διηγημα

Η Άννα ήταν μια ανήσυχη νεαρή γυναίκα που πάντοτε αναζητούσε τον περιπετειώδη τρόπο ζωής. Όταν έμαθε ότι ο αδελφός της Πέτρος ήταν αγνοούμενος μετά από μια επικίνδυνη αποστολή στη ζούγκλα της Αμαζονίου, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να πάει να τον βρει μην έχοντας άλλη εναλλακτική λύση.

Ήταν μια κατασκότεινη νύχτα στο δάσος και οι περιστασιακοί ήχοι από το θρόϊσμα των φύλλων και το λίκνισμα των κλαδιών των δέντρων  ήταν το μόνο πράγμα που ακούγονταν. Ένας νεαρός άντρας, ο Μιχάλης, είχε αποφασίσει να περάσει μια νύχτα στο δάσος, μόνος του. Ήθελε να αποδράσει από το άγχος της καθημερινότητας και να απολαύσει την...

Ο Γιώργος αγαπούσε πολύ τα βιβλία. Έτσι, όταν κλήθηκε να ξεσκαρτάρει τη βιβλιοθήκη του κολλητού του, του Τάσου, δέχτηκε χωρίς δισταγμό. Η βιβλιοθήκη ήταν τεράστια, καθώς ο Τάσος βρισκόταν διαρκώς με ένα βιβλίο στο χέρι. Ωστόσο, τώρα που έφευγε για μόνιμη δουλειά στο εξωτερικό, δε θα τα χρειαζόταν πια.

Ο Μιχάλης ήταν δυόμισι χρόνια άνεργος. Από τότε που έκλεισε η υφαντουργία στην οποία δούλευε επί 20 χρόνια, αδυνατούσε να βρει απασχόληση.

Η Μαρίνα από μικρή λάτρευε το θέατρο. Όταν ήταν 5 χρονών οι γονείς της την πήγαν σε μια παράσταση της Μελωδίας της Ευτυχίας και την είχε λατρέψει.

• Έλα, έλα είμαστε τόσο κοντά στο ρεκόρ, δώστα όλα, είμαστε ανίκητοι! Ο Οδυσσέας πατούσε μανιωδώς τα κουμπιά στον υπολογιστή του. Είχε παθιαστεί με το παιχνίδι που έπαιζε και τα μάτια του κόντευαν να βγουν από τις κόγχες τους. Όλο το πρόσωπό του ήταν γουρλωμένο και ο ιδρώτας κυλούσε στο λαιμό και έσταζε από το...

Ο Μελέαγρος έτρεχε πολύ εκείνο το βράδυ. Βρισκόταν σε ένα δάσος και ξοπίσω του ήταν τα θηρία. Από το πρόσωπό του έσταζε ο ιδρώτας, ενώ τα μηνίγγια του έτρεμαν. Παρότι ένιωθε ότι θα του τέλειωνε η ανάσα, έβρισκε το κουράγιο να συνεχίσει.

• Έξω από εδώ! Έξω όλοι τώρα! Ο Αχιλλέας ήταν έξω φρενών, καθώς οι καθηγητές του σχολείου είχαν αράξει στο γραφείο του ενώ έλειπε και κάπνιζαν. Είχε λείψει για ένα μήνα από το γραφείο, καθώς αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας.

Ιούλιος 1960, Αδελαΐδα. Ο Ευθύμης Κρυσταλλίδης μπήκε στο μεγάλο καφέ-εστιατόριο του λιμανιού και κάθισε σ’ ένα τραπέζι δίπλα στην τζαμαρία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, μέσα στην επόμενη ώρα θα έβλεπε το πλοίο (το νυφοκάραβο) να φτάνει στο λιμάνι. Παράγγειλε καφέ, έβγαλε τα χαρτιά και την φωτογραφία από την τσέπη του και τα ακούμπησε στο...

• Εγώ θα πάω αυτό το καλοκαίρι στους Παξούς! Η Μαριανίκη ήταν αποφασισμένη αυτό το καλοκαίρι να επισκεφτεί τη συνονόματη γιαγιά της. Είχε να πάει πολλά χρόνια στους Παξούς και φέτος είχε μεγάλη επιθυμία να το πραγματοποιήσει. Στην Αθήνα ένιωθε σαν θηρίο μέσα στο κλουβί (και όχι δυστυχώς από ερωτικές αναταράξεις) και ειδικά τώρα που...