διασημος συγγραφεας

Οι εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου συνεχίζουν να εκδίδουν βιβλία αντιεμπορικά αλλά με μεγάλη πνευματική αξία, και ανάμεσα σ' αυτά είναι, δίχως αμφιβολία, τα βιβλία του Έντσο Τραβέρσο. Το συγκεκριμένο διαβάζεται απνευστί. Δικαιολογημένα, καθώς πρόκειται για μια κατάβαση στην άβυσσο του μηδενός που οριοθετείται από την έλευση και την πολιτική του ναζισμού έναντι των Εβραίων, ο...

Η πληρέστερη βιογραφία και το έργο αναφοράς για οποιονδήποτε θέλει να ξεκινήσει να μελετά Κάφκα, το έργο και την εποχή του, είναι η τριλογία του Γερμανού Ράινερ Σταχ ο οποίος αφιέρωσε είκοσι χρόνια από τη ζωή του προκειμένου να παρουσιάσει ένα έργο που πιστεύω πως θ' αντέξει στο χρόνο όχι μονάχα στο πλαίσιο των καφκικών...

Το προηγούμενο, και μοναδικό, βιβλίο, του Ρονκαλιόλο που είχα διαβάσει ήταν η "Τέταρτη Ρομφαία", ένα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο γύρω από την παράνοια του ένοπλου αντάρτικου του "Φωτεινού Μονοπατιού", μιας μαοϊκής οργάνωσης ψυχοπαθών που αν ποτέ κέρδιζαν την εξουσία στο Περού θα μετέβαλαν τη χώρα σε μια λάτιν εκδοχή της Βόρειας Κορέας.

Το 1919 εκδόθηκε ένα από τα πιο γνωστά έργα του Σώμερσετ Μωμ που μαζί με το "Of Human Bondage" και το "The Razor's Edge" συνιστούν τη βασική μυθιστορηματική τριάδα του έργου του, εξαιρουμένων βέβαια των θεατρικών και των διηγημάτων που αποτελούν δύο κατηγορίες από μόνες τους.

Με απόλυτα προσεγμένο ρεαλισμό που φθάνει στα όρια του κυνισμού, ο Γκυ Ντε Μωπασάν απεικονίζει τους τρόπους που μπορεί κάποιος "πραγματικά κάλπης, μπαμπέσης και καπάτσος" να χρησιμοποιήσει προκειμένου ν' ανέβει κοινωνικά στην ιεραρχία του πλούτου και της δόξας.

Τον Τσαβαρία δεν τον ήξερα, αλλά η υπογραφή της μετάφρασης από τον Κρίτωνα Ηλιόπουλο σε συνδυασμό με το ότι ήταν ένα πολυσέλιδο βιβλίο ήταν δύο λόγοι σημαντικοί, και αρκετοί, για ν' αγοράσω και να διαβάσω την αυτοβιογραφία του πολιτογραφημένου Κουβανού συγγραφέα. Αργότερα διαπίστωσα πως ο Ανταίος Χρυσοστομίδης του είχε πάρει συνέντευξη στην Κούβα, για την...

Για να μπούμε κατευθείαν στην ουσία του άρθρου, θεωρώ πως ο Τάσος Αθανασιάδης είναι μακράν ο καλύτερος Έλληνας λογοτέχνης και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Έλληνας Τόλκιν, όχι για το fantasy στυλ του, αλλά για το πολύτομα έργα του, τα οποία κάλυψαν μεγάλες ιστορικές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας. Θεωρώ επίσης, πως αν και πολλοί...