Δεν χωρά αμφιβολία ότι πολλοί από εμάς απολαμβάνουμε τη μπυρίτσα μας καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Αν μάλιστα έχουμε και καλή παρέα, τότε ενδέχεται να μην πιούμε μόνο μία. Καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή ποτά, με την πάροδο του χρόνου η μπίρα έχει χτίσει τους δικούς της μύθους. Τους χαρακτηρίζουν διάφορα στερεότυπα και πλήθος φημών, αλλά και πολλά μυστικά σχετικά με τις ιδιότητες του ποτού.
Η καταγωγή της μπίρας
Οι πρώτες αναφορές για τη μπίρα ξεκινούν από την αρχαία Αίγυπτο και την Μεσοποταμία, περίπου το 4000 π.Χ.
Η πιο σαφής απόδειξη σχετικά με την καταγωγή της, προέρχεται από τους Σουμέριους. Πρόκειται για μια ξυλόγλυπτη αναπαράσταση παρασκευής μπίρας, που χρονολογείται περί το 3000-2800 π.Χ. Βρίσκεται στο μουσείο αρχαιοτήτων, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Τα είδη της μπίρας
Τρεις είναι οι κατηγορίες της μπίρας, και τις ξεχωρίζουμε ανάλογα με τη ζύμωσή της. Πρόκειται για τις μπίρες χαμηλής ζύμωσης, τις αφροζύμωτες (υψηλής ζύμωσης), και τις μπίρες φυσικής ζύμωσης.
Οι τρεις κατηγορίες έχουν διαφορές και περιλαμβάνουν αρκετά είδη η καθεμία. Καθώς υπάρχουν αναρίθμητες υποκατηγορίες και είδη με πολλές ονομασίες, παραθέτουμε τις πιο γνωστές και δημοφιλείς.
Lager (Λάγκερ): Πρόκειται για μπίρα χαμηλής ζύμωσης με ξανθό χρώμα, αλλά τη συναντάμε και σε σκούρο ή κόκκινο χρώμα.
Στην παγκόσμια κατανάλωση η Lager αγγίζει το 45% από τις μπίρες που καταναλώνονται κάθε χρόνο. Οι πιο γνωστές μάρκες μπίρας στην Ελλάδα ανήκουν σ’ αυτό το είδος.
Pilsner (Πίλσνερ) ή Pils: Είναι από τους κυριότερους εκπροσώπους των Lager. Είναι ως επί το πλείστον ξανθιά μπίρα, και χαρακτηρίζεται από το άρωμά της και τη φίνα πικρή της γεύση. Η ονομασία προέρχεται από την πόλη Plzen στην Τσεχία.
Trappist (Τράπιστ): Στο πέρασμα του χρόνου η μπίρα εμφάνισε έντονους δεσμούς με μοναστηριακά ιδρύματα. Έτσι, δημιούργησαν τις μοναστηριακές μπίρες των Τραπιστών μοναχών με ονομασία προέλευσης.
Τον όρο "Trappist" έχουν δικαίωμα να τον χρησιμοποιούν μόνο έξι μοναστήρια ανά τον κόσμο. Τα πέντε είναι στο Βέλγιο και ένα στην Ολλανδία. Οι αυθεντικές μοναστηριακές διακρίνονται από το σήμα "Authentic Trappist Product".
Abbey (Άμπι): Παρότι ο όρος παραπέμπει σε μονή, η μπίρα δεν παράγεται σε μοναστήρι. Ωστόσο, παρασκευάζεται όπως η Trappist με κάποια συνταγή μοναστηριού.
Τέτοιο είδος μοναστηριακής μπύρας είναι οι Tripel, μπύρες τριπλής ζύμωσης που είναι αρκετά δυνατές και συνήθως έχουν πιο ανοιχτό χρώμα.
Ale (Έιλ): Πρόκειται για μπύρα υψηλής ζύμωσης, με κύριο χαρακτηριστικό το φρουτώδες άρωμα, τη γεύση καραμέλας, μπαχαρικών, κακάο και καφέ. Οι Ale μπίρες παράγονται κυρίως στην Αγγλία, Βέλγιο, Ιρλανδία και ΗΠΑ.
Weiss (Βάις): Είναι στην ουσία υποκατηγορία των Ale. Η Weiss είναι μπίρα υψηλής ζύμωσης με βάση το σιτάρι (40% -70%). Η μαγιά της αποτελείται από επιλεγμένα στελέχη ζυμών και υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα, προσφέροντας πλούσιο αφρό.
