Πιθανότατα να ακούτε πρώτη φορά για τους Host. Ωστόσο, δεν πρόκειται για κάτι εντελώς καινούριο στα μουσικά δρώμενα, αλλά για ένα «πειραματικό» project των Greg Mackintosh/Nick Holmes, δηλαδή των δύο βασικών πυλώνων των Paradise Lost. Η λέξη πειραματικό μπαίνει σε εισαγωγικά, καθώς με την παρούσα δουλειά, οι δύο Βρετανοί επιχειρούν μια επιστροφή στον ήχο του πιο αμφιλεγόμενου δίσκου των Paradise Lost, του… “Host”.
Εντούτοις, το “IX” αν και θυμίζει, δεν αποτελεί μια εξ’ ολοκλήρου ηχητική συνέχεια εκείνου του δίσκου, για τον οποίο έχουν χυθεί δεκάδες λίτρα μελανιού (κανονικού και ψηφιακού) για το πόσο δίχασε το κοινό, αλλά και το πόσο καθόρισε τη μετέπειτα πορεία των Lost. Πρόκειται για έναν δίσκο που κινείται πρωτίστως στα μονοπάτια της pop, στο ύφος πιο σκοτεινών Depeche Mode, χωρίς φυσικά όργανα, γεμάτος με samples και ηλεκτρονικά τύμπανα, ενώ υφίστανται διάφορες ανεπαίσθητες πινελιές από darkwave ατμόσφαιρες και διάσπαρτες ροκ κιθάρες, κάπου στο βάθος.
Είναι γνωστή η μουσική ιδιοφυΐα του Greg Mackintosh, ο οποίος μπορεί με την ίδια ευκολία να συνθέτει pop, gothic, heavy metal, ως και ακραίο death και να το κάνει πολύ καλά. Το ίδιο συμβαίνει και στο “IX”, που μπορεί να μην συνταράξει συθέμελα τον κόσμο της μουσικής με τις τυχόν πρωτοποριακές ιδέες του, αλλά προσφέρει εννέα πολύ όμορφα τραγούδια, πιασάρικα, γεμάτα μελωδίες και synths που σου καρφώνονται στο μυαλό με το πρώτο άκουσμα. Ενδεικτικά, κομμάτια όπως το “Tomorrow’s Sky” ή το “A Troubled Mind” δεν ξεκολλάνε ούτε με…τιρμπουσόν, ενώ αξίζει να σημειωθεί πόσο καλός ακούγεται ο Nick Holmes, με τα καθαρά φωνητικά του να διατηρούνται σχεδόν αναλλοίωτα στο χρόνο. Αγέραστος πραγματικά.
Το “IX” είναι ένας δίσκος που αποδεικνύει περίτρανα ότι η χημεία μεταξύ αυτών των δύο μουσικών είναι τόσο ισχυρή, που δύσκολα μπορεί κάποιος να απογοητευτεί από το προϊόν της αντίδρασής τους. Όποιο είδος και αν έχουν επιλέξει να παίξουν. Γι’ αυτό, ίσως, ο δίσκος να ξινίσει ορισμένους σκληροπυρηνικούς metalheads, αλλά θεωρώ ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει, δεν ζούμε πια στο 1999 ώστε να καταδικάζουμε στην πυρά οτιδήποτε δεν περιέχει σκληρές κιθάρες και ογκώδες μπάσο.
Εξάλλου, αρκετά από τα τραγούδια που εμπεριέχονται στο δίσκο, με διαφορετική ενορχήστρωση, θα μπορούσαν άνετα να βρίσκονται σε κάποιο «κανονικό» άλμπουμ των Paradise Lost, κάτι απόλυτα λογικό, εφόσον μιλάμε για τους ίδιους δημιουργούς. Αν λοιπόν αρέσκεστε στη συνθετική προσέγγιση των Mackintosh/Holmes, δώστε μια ευκαιρία στους Host και δε θα βγείτε χαμένοι.
Βαθμός: 7/10
Playlist:
1 Wretched Soul (4:22)
2 Tomorrow’s Sky (4:30)
3 Divine Emotion (4:17)
4 Hiding from Tomorrow (3:45)
5 A Troubled Mind (3:59)
6 My Only Escape (4:21)
7 Years of Suspicion (4:20)
8 Inquisition (4:59)
9 Instinct (4:00)
Total playtime: 38:38
Label: Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 24 Φεβρουαρίου 2023
Αφήστε μια απάντηση