Από τις εκδόσεις "Εξάρχεια" κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα από τα σημαντικότερα κείμενα γεωπολιτικής των τελευταίων ετών, η "Λατινική Αυτοκρατορία", ένα κείμενο ξεχασμένο καθώς γράφτηκε το 1945, αλλά ήρθε ξανά στην επικαιρότητα λόγω ενός κειμένου που έγραψε ο Ιταλός φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν σχετικά με την αναγκαιότητα ενός αντίβαρου στην γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, αντλώντας επιχειρήματα από το...
«Η ναυτία» του Σαρτρ προκαλεί – χωρίς αμφιβολία – μεγάλη ναυτία σε κάθε αναγνώστη που θα τοποθετήσει τον εαυτό του στη θέση του ήρωα Ροκαντέν. Δεν είναι ένα μυθιστόρημα για συνηθισμένους ή εφησυχασμένους αναγνώστες ίσως, να μην πρόκειται καν για μυθιστόρημα με κλασική σημασία του όρου, αλλά για μια δοκιμή πάνω στην πραγματικότητα της ύπαρξης.
Το ότι θα υπήρχαν άνθρωποι που μετά τα κρεματόρια των ναζί θα υποστήριζαν, και μάλιστα για τον εαυτό τους, την μεταθανάτιο καύση της σορού τους, αντί της εκκλησιαστικής ταφής, αυτό δεν φαντάζει μακάβριο, παρά μονάχα δαιμονικό.
Αυτές οι τρεις ημέρες, τις οποίες η Εκκλησία ονομάζει Μεγάλες και Άγιες, έχουν, μέσα στο λειτουργικό κύκλο της Μεγάλης Εβδομάδας, έναν καθοριστικό σκοπό. Τοποθετούν όλες τις ιερές ακολουθίες στην προοπτική του Τέλους · μας υπενθυμίζουν το εσχατολογικό νόημα του Πάσχα.
Το "Όχι Εγώ. Ο Ναζισμός μέσα από τα μάτια ενός παιδιού" είναι η μαρτυρία του Γιόαχιμ Φεστ, η οποία εκδόθηκε λίγο προτού πεθάνει, έτσι πρόλαβε και είδε και σε έντυπη μορφή αυτά που είδε και έζησε στο ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.
Το βιβλίο της λιθουανικής καταγωγής Ρούτα Σεπέτις μεταφράστηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις "Ψυχογιός" με τίτλο "Παγωμένες Σκιές". Προτιμώ να διατηρήσω τον πρωτότυπο τίτλο "Ανάμεσα σε αποχρώσεις του γκρι" αν και μπορεί να θυμίζει τις διαβόητες "50 αποχρώσεις του γκρι, είναι όμως πιο πιστό στον αυθεντικό τίτλο, ίσως και στο περιεχόμενο.
Πρόσφατα ξεκίνησα το βιβλίο που αγόρασα, "Έννοιες του χώρου. Η ιστορία των θεωριών του χώρου στη Φυσική" ( Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) του Max Jammer. Προλογίζει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, τη βιογραφία του οποίου από τον Walter Isaacson διάβασα πρόσφατα.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου γράφηκε το έτος 1959 και αποτελεί ένα ηθικο-ιστορικό μωσαϊκό που εκτείνεται χρονικά λίγο πριν τη Μικρασιατική καταστροφή έως και την εγκατάσταση των προσφύγων στον ελλαδικό χώρο.
Οι εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα τρία σημαντικά κείμενα του Ιταλού στοχαστή Έντσο Τραβέρσο και το "Δια Πυρός και Σιδήρου" (Τίτλος πρωτοτύπου: A feu et a sang. De la guerre civile europeenne 1914-1945. Mετάφραση: Γιάννης Ευαγγέλου, Επιμέλεια: Νίκος Κούρκουλος) είναι απ' αυτά και πραγματεύεται όψεις της πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών,...
Για τα βιβλία που για κάποιο λόγο δεν μας αρέσουν, δεν πρέπει να μασάμε τα λόγια μας. Αλλά μέχρι που είναι επιθυμητό να φθάσει η απαρέσκεια μας και οι αναπόφευκτες διχογνωμίες μεταξύ αναγνωστών; Εξαρτάται από τον συγγραφέα.