India Pale Ale - IPA (Ίντιαν Πέιλ Έιλ): Εμφανίστηκε την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας, ως ένα νέο είδος μπίρας που εξαγόταν στην Ινδία για να κρατά χαρούμενους τους αξιωματικούς του Αγγλικού στρατού. Στην χώρα μας παράγονται αρκετές τέτοιες μπίρες. Διακρίνονται για την οξύτητα και την πικράδα τους.
Stout (Στάουτ): Αποτελεί το εθνικό ποτό των Ιρλανδών, αλλά και πολλών φανατικών φίλων ανά τον κόσμο. Πρόκειται για μπίρα φυσικής ζύμωσης χωρίς προσθήκη μαγιάς, που η γεύση της αφήνει μια επίγευση καραμέλας ή σοκολάτας.
Η Stout είναι σκουρόχρωμη, και ο πιο διάσημος εκπρόσωπος του είδους είναι η μαύρη μπίρα Guinness.
Irish Ale (Άιρις Έιλ): Πρόκειται για άλλο ένα ιρλανδικό τύπο μπίρας, που είναι αφροζύμωτος. Έχει απαλή γεύση, έντονο φρουτώδες άρωμα, ενώ η απόχρωση της είναι συνήθως κοκκινωπή.
Porter (Πόρτερ): Είναι συγγενικό είδος με τη Stout, που έχει πιο απαλή γεύση. Κατάγεται από το Λονδίνο και πήρε το όνομά της από τους εργάτες στον Τάμεση.
H Porter έχει ανοιχτό έως πολύ σκούρο καφέ χρώμα με κοκκινωπές ανταύγειες. Περιέχει 4,5-6% αλκοόλ.
Μαύρη Pils ή Dunkel (Ντούνκελ): Είναι δημοφιλής κυρίως στη Γερμανία, στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, και είναι ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα. Πρόκειται για σκουρόχρωμη μπίρα χαμηλής ζύμωσης με έντονη γεύση καβουρντισμένης βύνης.
Märzen (Μέρτσεν): Είναι μπίρα Lager που παρασκευάζεται κυρίως στη Βαυαρία, με έντονη γεύση βύνης, αλλά και πικράδα λυκίσκου. Έχει χρώμα από κεχριμπαρένιο μέχρι χάλκινο, και η περιεκτικότητά της σε αλκοόλ κυμαίνεται από 4,5 ως 6,5%.
Biere de Garde (Μπιέρ ντε γκαρντ): Πρόκειται για μπίρα Γαλλικής καταγωγής, που είναι πολύ δυνατή και ξανθοκίτρινη.
Draught (Ντραφτ): Αφορά τις βαρελίσιες μπίρες που σερβίρονται κατά κανόνα σε παγωμένο ποτήρι. Οι μπίρες αυτές διατηρούνται υπό πίεση στα βαρέλια και εξάγονται μέσω κάνουλας.
Οι μύθοι και τα μυστικά της
Η μπίρα συνοδεύεται από διάφορα στερεότυπα στη χώρα μας, όπως για παράδειγμα ότι είναι ένα ποτό που το απολαμβάνουν μόνο οι άντρες. Ωστόσο, σε πολλές χώρες του Δυτικού Κόσμου - και όχι μόνο- η μπίρα είναι πολύ δημοφιλής στις γυναίκες.
Άλλωστε, οι γυναίκες ήταν εκείνες, που για μεγάλο χρονικό διάστημα παρασκεύαζαν τη μπίρα. Μάλιστα στο παρελθόν ήταν μια μορφή οικιακής απασχόλησης, παρόμοια με το ζύμωμα του ψωμιού.
Έτσι, δημιουργήθηκαν μύθοι που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Επιπλέον αποκαλύπτουν και μυστικά για τα χαρακτηριστικά του ποτού, που ίσως μας διαφεύγουν.
Η μπίρα παχαίνει
Όταν την πίνουμε με μέτρο δεν πρόκειται να παχύνουμε. Η μπίρα περιέχει 90-95% νερό, σιτηρά, υδατάνθρακες, βιταμίνες και αλκοόλ. Σε σύγκριση με άλλα αλκοολούχα ποτά που διαθέτουν το ίδιο ποσοστό αλκοόλ, είναι λιγότερο θερμιδική, ακόμη και από το κρασί.
Ένα ποτήρι μπίρας έχει περίπου 120-150 θερμίδες. Όσο πέφτει η ποσότητα του αλκοόλ που περιέχει, μειώνονται και οι θερμίδες. Οι μπίρες χωρίς αλκοόλ έχουν περίπου 70 θερμίδες ανά ποτήρι.
Η λεγόμενη "μπιροκοιλιά" δεν προέρχεται από την κατανάλωση μπίρας, αλλά από την συστηματική λήψη της τροφής που συνήθως τη συνοδεύει, όπως οι ξηροί καρποί, τα αλλαντικά, και τα πολύ πλούσια σε λιπαρά φαγητά.
