέρων τι θα παρακολουθήσετε. Απλά αυτή τη φορά φαίνεται ότι το budget ήταν μεγαλύτερο σε σχέση με το Judgment, καθώς το παιχνίδι δείχνει συνολικά πιο όμορφο τόσο στο περιβάλλον της Yokohama και του Kamurocho, όπου κατά κύριο λόγο θα περιπλανηθείτε, όσο και στο animation και στις εκφράσεις των ηθοποιών. Το δε voice-over είναι για μια ακόμη φορά εκπληκτικό, ακόμα και στην περίπτωση που αποφασίσετε να παίξετε με το Αγγλικό (γιατί άραγε;).
Συνοψίζοντας, το Lost Judgment είναι μια ακόμη πολύ αξιόλογη πρόταση της Ryu Ga Gotoku Studio. Στην περίπτωση που είστε fans της σειράς Yakuza, εννοείται ότι θα αποκτήσετε και αυτόν τον τίτλο: εγγυημένα θα διασκεδάσετε και με το παραπάνω, για πάρα πολλές ώρες. Αντίθετα, αν δεν σας έκαναν ποτέ «κλικ», τότε ούτε αυτό το «επεισόδιο» πρόκειται να σας αλλάξει γνώμη. Παρ’ όλα αυτά, αν ενδιαφέρεστε να μάθετε τι εστί “Yakuza” (ή Like A Dragon, όπως θα ονομάζονται από εδώ και στο εξής), τότε αναμφίβολα το Lost Judgment αποτελεί μια άρτια επιλογή.
Βαθμολογία: 84%
Δεν καινοτομεί σχεδόν καθόλου, αλλά το Lost Judgment παραμένει ένα πολύ διασκεδαστικό και εθιστικό παιχνίδι στο ύφος των Yakuza, που μπορεί να σας απασχολήσει για πολλές ώρες.
Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 από την Sega και είναι μια δημιουργία του Ryu Ga Gotoku Studio.
Το παιχνίδι κοστίζει 41,99 ευρώ στο Steam με έκπτωση 30%, μια εξαιρετική τιμή για την ποιότητα και το μέγεθός του.
Αφήστε μια απάντηση