Η μπίρα κατά κανόνα είναι πιο χορταστική από το νερό και μας κάνει να τρώμε λιγότερο. Βέβαια δεν χάνουμε βάρος, αλλά ούτε παίρνουμε κιόλας. Φυσικά, αν πίνουμε κιβώτια με μπίρες, και δεν κάνουμε υπεύθυνη κατανάλωση, αναπόφευκτα θα παχύνουμε.
Η μπίρα ξεδιψάει
Είναι εν μέρει μύθος πως η μπύρα ενυδατώνει τον οργανισμό, άρα μας ξεδιψάει. Στην πραγματικότητα μάλλον τον αφυδατώνει, αφού λόγω της διούρησης χάνουμε τελικά περισσότερα υγρά από αυτά που παίρνουμε.
Ωστόσο, ορισμένες μπίρες που δεν περιέχουν πολύ αλκοόλ και ζάχαρη μας δίνουν την αίσθηση ότι ξεδιψάμε πραγματικά.
Οι ειδικοί της μπίρας αναφέρουν ότι είναι καλύτερα να ικανοποιήσουμε τη δίψα μας με νερό, και μετά να την απολαύσουμε. Αν δημιουργήσουμε και αφρό τότε θα την κάνουμε ακόμη πιο εύπεπτη και δεν πρόκειται να φουσκώσουμε.
Πίνεται πάντα παγωμένη
Η παγωμένη μπίρα προωθείται κατά κόρον από τους διαφημιστές γιατί όσο πιο κρύα είναι, τόσο πιο πολύ μειώνεται η γεύση, καθώς το κρύο αδρανοποιεί τους γευστικούς υποδοχείς της γλώσσας. Αυτό μας οδηγεί στο να καταναλώνουμε τελικά περισσότερες.
Οι λάτρεις και γνώστες του ποτού, αλλά και οι ζυθολόγοι, αναφέρουν πως για να την απολαύσουμε στο μέγιστο βαθμό, πρέπει να την πίνουμε στους περίπου 6,5 βαθμούς Κελσίου. Ο λόγος είναι ότι χάνουμε την πραγματική γεύση της μπίρας όταν την πίνουμε παγωμένη.
Οι μόνες μπίρες που μπορούν να εξαιρεθούν από αυτόν τον κανόνα είναι οι ξανθιές Lager που συνήθως δεν έχουν αρωματικό προφίλ. Είναι πράγματι πιο ευχάριστες όταν τις πίνουμε παγωμένες, ιδίως το καλοκαίρι.
Ωστόσο, σε καμία περίπτωση η μπίρα δεν πρέπει να μπαίνει στην κατάψυξη.
Ιδίως οι μαύρες μπύρες και όσες είναι από σιτάρι, καταναλώνονται δροσερές, και όχι παγωμένες.
Η εισαγόμενη είναι καλύτερη
Πρόκειται για τον παλαιότερο αστικό μύθο της μπίρας, που έχει τις ρίζες του στις αρχές του 20ου αιώνα, τότε που οι εισαγωγές ήταν σχεδόν αναγκαίες στη χώρα μας.
Όμως στις ημέρες μας, ορισμένες τοπικές ζυθοποιίες έχουν εξελιχθεί πολύ κι έτσι οι μπίρες τους είναι εξίσου καλές με αυτές τους εξωτερικού.
Μάλιστα μια ελληνική μπίρα, η "56 Isles" των Κυκλάδων, έχει διακριθεί ως μια από τις καλύτερες μπίρες του κόσμου στα Great Taste Awards, τα επονομαζόμενα και όσκαρ των τροφίμων.
Είναι πιο απολαυστική από το μπουκάλι
Πρόκειται για ένα από τους πιο διαδεδομένους μύθους. Όταν πίνουμε την μπίρα από το μπουκάλι ή το κουτάκι, χάνεται η μισή απόλαυση, καθώς η μύτη μας βγαίνει εκτός παιχνιδιού.
Όπως δεν θα πίναμε κρασί ή ουίσκι από το μπουκάλι, το ίδιο πρέπει να συμβεί και με την μπίρα.
Επιπλέον, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθιστά απολαυστική μια μπίρα, πέρα από την ποιότητά της, είναι η θερμοκρασία της. Συνήθως κρατάμε το μπουκάλι από τη μέση του, και όχι από το στόμιό του, με αποτέλεσμα να μειώνεται ακόμη περισσότερο η απόλαυση.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το ποτήρι. Εφόσον έχει χερούλι μπορούμε να αυξήσουμε την απόλαυση αν κρατάμε το ποτήρι μόνο από εκεί.
Η μπίρα δεν έχει ωραία γεύση
Συνήθως όσοι λένε πως δεν του αρέσει η μπίρα γιατί έχει πικρή γεύση, ή είναι βαριά και φουσκώνει, αυτό απλά σημαίνει ότι, είτε δεν την πίνουν σωστά, είτε δεν έχουν βρει το είδος που τους ταιριάζει.
Όλοι οι ειδικοί της μπίρας αναφέρουν πως αν υπάρχει ένα προφίλ γεύσης σε κάποιο άλλο ποτό που μας αρέσει, τότε σίγουρα θα υπάρχει και η αντίστοιχη απολαυστική μπίρα που απλά δεν την έχουμε ανακαλύψει.
Η σκουρόχρωμη είναι βαριά
Πρόκειται για μύθο, καθώς η σκουρόχρωμη μπίρα οφείλει το χρώμα της λόγω του επιπέδου ζύμωσης της βύνης που χρησιμοποιήθηκε, και όχι επειδή είναι πιο βαριά και δυσκολοχώνευτη.
Επιπλέον, οι μαύρες μπίρες δεν είναι πιο παχυντικές, δεν περιέχουν αναγκαστικά περισσότερο αλκοόλ, ούτε όλες έχουν την ίδια γεύση.
Κάνει κακό στην υγεία
Διάφορες σχετικές μελέτες αναφέρουν ότι, όπως και με το κρασί, έτσι και η λογική κατανάλωση της μπίρας μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και είναι ωφέλιμη για την καρδιά.
Μέτριες ποσότητες μπίρας, εμποδίζουν τη δημιουργία θρομβώσεων που μπλοκάρουν τη ροή του αίματος στην καρδιά, το λαιμό, και τον εγκέφαλο και ενοχοποιούνται για ισχαιμικό επεισόδιο.
Είναι ευεργετική για τα νεφρά
Δεν πρόκειται για μύθο, αλλά για μια αλήθεια. Η μπίρα είναι άκρως διουρητική. Το αποτέλεσμα είναι να βοηθά τα νεφρά μας να απομακρύνουν τις τοξίνες από το σώμα.
Αυτό οφείλεται στο ότι περιέχει μεγάλη ποσότητα νερού. Έτσι, βοηθά τα νεφρά να λειτουργούν καλύτερα και μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης πέτρας.
Η πιο δυνατή μπίρα στον κόσμο
Η σκωτσέζικη ζυθοποιία Brewmeister διεκδικεί τις δάφνες του παραγωγού της πιο δυνατής μπίρας στο πλανήτη. Ονομάζεται Snake Venom, και έχει περιεκτικότητα σε αλκοόλ 67,5%.
Ένα μπουκάλι των 330ml κοστίζει £49.99 online. Ωστόσο, οι παραγωγοί συνιστούν πως πρέπει να πίνεται σε ποσότητες όπως το ουίσκι, και να μην καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από 35ml στην καθισιά μας.
Η μπίρα στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι πίνουμε τις λιγότερες μπύρες στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα η χώρα μας είναι τρίτη από το τέλος στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκή Ένωσης, πίνοντας 35 λίτρα κατά κεφαλή το χρόνο.
Παγκόσμιοι πρωταθλητές το 2017 ήταν οι Τσέχοι με 137,38 λίτρα. Ακολουθούν οι Πολωνοί με 98,06 και οι Γερμανοί με 95,95 λίτρα.
Μπίρα ή μπύρα?
Είναι βέβαιο ότι πολλοί από εμάς έχουμε συνηθίσει να την γράφουμε ως μπύρα, καθώς ενδέχεται να μας κάθεται καλύτερα στο μάτι. Παρ΄ όλα αυτά, ο λόγος που τη γράφουμε με "υ" μάλλον είναι άγνωστος.
Η γραφή με "ι" είναι ορθότερη ετυμολογικά, και όλοι οι λεξικογράφοι συμφωνούν μόνο με αυτήν την ετυμολογία. Όμως, πρόκειται για ξένη λέξη όπου είναι αποδεκτή η διττή ορθογραφία. Βέβαια, η πιο σωστή γραφή είναι η ελληνική λέξη "ζύθος", που ωστόσο, την χρησιμοποιούμε σπάνια.
Αν θέλετε να μοιραστείτε την άποψή σας για το ποτό της παρέας, μπορείτε να μας γράψετε στα σχόλια.
(Update από Rock Hero): Το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον και το προσάρμοσα στο καινούριο SEO οπότε το επανέφερα στα πρώτα. Διαβάστε το και αφήστε σχόλιο αν το επιθυμείτε.
Αφήστε μια απάντηση